บทที่ 337 ที่แท้นี่เองที่เรียกว่าเซอร์ไพรส์
จางซีเป่านอนหลับสบายไปหนึ่งตื่น ในฝันเขาเห็นพลังศรัทธาไหลเข้าบัญชีมากมาย จนแทบจะหัวเราะตื่น เช้าตรู่ จางซีเป่าลืมตาตื่นขึ้นมาเองและกระโดดลงจากเตียง เขาเห็นจั้นเหนียนนั่งอยู่บนโซฟากำลังมองเขาด้วยรอยยิ้มกึ่งขำกึ่งไม่ขำ จางซีเป่ารู้สึกขนลุกซู่ เขารู้สึกว่ารอยยิ้มของจั้นเหนียนดูมีนัยยะแฝงอยู่ "ทำไมนายถึ...