บทที่228 ใช้เทพต่างสวรรค์กับริวอุน ฟรี
ในป่าใหญ่แคว้นไฟ
อุจิวะ ชิซุยเพิ่งจะทำภารกิจนอกหมู่บ้านเสร็จสิ้น ทว่าเขารู้สึกไม่สบายใจอยู่พักหนึ่ง ราวกับว่าวันนี้กำลังมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น
“รีบกลับหมู่บ้านก่อนดีกว่า” ชิซุยถอนหายใจ
เมื่อนึกถึงหมู่บ้านและตระกูล สีหน้าของเขาก็หม่นหมองลง เพราะเขารู้สึกได้ว่าความขัดแย้งมันเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นถึงระดับที่เข้ากันไม่ได้แล้ว
และไม่เพียงแค่นั้น ตระกูลก็เริ่มไม่ไว้วางใจเขาอีกต่อไป แม้แต่หมู่บ้านก็เริ่มหมดความอดทนกับตัวเขาแล้ว
“คามุย!” เสียงแผ่วเบาดังขึ้นมา
อุจิวะ ชิซุยยืนตัวแข็งค้างไปชั่วครู่แล้วพบว่าไหล่ของตัวเองถูกคว้าเอาไว้ ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เขาก็ถูกดึงเข้าไปในมิติคามุย
พอเขาเริ่มกลับมามีสติ เขาก็รู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในมิติพิเศษและตรงหน้าเขาก็มีอีกร่างหนึ่งยืนอยู่
“มิซึคาเงะ รุ่นที่ 5?” ชิซุยเห็นริวอุนก็ตื่นตัวทันที
มิซึคาเงะปรากฏตัวในพื้นที่ของโคโนฮะและดึงเขาเข้าสู่วิชามิติ เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายต้องการคุยกับตัวเองแน่ ๆ
“อุจิวะ ชิซุย ตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างหมู่บ้านกับตระกูล ถ้าหากตายไป ตระกูลกับโคโนฮะก็จะต่อสู้กันทันที” ริวอุนแย้มรอยยิ้มแปลก ๆออกมา
ในตอนแรก ชิซุยต้องการหยุดตระกูลด้วยเทพต่างสวรรค์ สุดท้ายแล้วเมื่อชิซุยตายไป อุจิวะกับโคโนฮะก็เสียสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ไป ต่อมาจึงเกิดการสังหารหมู่ในตระกูลขึ้น
“นายต้องการทำอะไรกันแน่?” หัวใจของชิซุยตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ความกังวลพาดผ่านดวงตา แคว้นน้ำตอนนี้กำลังโลภมาก แถมริวอุนก็ยังรู้สถานการณ์ภายในหมู่บ้านแล้วด้วย เขาจะต้องทำอย่างที่พูดเมื่อสักครู่นี้แน่
หากคิริงาคุเระแทรกแซง หมู่บ้านโคโนฮะจะตกอยู่ในอันตราย
“คนตายไม่จำเป็นต้องรู้มากนักหรอก” ริวอุนกล่าวเบา ๆ
“อยากจะฆ่าฉันเหรอ?” อุจิวะ ชิซุยชักดาบออกมาเงียบ ๆ เขารู้ว่ามันคงหลีกเลี่ยงการต่อสู้ในวันนี้ไม่ได้
ชิซุยตั้งท่า ชี้ดาบตรงไปยังริวอุนก่อนจะออกแรงถีบพื้น วิ่งเข้าไปหาริวอุนอย่างรวดเร็ว
ฟุ่บ!
ริวอุนถอยออกไปก้าวหนึ่ง ดาบฟันผ่านปลายลำคอ เรียกได้ว่าหลบได้แบบฉิวเฉียด
“การตอบสนองเป็นเลิศ” ชิซัยพึมพำ อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของเขาก็ไม่ได้หยุดลงแต่กลับเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
ดาบของชิซุยระดมฟันไปยังร่างริวอุน ทว่าก็ไม่มีครั้งไหนที่สามารถแตะชายเสื้อของอีกฝ่ายได้เลย หลังจากฟันไปหลายสิบครั้ง ชิซุยก็ยังทำอะไรไม่ได้
‘เร็วมาก’ ชิซุยขมวดคิ้ว จากนั้นก็เบิกตากว้าง เนตรวงแหวนสามโทโมเอะได้หมุนวนในดวงตาแล้วทิ้งภาพติดตาเอาไว้
ชิซุยกระโดดขึ้นกลางอากาศ ดาบในมือส่องประกายเย็นเยียบเตรียมเสียดแทงเข้าร่างริวอุน
ร่างของชิซุยซึ่งเบิกเนตรวงแหวนได้เร็วจนเห็นภาพติดตา จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ เป็นแปด... เป็นสิบหก...
ทุกตำแหน่งเล็งริวอุนเป็นจุดศูนย์กลาง ทุกร่างล้อมรอบริวอุน ไร้ซึ่งทางหลบหนี
“ชิซุยชั่วพริบตา?” ริวอุนอมยิ้มสบาย ๆ
เขาไม่สนใจเลย เพราะนี่ไม่ใช่คาถาแยกเงา แต่เป็นเพียงภาพติดตาที่เกิดจากการเคลื่อนไหวที่เร็วของชิซุย ด้วยเหตุนี้เขาเลยมีชื่อว่า ชิซุยชั่วพริบตา
“ตายซะ!” ชิซุยทั้งสิบหกร่างตะโกนพร้อมกัน
ดาบในมือแทงไปด้านหน้า หมายจะสังหารริวอุนที่นี่
“ข่ายเทพพิชิตฟ้า!” ริวอุนยื่นมือไปทางซ้ายและขวา ทันใดนั้นพลังที่มองไม่เห็นก็ปะทุออกมารอบตัวริวอุน
“อะไรกัน?” ชิซุยเหมือนกับชนกำแพง ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ฝ่าพลังนี้เข้าไปไม่ได้
ตูม!
อุจิวะ ชิซุยถูกแรงผลักกระเด็นกลับหลังแล้วตกกระแทกพื้นอย่างรุนแรง ชายหนุ่มกระอักเลือดออกมาคำโต
อย่างไรก็ตาม ชิซุยก็เป็นนินจาคนหนึ่ง เขาชินกับอาการบาดเจ็บแล้ว ดังนั้นเขาได้รีบลุกขึ้นมาเตรียมพร้อมการต่อสู้อีกครั้ง
“คาถาเพลิง: ลูกบอลเพลิงยักษ์” เปลวไฟพุ่งเข้าหาริวอุน แต่ริวอุนก็ไม่ได้สนใจนัก บนฝ่ามือเขามีกระแสไฟฟ้าพุ่งพล่านบนมือ
ปัง!
สายฟ้าพุ่งทะลุลูกบอลไฟยักษ์ อุจิวะ ชิซุยตกใจ ปกติแล้วนินจาจะต้องประสานอินก่อนเพื่อใช้วิชานินจา แต่เขาไม่คิดเลยว่าริวอุนจะไม่ต้องประสานอินแล้วใช้คาถาสายฟ้าอันทรงพลังขนาดนี้ได้เลย
“ซูซาโนะโอ!” ชิซุยคำรามลั่น โครงกระดูกขนาดยักษ์สีเขียวผุดขึ้นมา เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาเรืองแสงสีแดง หอกเกลียวสีเขียวในมือชี้ตรงไปยังริวอุน
“ซูซาโนะโอของนายอ่อนแอเกินไปแล้ว” ริวอุนกล่าวใจเย็น
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ชูกำปั้นขึ้นรวบรวมพลังของข่ายเทพพิชิตฟ้าเข้าไปไว้ในหมัด หากให้เทียบกับโลกโจรสลัดของเอสก็คงคล้ายกับพลังจากผลกุระ กุระของหนวดขาว
หมัดของริวอุนซัดเข้าไปเต็ม ๆซูซาโนะโอของชิซุย ยักษ์สีเขียวสั่นไหวอย่างรุนแรง รอยแตกค่อย ๆลามออกไปจากนั้นก็ระเบิด
ชิซุยกระเด็นออกไปจากซูซาโนะโอเพราะแรงระเบิด ร่างกายบาดเจ็บสาหัสจนกระอักเลือดออกมาคำโต
“สู้ไม่ได้เลย” อุจิวะ ชิซุยกำหมัด ชายหนุ่มพยายามกลืนความเจ็บปวดลุกขึ้นจากพื้น
สำหรับชิซุยแล้ว ซูซาโนะโอคือพลัง่อสู้ที่สูงที่สุดของเขา ทว่ามันกลับใช้ไม่ได้ผลกับริวอุนเลย
“ซูซาโนะโอพังแล้ว... นายก็ถึงเวลาตายแล้วเหมือนกัน” ริวอุนสาวเท้าเดินเข้ามาหาชิซุยช้า ๆ เจตนาฆ่าฉายชัด
‘ชิบะ ริวอุนแข็งแกร่งเกินไป แล้วเขาก็รู้เรื่องภายในหมู่บ้านและตระกูลแล้ว หากเขาออกจากที่นี่ไปได้ หมู่บ้านจะต้องเจอปัญหาใหญ่แน่นอน’ อุจิวะ ชิซุยมองไปทางริวอุนที่กำลังเดินเข้ามา เหงื่อเย็นไหลจากหน้าผาก จากนั้นแววตามุ่งมั่นก็ปรากฏขึ้น ราวกับว่าเขาได้ตัดสินใจบางอย่างได้แล้ว
“นายทรงพลังมาก หากนายไปจากมิตินี้ได้ มันจะนำหายนะมาสู่โคโนฮะ... ฉันต้องทำเพื่อหมู่บ้าน” ชิซุยลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับริวอุน เนตรวงแหวนมองไปยังดวงตาของอีกฝ่าย “เทพต่างสวรรค์!”
********************