ตอนที่ 214 จูบของ ซู หนิงซวง

เมื่อพูดจบ จ้าว ซูซวน ก็เตรียมตัวจะลุกขึ้น และออกไป

“ซูซวน เธอจะไม่แช่ต่ออีกหน่อยเหรอ?”

ซู หนิงซวง ถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นว่า จ้าว ซูซวน อยากจะออกไปในทันที

“เธอแช่ต่ออีกหน่อยแล้วค่อยกลับด้วยกันเถอะ?”

ซู หนิงซวง เสนอ

“ไม่เป็นไร ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับเอง พวกเธอสองคนแช่น้ำกันต่อเถอะ”

จ้าว ซูซวน ปฏิเสธน้ำใจของ ซู หนิงซวง แล้วลุกขึ้นจากบ่อน้ำพุร้อนก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

ไม่กี่นาทีต่อมา จ้าว ซูซวน ก็ออกมา

“หนิงซวง, เย่เฉิน ฉันไปก่อนนะ”

“ซูซวน บ๊ายบาย”

ซู หนิงซวง ตอบลา

ตอนที่ จ้าว ซูซวน เดินไปที่ประตู เธอก็แอบหันศีรษะกลับมา และส่งสัญญาณลับๆ ให้กับ เย่เฉิน ขณะที่ ซู หนิงซวง ไม่ทันสังเกต

เธอให้สัญญาณ เย่เฉิน ว่าเธอจะไปแล้ว อีกประเดี๋ยวเขากับ หนิงซวงควรจะระมัดระวังกันหน่อย และใส่ใจเรื่องความปลอดภัยให้มากๆ

เย่เฉิน เห็นแบบนั้นก็หน้าดำคร่ำเครียดทันที

เมื่อ จ้าว ซูซวน จากไป ในบ่อน้ำพุร้อนก็เหลือเพียง เย่เฉิน กับซู หนิงซวง

หลังจากผ่านไปสักพัก ซู หนิงซวง ก็ขยับเข้ามาใกล้ เย่เฉิน โดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร ก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นอย่างกะทันหัน

โทรศัพท์มือถือของ ซู หนิงซวง ดังขึ้น..

ซู หนิงซวง หยุดชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะลุกออกจากบ่อน้ำพุร้อน และเดินไปที่ไกลๆ ที่เธอวางโทรศัพท์ไว้

เมื่อดูที่หน้าจอโทรศัพท์ ปรากฏว่าเป็นสายจากคุณแม่ของเธอเอง เธอก็รับสาย

“คุณแม่คะ มีอะไรหรือเปล่า?”

ซู หนิงซวง ถามหลังจากรับสาย

“หนิงซวง ลูกอยู่ไหน?”

เสียงของแม่ของ ซู หนิงซวง ดังขึ้นจากปลายสาย

“หนูอยู่กับ เย่เฉิน กำลังแช่น้ำพุร้อนกันค่ะ”

ซู หนิงซวง ตอบไปตรงๆ เพราะแม่ของเธอก็รู้จัก และยอมรับ เย่เฉิน อยู่แล้ว

“งั้นเหรอ กลับบ้านมาก่อนนะ แม่มีเรื่องอยากคุยกับลูกหน่อย”

แม่ของ ซู หนิงซวง บอกให้ลูกสาวกลับมาบ้านก่อน

“อ๋อ..ได้ค่ะ คุณแม่ หนูจะกลับไปเดี๋ยวนี้”

เมื่อเห็นคุณแม่ของเธอพูดแบบนี้ ซู หนิงซวง ก็รับปากทันที

หลังจากวางสายแล้ว ซู หนิงซวง ก็หันมาพูดอธิบายกับ เย่เฉิน อย่างสั้นๆ

“ตกลง เราไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะ ผมจะไปส่งคุณกลับบ้านก่อน”

เย่เฉิน ก็ลุกขึ้นจากบ่อน้ำพุร้อนเช่นกัน

ห้าถึงหกนาทีต่อมา ทั้งสองคนได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ และออกจาก ฮว๋าชิง ฮอทสปริง วิลล่า

“คุณชายเย่”

ขณะที่ เย่เฉิน และซู หนิงซวง เดินออกจากฮว๋าชิง ฮอทสปริง วิลล่า หนิง ซิวเหยียน ที่ยืนรออยู่ข้างนอกรีบเข้ามาทักด้วยความอ่อนน้อมทันที

“สวัสดีครับ คุณชายเย่ สวัสดีครับ พี่สะใภ้”

หนิง ซิวเหยียน ทักทายอย่างกระตือรือร้น ตรงข้ามกับท่าทีของเขาก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

พวกลูกน้องที่อยู่ข้างๆ ถึงแม้จะรู้สึกประหลาดใจ แต่พวกเขาก็เข้าใจได้

ถ้าไม่ได้ผ่านเหตุการณ์เมื่อกี้นี้ ถ้า หนิง ซิวเหยียน ทำแบบนี้ พวกเขาคงตกใจจนอ้าปากค้างไปนานแล้ว

คุณชายหนิง คือใคร? เขาคือคุณชายจากตระกูลหนิงที่มีอิทธิพลอย่างมากในหางโจว

แต่ตอนนี้ ในเมืองเจียงโจว คุณชายหนิง กลับเคารพชายหนุ่มคนหนึ่งขนาดนี้ ถ้าข่าวนี้แพร่ไปถึงหางโจว คนจำนวนมากคงตกใจอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ พวกเขารู้แล้วว่า คุณเย่ เป็นบุคคลสำคัญ ทำให้ทุกอย่างมันดูสมเหตุสมผลอย่างยิ่ง

“มีอะไรหรือเปล่า?”

เย่เฉิน ถามตรงๆ เพราะเขาไม่ชินกับการถูกเรียกแบบนั้น

“คุณชายเย่ ผมไม่ได้มีเจตนาอะไรครับ ผมแค่อยากได้เบอร์โทรศัพท์ของคุณ”

หนิง ซิวเหยียน รีบบอกความตั้งใจของตัวเองทันที โดยกลัวว่า เย่เฉิน จะเข้าใจผิด

คือ.. พูดอย่างไรดี?

เขามาจากตระกูลหนิง ซึ่งเป็นตระกูลที่ร่ำรวย และมีอิทธิพลอย่างมากก็จริง ทั้งนี้เขายังเป็นลูกหลานสายตรง

แต่ในตระกูลหนิงก็มี ‘โรคประจำตระกูล(通病)’ แบบเดียวกับตระกูลอื่นๆ เนื่องจากตำแหน่งทายาทรุ่นที่สามของตระกูลยังว่างอยู่

คุณปู่ มีความตั้งใจจะทดสอบบรรดาลูกหลานทั้งหมด

ในการแข่งขัน หนิง ซิวเหยียน ไม่ได้เปรียบมากนัก แต่เขาเองก็ไม่อยากยอมแพ้

ตอนนี้ในที่สุดเขาก็ได้บังเอิญมาเจอ คุณชายเย่ เขาก็อยากจะสร้างความสัมพันธ์เพื่อเพิ่มเครือข่ายของตัวเอง

เพื่อจะได้มีโอกาสมากขึ้นในการแย่งชิงตำแหน่งทายาทในอนาคต

ในใจของเขาได้จัดให้ เย่เฉิน อยู่ในกลุ่มเดียวกับทายาทเศรษฐี และลูกหลานบุคคลสำคัญนานแล้ว

“คุณชายเย่ ผมไม่ได้มีเจตนาอะไรจริงๆ แค่อยากจะเชิญคุณไปทานอาหารด้วยกัน เพื่อเป็นการขอโทษสำหรับเรื่องในวันนี้”

หนิง ซิวเหยียน พูดอย่างถ่อมตัว และทำท่าเหมือนจะไม่ยอมไปไหนถ้า เย่เฉิน ไม่ให้เบอร์

เขาต้องการเตรียมของขวัญเพื่อขอโทษ เย่เฉิน และปรับปรุงความสัมพันธ์ของพวกเขาให้ดีขึ้น

“ก็ได้”

เย่เฉิน ขี้เกียจเกินกว่าจะเสียเวลากับ หนิง ซิวเหยียน จึงให้เบอร์โทรศัพท์ของเขาไป

ส่วนจะไปทานข้าวด้วยหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขาในเวลานั้น

หลังจากได้รับเบอร์โทรศัพท์จาก เย่เฉิน หนิง ซิวเหยียน ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

หลังจากนั้น หนิง ซิวเหยียน ก็ไปเปิดประตูรถให้ เย่เฉิน ด้วยตัวเอง ก่อนจะยืนส่ง เย่เฉิน กับซู หนิงซวง จากไป

“รถ Rolls-Royce Phantom Tranquillity Collection คุณชายเย่ ก็คือคุณชายเย่ จริงๆ ยอดเยี่ยมมาก”

หนิง ซิวเหยียน กล่าวชื่นชมหลังจาก เย่เฉิน จากไป

ตอนนี้เขายิ่งมั่นใจในฐานะของ เย่เฉิน

สิ่งที่ คุณชายเย่ ขับคือรถหรูรุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นที่มีเพียงไม่กี่คันในหางโจว และสิ่งที่เขาทำเมื่อกี้นี้ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่คุ้มค่าแล้ว

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่เฉิน ขับรถมาถึงบ้านของ ซู หนิงซวง

เย่เฉิน ลงจากรถเพื่อไปส่ง ซู หนิงซวง

“หนิงซวง หากมีอะไรเกิดขึ้น ติดต่อผมทันทีนะ”

เย่เฉิน พูดขึ้น

เมื่อกี้ หนิงซวง เพิ่งบอกเขาว่าแม่ของเธอเรียกให้กลับมา เพราะมีเรื่องจะคุยด้วย เขาจึงเป็นห่วง

เย่เฉิน กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจึงได้กล่าวเตือนเธอ

“อืม”

ซู หนิงซวง รู้สึกอบอุ่นในใจหลังจากได้ยินเช่นนั้น แน่นอนว่าเธอรู้สึกปลอดภัยมาก ..เมื่อมี เย่เฉิน อยู่ข้างๆ เธอ

ขณะที่ ซู หนิงซวง ก้าวเดินออกไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็หันกลับมา และก้าวเข้าหา เย่เฉิน อย่างรวดเร็ว

ในวินาทีถัดมา ริมฝีปากสีแดงสดที่ดูเย้ายวนของ ซู หนิงซวง พลันแตะสัมผัสเข้ากับริมฝีปากของ เย่เฉิน เบาๆ อย่างอ่อนโยน…