บทที่ 30: ผมไม่ได้แสดงละครนะ!

บทที่ 30: ผมไม่ได้แสดงละครนะ!

ทันทีที่ลงจากรถ หลิว ฉินหลาน ก็รีบดึงชายหนุ่มคนหนึ่งมาถามว่า "คุณปู่เป็นยังไงบ้าง?"

"ดูเหมือนว่าจะเริ่มกลับมาแข็งแรงชั่วคราว  เมื่อกี้ท่านลุกขึ้นนั่งได้  พูดจาปกติ  คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน...  ท่านเพิ่งจะพูดถึงเธอ  เธอไม่อยู่  ท่านก็เอาแต่พร่ำเพรื่อ  รีบเข้าไปดูท่านเถอะ"

ตอนนี้ไม่มีใครสนใจหลิว ฉินหลาน ที่พาเฉินโม่กลับมา

เพราะทุกคนต่างก็เป็นห่วงคุณปู่  ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่น

เมื่อได้ยินแบบนั้น  หลิว ฉินหลาน ก็รีบดึงเฉินโม่  วิ่งเข้าไปในบ้านทันที

บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่

ไม่เพียงแต่ในสวนจะมีคนเต็มไปหมด  ในห้องนั่งเล่นก็มีคนนั่งอยู่เต็มไปหมด  หลิว ฉินหลาน  เข้ามาแล้วก็ไม่มีเวลาทักทายญาติๆ  จึงรีบวิ่งขึ้นไปบนชั้นสอง  ที่เป็นห้องของคุณปู่

เมื่อมาถึงชั้นสอง  หลิว ฉินหลาน  ก็เห็นพ่อแม่และญาติๆ  ยืนอยู่หน้าประตู

"ฉินหลาน  ในที่สุดเธอก็กลับมา  รีบเข้าไปเถอะ  คุณปู่ยังคงพร่ำเพรื่อถึงเธอ  อย่าให้ท่านเห็นเธอในสภาพที่ไม่ดี  รีบเข้าไปเถอะ"

"เมื่อวานนี้  คุณปู่ยังดีขึ้น  ทำไมวันนี้อาการถึงทรุดหนักแบบนี้?"

หลิว ฉินหลาน  สงสัย

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจ  แต่เธอก็ยังคงดึงเฉินโม่  วิ่งเข้าไปในห้องนอน

จนกระทั่งตอนนี้  คนรอบข้างถึงได้สังเกตเห็นชายหนุ่มคนนี้

"คุณปู่  หนูกลับมาแล้วค่ะ"

ทันทีที่เข้าไปในห้อง  หลิว ฉินหลาน  ก็รีบวิ่งไปหาคุณปู่  หลิว  หยวนจง

ตอนนี้  หลิว  หยวนจง  ดูผอมแห้ง  เหมือนกับจะอยู่ได้อีกไม่นาน

เมื่อเห็นหลิว ฉินหลาน   เขาก็พยายามยิ้ม  แล้วมองไปที่หลานสาวสุดที่รัก  "ฉินหลาน  หลานกลับมาดูใจปู่ครั้งสุดท้ายแล้วสินะ"

หลิว ฉินหลาน  น้ำตาไหลพราก  "คุณปู่  อย่าพูดแบบนั้นสิ  หนูพาเพื่อนมาด้วย  เขาเรียนวิชา  'เข็มทิพย์ไท่อี้'  ต้องช่วยคุณปู่ได้แน่ๆ"

เมื่อหลิว ฉินหลาน  พูดจบ  ทุกคนก็หันมามองเฉินโม่

หลายคนเคยได้ยินชื่อ  'เข็มทิพย์ไท่อี้'  แต่มันก็แค่การฝังเข็มธรรมดาๆ  ไม่มีใครเชื่อว่ามันจะรักษาโรคร้ายแรงได้

และยิ่งไม่มีใครเชื่อว่ามันจะสามารถดึงคนป่วยที่ใกล้ตายกลับมาจากยมโลกได้

แต่ตอนนี้คุณปู่  กำลังจะจากไป  หลิว ฉินหลาน  ก็หวังดี  ทุกคนจึงไม่พูดอะไร

ปล่อยให้เธอทำหน้าที่หลานสาวที่ดี  เป็นครั้งสุดท้าย

"จริงเหรอ? หนุ่มน้อยคนนี้เก่งขนาดนั้นเลย?" โดยธรรมชาติแล้ว หลิวหยวนจงไม่เชื่อ เขาแค่เออออไปกับหลิวฉินหลาน ฝืนยิ้มให้เฉินโม่

"คุณปู่  ไม่ต้องห่วง  ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าจะรักษาโรคของคุณปู่ได้หรือไม่  แต่ผมรับรองว่าจะยื้อชีวิตคุณปู่ไว้ได้"

เดิมที  ทุกคนคิดว่าเฉินโม่  เป็นแค่เพื่อนที่หลิว ฉินหลาน  พามา  เพื่อปลอบใจตัวเอง  ปล่อยให้เขาแสดงละครหลอกๆไป  ก็พอแล้ว

ไม่คิดเลยว่า  เขาจะกล้าพูดแบบนี้  ทั้งๆ ที่เห็นสภาพของคนป่วย

ทันใดนั้น  หลายคนก็รู้สึกว่าเฉินโม่  มีจุดประสงค์แอบแฝง

ไอ้หนุ่มนี่  คงจะมาจีบหลานสาวของพวกเขาแน่ๆ

หลิว ฉินหลาน  หน้าตาสะสวย  ดึงดูดหนุ่มๆ  ก็เป็นเรื่องปกติ

"ทุกท่าน  การรักษาคนป่วย  ต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ  รบกวนทุกท่านออกไปรอข้างนอกก่อน  ขอเวลาแค่ห้านาที  ผมก็รักษาเสร็จแล้ว"

เมื่อเฉินโม่  พูดจบ  ถึงแม้ว่าทุกคนจะรู้สึกว่าเขาแค่แสร้งทำเป็นเก่ง  แต่คุณปู่ก็อยู่ในสภาพนี้แล้ว  ใกล้จะสิ้นลมหายใจ  ทุกคนจึงไม่อยากเสียเวลาพูดกับเขา  ปล่อยให้เขาทำตามใจ

มีเพียงหลิวฉินหลานและย่าของเธอเท่านั้นที่ยังคงมีความหวังอยู่ในห้อง

ณ จุดนี้ พวกเขายินดีที่จะลองทุกวิถีทาง

ตราบใดที่ยังมีคนบอกว่ามีวิธี  พวกเธอก็พร้อมที่จะเชื่อ

"เฉินโม่ ฉันขอร้องล่ะ" ก่อนออกจากห้อง หลิวฉินหลานคุกเข่าลงต่อหน้าเฉินโม่ทันที

เฉินโม่รีบพยุงเธอขึ้น  แล้วตบที่หลังมือของเธอ  "ไม่ต้องห่วง  ผมจะพยายามอย่างเต็มที่  คุณไปรอที่หน้าประตู  อย่าให้ใครมารบกวนผม"

หลังจากที่หลิวฉินหลานออกจากห้องไปและปิดประตูแล้ว หลิวหยวนจงมองเฉินโม่ด้วยความอ่อนแรงและพูดว่า "หนุ่มน้อย เหนื่อยหน่อยนะ สุดท้ายแล้วปู่ก็ยังต้องมาเล่นละครตบตาเด็กโง่ๆ กับหลานสาวของปู่อีก"

"คุณปู่ ผมไม่ได้แสดงละครนะครับ"

หลิว  หยวนจง  รู้สึกประหลาดใจ  เมื่อเห็นแววตาที่จริงจังของเฉินโม่

เดิมที  ด้วยประสบการณ์ของเขา  เขาไม่ควรจะเชื่อว่าโรคที่รักษาไม่หายของเขาจะหายได้

แต่ความมั่นใจของชายหนุ่มคนนี้  ทำให้เขาประทับใจ

ทำให้เขา  ที่หมดหวัง  กลับมามีความหวังอีกครั้ง

ตอนนี้ที่หน้าประตู

"ฉันว่านะ  พ่ออยู่ในสภาพนี้แล้ว  พวกเธอยังใจกว้าง  ปล่อยให้เด็กหนุ่มคนนี้มาทำให้พ่อต้องทรมาน  ในช่วงเวลาสุดท้าย

เด็กหนุ่มคนนี้  ขนยังไม่ขึ้นเลย  ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเรียนแพทย์มาหรือเปล่า  ต่อให้เรียนมา  เขาก็คงไม่มีความสามารถอะไร  พวกเธอกล้าปล่อยให้พ่อต้องทรมาน  ก่อนที่จะจากไป  แบบนี้เหรอ?"

คนที่พูดคือ  อาคนที่สองของหลิว ฉินหลาน   หลังจากที่พี่ชายของเขาประสบอุบัติเหตุ  และหลิว  หยวนจง  ป่วย  ตระกูลหลิว  ก็เกือบจะตกอยู่ในการควบคุมของเขา

ตอนนี้เขาไม่พอใจที่หลิว ฉินหลาน  พาเด็กหนุ่มที่ดูไม่มีความสามารถอะไร  มารักษาพ่อของเขา  จึงโวยวายอยู่หน้าประตู

แต่หลิว ฉินหลาน  และ  คุณย่าของเธอขวางเขาไว้  เขาจึงไม่สามารถเข้าไปขัดขวางการรักษาของเฉินโม่  ได้

หลิว ฉินหลาน  ไม่ชอบอาคนที่สองคนนี้

หลังจากที่ลุงของเธอประสบอุบัติเหตุและคุณปู่ล้มป่วย คนที่ได้ประโยชน์มากที่สุดก็คืออาสอง หลิวฉินหลานรู้สึกว่าเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในครอบครัวของเธอมีความเกี่ยวข้องกับอาสองอย่างลับๆ แต่เธอไม่มีหลักฐาน จึงไม่กล้าพูดอะไรออกไป

ตอนนี้คุณปู่  กำลังจะจากไป  ทุกคนในครอบครัวคิดว่าการรักษาของเฉินโม่  คงจะไม่ได้ผล  จึงไม่มีใครพูดอะไร  แต่เขากลับโวยวาย

สิ่งนี้ยิ่งทำให้หลิวฉินหลานสงสัยอาสองของเธอมากขึ้น

ทุกคนต่างก็เต็มใจที่จะลองทุกวิถีทางในช่วงเวลาวิกฤตินี้ หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นมีเพียงอาคนที่สอง  ที่พูดจาดี  แต่การกระทำกลับแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ต้องการให้มีความหวัง  แม้เพียงเล็กน้อย

หลิว ฉินหลาน  จึงอดไม่ได้ที่จะสงสัยเขา

ในห้อง  หลิว  หยวนจง  มองไปที่เฉินโม่  แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง  "หนุ่มน้อย  ในเมื่อเธอมีความมั่นใจ  ก็ลองรักษาตามสบาย  ฉันก็แค่รอวันตาย  ไม่ว่าจะแย่แค่ไหน  ก็คงไม่แย่ไปกว่านี้แล้ว"

"ครับ  งั้นผมเริ่มเลยนะครับ"

เฉินโม่หยิบเข็มฝังเข็ม  ที่แลกมาจากร้านค้าระบบ  ด้วยคะแนน  5  คะแนน  ออกมา  แล้วแสร้งทำเป็นฝังเข็ม

เข็มพวกนี้  เล็กมาก  แทงเข้าไปในผิวหนัง  ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น

เฉินโม่  แค่ใช้มันแสดงละครเท่านั้น

หลังจากที่เขาฝังเข็มไป  เก้าเข็ม  บนหนังศีรษะ  และ  หน้าอก  ในจุดที่ไม่ใช่จุดฝังเข็ม  เขาก็พูดว่า  "วิชาของผม  จะกระตุ้นพลังของ  'เข็มทิพย์ไท่อี้'  คุณปู่  เตรียมตัวนะครับ"

หลังจากที่แสดงละครเสร็จ  เฉินโม่  ก็เอามือไปแตะที่หน้าอกของคุณปู่  และใช้ทักษะ  'แสงแห่งการเยียวยา'  และ  'ชำระล้างศักดิ์สิทธิ์'  พร้อมกัน!

(จบตอน)

ยาคงกระพัน ใช้แล้วอ่อนเยาว์

ยาอายุวัฒนะ ใช้แล้วยืดอายุ

พอดีสองอย่างมันชื่อคล้ายๆ เลย เอาทบทวนความจำ

สอบถามว่า ถ้าผมแปลระดับนี้ โอเคไหม คือช่วงหลัง อิง มันใช้ เอไอแปลกันเยอะมีเพี้ยนบ้างหลุดบ้าง ผมก็มีหลุดเหมือนกัน 555+

ถ้าอยากให้ปรับปรุงตรงไหน ก็แนะนำได้ครับ