ตอนที่ 19 : ตอนนี้คงถึงคราวที่คนอื่นมากินข่าวฉันแล้ว

น้องสาวบอกว่า หลังคืนนี้ซูเชี่ยนเสวียจะไม่ใช่ซูเชี่ยนเสวียคนเดิมอีกต่อไป แต่จะเป็นวิญญาณจากต่างโลกที่มาสิงร่าง กลายเป็นนางเอกของโลกนี้ และในอนาคตจะทำให้ตระกูลหยุนของเขาพินาศย่อยยับ น่าสยดสยองยิ่งนัก

ขณะใกล้จะถึงจวนขุนนาง จู่ๆ ก็มีร่างหนึ่งวิ่งเข้ามา ขวางหน้าหยุนว่านเย่และชางเหยียน

"พี่ ช่วยหนูด้วย~" หญิงสาวในชุดขาดวิ่น ใบหน้าสกปรก แทบจำไม่ได้ว่าเป็นคนเดียวกับตอนถูกไล่ออกจากตระกูลหยุน

เธอมองเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ ท่าทางอ่อนแอและสับสน ราวกับจับฟางเส้นสุดท้าย อ้อนวอนอย่างร้อนรน

"พี่ คนตระกูลสวีจะส่งหนูไปเป็นอนุภรรยาคนอื่น หนูไม่อยากเป็นอนุ ขอร้องล่ะ ช่วยหนูด้วย"

หยุนว่านเย่หรี่ตามองเธออย่างเยาะเย้ย มุมปากแย้มยิ้มเย็นชา "เธอลืมไปแล้วหรือว่าแซ่สวี? นี่เป็นเรื่องภายในของตระกูลสวี เกี่ยวอะไรกับฉัน?"

"พี่ หนูเป็นน้องสาวของพี่นะ ทำไมพี่ถึงใจร้ายแบบนี้?" สวีชิงชิงมองเขาอย่างตกตะลึง น้ำตาไหลออกมา ดูน่าสงสารมาก

"อย่ามาอ้างความเป็นญาติ น้องสาวของฉันมีแค่หยุนว่านเหยากับน้องสี่ เธอแซ่สวี จะเป็นน้องสาวฉันได้ยังไง?" พูดจบ หยุนว่านเย่ก็จากไปอย่างไร้เยื่อใย

ที่เรือนหวานอัน หยุนว่านหนิงตื่นจากการงีบ พบว่าเป็นเวลาพลบค่ำแล้ว

กินอิ่มดื่มหนำ เธอนอนในอ้อมกอดของหยุนฟูเหริน คิดเรื่อยเปื่อย หยุนฟูเหรินหลับตาแกล้งหลับ ฟังเสียงในใจอันน่าสนใจของเธออย่างเงียบๆ

หยุนว่านหนิงคิดถึงข่าวของเธอในโลกก่อน และรู้สึกอับอายที่ตายด้วยยาพิษของตัวเอง

ตอนนั้นเอง หยุนว่านเย่ก็เดินเข้ามา ถามหาหยุนว่านเหยา หยุนฟูเหรินบอกว่าออกไปกับองค์หญิงฮวาหยางและธิดาคนโตตระกูลเจียง

หยุนว่านหนิงสังเกตเห็นท่าทีของพี่ชาย จึงคิดในใจว่าเขาชอบคนหนึ่งในนั้นมาตั้งแต่เด็ก

หยุนฟูเหรินตกใจกับข้อมูลนี้ แต่หยุนว่านเย่รีบเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการอุ้มน้องสาวขึ้นมาหยอกล้อ

สุดท้าย หยุนฟูเหรินถามถึงการไปเยี่ยมตระกูลซู หยุนว่านเย่จึงเล่าเรื่องต้นสนให้ฟัง โดยโยนความผิดทั้งหมดให้พ่อของเขา

(จบตอนที่ 19)