บทที่ 255 ที่แท้ข้าก็เป็นที่โหล่จริง ๆ
เมื่อเห็นว่าเหวินผิงมีท่าทีจะไล่ ลั่วเซียนเย่ก็ไม่อยากจะรั้งรออยู่ต่อ จุดประสงค์ของการมาครั้งนี้สำเร็จไปครึ่งหนึ่ง เขาก็พอใจแล้ว "อืม ถ้าเช่นนั้น เจ้าสำนักเหวิน ข้าขอตัวลา ข้าควรจะไปส่งยัยหนูนี่กลับบ้านแล้ว คงจะโดนเทศนาอีกยกใหญ่" กล่าวจบ ลั่วเซียนเย่ก็ถอนหายใจในใจ เหลือบมองไปที่ฮวาเสี่ยวจู๋แล้วคิดว...
