บทที่ 33 มาถึงครั้งแรก
นางทั้งสองมีเพียงหลิวเหลียงอยู่ข้างกาย มังกรที่แข็งแกร่งก็ไม่อาจกดข่มงูเจ้าถิ่นได้ หากคนของตระกูลถานมาล้อมจับ พวกนางก็คงหนีไม่พ้น หลิวเหลียงที่เดินตามหลังมาชะงักอยู่กับที่ เมื่อเห็นมู่ยุนเหยาหันมาโบกมือเรียกอย่างร้อนรน เขาจึงรีบวิ่งตามไป ดวงตาที่ว่างเปล่ามาตลอดมีรอยยิ้มวูบผ่าน เบาบางราวกับขนนกร่วงหล...