บทที่ 166 เปิดเผยตัวตน
หวังฉวนยืนอยู่ข้างกระจกทองเหลือง พอดีมองเห็นเกาเสียนกำลังยิ้มให้กับภาพสะท้อนของตนเอง เกาเสียนสองคนที่เหมือนกันไม่มีผิด ต่างยิ้มอย่างสง่างาม หวังฉวนต้องยอมรับว่าชายหนุ่มผู้นี้ช่างมีเสน่ห์ แต่หวังฉวนก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย นี่มันสถานการณ์อะไรกัน เผชิญหน้ากับกระจกส่องจิตแท้ๆ ไอ้หนุ่มนี่ยิ้มอะไร? เห็นตั...
