บทที่ 15 พันธมิตรที่ทรงพลัง!

"น่าสนใจ!"

จางเฉินยิ้ม โจวฮุยจริงๆ แล้วมองเขาเป็นเหยื่อ

"โจวฮุย นายอยู่อันดับสี่เท่านั้น ทำไมนายคิดว่านายจะทำให้จางเฉินยอมรับความช่วยเหลือของนายได้ล่ะ?"

ในตอนนี้ หลี่เฟิงพูดต่อ: "นายแน่ใจหรือว่าจางเฉินจะไม่แซงหน้านายขึ้นไปอันดับหนึ่ง?"

โจวฮุยพูดไม่ออกเมื่อหลี่เฟิง ผู้ที่อยู่อันดับสอง โต้กลับมาแบบนี้

อันดับบอกชัดอยู่แล้ว หลี่เฟิงที่อยู่อันดับสองตามหลังหลี่หมิงที่อยู่อันดับหนึ่งเท่านั้น แต่ก็ดีกว่าเขามาก

จางเฉินไม่สนใจที่จะใส่ใจกับตัวตลกอย่างโจวฮุย

"ติ๊ง!"

"หลี่เทียนจั๋วใช้ผลไม้วิเศษแลกน้ำและอาหารกับคุณสำเร็จแล้ว"

ผลไม้และสมุนไพรจำนวนมากค่อยๆ ปรากฏในมือของจางเฉิน

หลายคนกำลังทำธุรกิจกับเขาทีละคน

แม้ว่านี่จะเป็นเมืองสมัยใหม่ แต่คุณก็ยังสามารถพบไอเทมและของอื่นๆ ที่คล้ายกับกลไกลับที่กระจายอยู่ตามมุมต่างๆ ได้

โชคไม่ได้มีเฉพาะจางเฉิน คนอื่นก็สามารถได้รับประโยชน์ได้เช่นกัน

"ผลไม้วิเศษสามารถเพิ่มความแข็งแรงของเซลล์ภูมิคุ้มกันได้ สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว"

ผลไม้ส่วนใหญ่สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว แต่มีผลไม้หลายชนิดที่ได้แลกเปลี่ยนมา และจางเฉินก็ได้รับประโยชน์มากมาย

ผลไม้เหล่านี้ทำให้ท้องแบนๆ ของจางเฉินขยายออกมา

จางเฉินพอใจหลังจากกินผลไม้ รางวัลที่ได้รับจากการแลกเปลี่ยนอาหารธรรมดาไม่น้อยเลย!

ในตอนนี้ เขาตรวจสอบแผงคุณสมบัติของตัวเอง และคุณสมบัติโดยรวมก็แข็งแกร่งขึ้นอีกระดับ!

ชื่อ: "จางเฉิน"

อายุ: "26"

ระดับ: "3 (200-500)"

สติปัญญา: "10"

พลังจิต: "20"

ความมีชีวิตชีวาของเซลล์: "50"

ความเร็วในการตอบสนองของประสาท: "50"

ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ: "70"

ความแข็งแรงของภูมิคุ้มกัน: "40"

การจัดอันดับพลังการต่อสู้โดยรวม: "55"

ภายใต้สภาวะปกติ การจัดอันดับพลังการต่อสู้โดยรวมของเขาได้ถึงห้าสิบห้าคะแนน ซึ่งมากกว่าพลังการต่อสู้ของคนธรรมดาสิบเท่า!

"ใกล้ถึงเวลาที่จะออกจากที่นี่แล้ว หลี่เฟิงและคนอื่นๆ น่าจะยึดถนนขายขนมได้เกือบหมดแล้ว"

หลังจากดูช่องการซื้อขาย ปรากฏว่าหลี่เฟิง หวังยู่ และคนอื่นๆ ได้วางอาหารจำนวนมากบนชั้นวาง

แสงกะพริบ และจางเฉินปีนออกมาจากฝาท่อ ถนนขายขนมใกล้ๆ กำลังคึกคัก

"ดูสิ อวาตาร์ของคุณจางเฉินสว่างขึ้นอีกแล้ว!"

"อะไรกัน? คุณจางเฉินบีบโจวฮุยออกไปแล้ว!"

"ใช่! ดูสิ! คุณจางเฉินผู้ยิ่งใหญ่อยู่อันดับสี่แล้ว!"

"เฮ้ย โจวฮุยพูดอะไรไว้เมื่อกี้นะ?"

โจวฮุยกัดฟันและมองดูช่องแชท ตอนนี้เขาไม่มีหน้าที่จะพูดต่อในช่องแชทแล้ว

เราต้องหาทางเอาตำแหน่งนี้กลับมาให้ได้!

"คุณ ขอร้องละ ผมอยากมีลิงกับคุณ!"

"คุณคะ หนูยินดีรับใช้คุณ หนูไม่ว่าแม้จะมีพี่สาวคนอื่นอยู่ด้วย"

"คุณ ถ้าคุณชอบผู้ชาย คุณก็พิจารณาผมได้นะ... ผมก็ชอบเข้าทางหลังเหมือนกัน..."

"ถึงเวลาเริ่มแผนของฉันแล้ว"

จางเฉินมองดูฝูงชนที่กำลังสร้างแนวป้องกันบนถนนขายขนม ยิ้มแล้วหันหลังกลับ

ซอมบี้จำนวนมากรอบๆ ถนนขายขนมถูกจัดการโดยหลี่เฟิงและคนอื่นๆ แล้ว แต่ทุกคนก็ยังไม่กล้าส่งเสียงดังในตอนกลางคืน

หลี่เฟิงสั่งการลูกน้องของเขา มีคนตายตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ แต่ก็มีคนเข้าร่วมมากมายระหว่างทาง

หลี่เฟิงปัจจุบันอยู่อันดับสองและมีชื่อเสียงสูงมากในทีมนี้

"เอาคนยี่สิบคนไปเก็บอาหาร เราแค่ต้องยึดบ้านไม่กี่หลังนี้ไว้ อย่าโลภมากเกินไป"

"วางป้อมปราการรอบๆ พื้นที่เพื่อปิดกั้นการรุกของซอมบี้ และปิดทุกมุม"

"ปิดไฟ 99% ไฟเหล่านี้เหมือนป้ายบอกทางในความมืด ซอมบี้จะตามแสงไฟมาหา!"

หวังยู่พูดด้วยความรู้สึก: "ต้องบอกว่าหลี่เฟิงเองก็แข็งแกร่งมาก และการสั่งการของเขาก็ชัดเจน"

"กัปตัน ถ้าคุณทำ คุณจะต้องทำได้ดีกว่าแน่นอน"

"คุณเป็นทหารเกษียณ เขาสู้คุณไม่ได้หรอก"

ฉางเห่าที่อยู่ข้างๆ หวังยู่ ม้วนริมฝีปากและมองหลี่เฟิงที่ยืนอยู่กลางฝูงชนและกำลังสั่งการด้วยความดูถูก

"เลิกจ้องเขาได้แล้ว นายยังจำสิ่งที่ฉันขอให้นายทำได้ไหม?"

"แน่นอนว่าผมจำได้ ก็แค่จ้องจางเฉินไม่ใช่เหรอ..."

ฉางเห่าพูดจบ แล้วหันไปจ้องไปในทิศทางหนึ่ง

ประสาทสัมผัสของจางเฉินไวมากในตอนนี้ ทันทีที่ถูกเล็ง จางเฉินก็ล็อคเป้าไปที่ฉางเห่าที่กำลังเล็งเขาอยู่ทันที

ฉางเห่ารู้สึกขนลุกไปทั่วร่าง ราวกับว่ากำลังถูกสัตว์ร้ายเล็งอยู่

"จางเฉินอยู่ที่นี่!"

ฉางเห่าเบี่ยงตัวเล็กน้อยและซ่อนตัวอยู่หลังหวังยู่แล้วพูดว่า "ตาสแกนระดับ B ของผมค้นพบจางเฉินแล้ว"

"แต่ไม่รู้ทำไม ผมรู้สึกเหมือนกำลังถูกเขาเล็งอยู่ด้วย ทั้งๆ ที่เราอยู่ห่างกันมาก..."

ร่างของจางเฉินปรากฏขึ้นจากเงาของตึกและมองฉางเห่าด้วยสายตา

หวังยู่มองจางเฉินที่กำลังเดินช้าๆ และพูดว่า "ไม่คิดว่าทหารสื่อสารในสนามรบจะกลายเป็นพี่น้องจางเฉินที่มีชื่อเสียง"

"กัปตันหวังยู่ ช่างตลกจริง"

"ต่อหน้าคุณ ผมก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง"

จางเฉินตอบหวังยู่อย่างใจเย็น

"จางเฉิน นี่เป็นฝีมือของนายทั้งหมดใช่ไหม?"

หลี่เฟิงที่กำลังสั่งการทุกคนก็พบจางเฉินเช่นกัน ลูกน้องข้างๆ เขาพูดอะไรบางอย่างในหูของเขา และหลี่เฟิงก็เดินไปทางตำแหน่งของหวังยู่และจางเฉิน

ในทีมทั้งหมด มีเพียงเขาและหวังยู่เท่านั้นที่อยู่ในอันดับท็อปเท็น ส่วนคนอื่นๆ อยู่นอกอันดับร้อย

ตอนนี้การปรากฏตัวของจางเฉินสามารถนำประสิทธิภาพการต่อสู้ของพวกเขาไปสู่ระดับที่สูงขึ้นได้

"จางเฉิน!"

หลี่เฟิงผลักหวังยู่ออกไป หวังยู่ยักไหล่และไม่พูดอะไร

แต่ฉางเห่าที่อยู่ข้างๆ เขาดูเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เขาทนไม่ได้กับสิ่งที่หลี่เฟิงกำลังทำ มันยากที่จะบอกว่าใครจะชนะในการต่อสู้ระหว่างกัปตันหวังยู่และหลี่เฟิง

หลี่เฟิงตรงหน้าเขาชัดเจนว่าต้องการให้จางเฉินเข้าร่วมกับเขา!

"จางเฉิน นายเก่งมากนะ นายสนใจร่วมงานกับฉันไหม?"

"มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาที่พวกเราสองคนจะร่วมมือกันและโค่นหลี่หมิงที่อยู่อันดับหนึ่ง"

"ตามฉันมา และทำให้ฉันเป็นคนแรกที่ถึงระดับ 5!"

จางเฉินยิ้มและพูดว่า: "บางทีฉันอาจมาที่นี่เพื่อเรื่องนี้ก็ได้"

"นายรู้ไหมว่าฉันเพิ่งทำอะไรไป?"

"ฉันกำลังจะไปตรวจสอบจุดนั้น"

"ตอนนี้ปัญหาเรื่องอาหารแก้ไขแล้ว เราจะต้องการอาวุธจำนวนมาก"

"มีร้านขายอาวุธอยู่ข้างๆ มีอาวุธความร้อนมากมายอยู่ในนั้น เพียงพอที่จะติดอาวุธให้ทุกคนที่นี่!"

หัวใจของหลี่เฟิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้ยินเช่นนี้ เขารีบตบไหล่จางเฉินและพูดว่า "เจ้าหนุ่ม นายช่างคิดการณ์ไกล นายรวบรวมคนพวกนี้มาใช่ไหม?"

"ตั้งแต่นี้ไป นายจะเป็นที่ปรึกษาทางทหารของฉัน!"

"ฉันจะเป็นคนแรกที่ถึงระดับ 5 และนายจะเป็นคนที่สอง ตามฉันมา ฉันจะไม่มีวันปฏิบัติกับนายไม่ดีเด็ดขาด!"

"มากับฉัน ไปกินอะไรกันและพักผ่อนกันเถอะ!"

ในตอนนี้ หลี่เฟิงมองจางเฉินเป็นคนของเขาอย่างสมบูรณ์ และพวกเขาเข้ากันได้ดีมาก

"กัปตัน คนนี้เป็นใครครับ?"

"จางเฉินคนนั้น..."

หวังยู่ยกมือขึ้นเพื่อให้ฉางเห่าเงียบและพูดว่า: "ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก หลี่เฟิงมีคนมาก และเขาภูมิใจกับภารกิจมือใหม่แรกของเขา เราไม่ต้องรีบร้อน"

"แค่มีชีวิตอยู่ก็ดีแล้ว!"

(จบบท)