(ฟรี) บทที่ 220 (ฟรี)
(ฟรี) บทที่ 220 (ฟรี)
ชิ้ง! กริชถูกชักออกมา ทอประกายวูบวาบ!
บนใบกริชมีลำแสงสีดำและสีเขียวพันกันอยู่ แสดงให้เห็นถึงพลังที่เหนือกว่าคนทั่วไปอย่างชัดเจน
มันอาจเป็นพลังแห่งเงารัตติกาลประเภทหนึ่งเหมือนของอู๋เทียน
หรืออาจจะเป็นพลังชั่วร้ายบางอย่างก็ได้!
ทาบุยิ้มเยาะเย้ยอย่างน่ากลัว พุ่งเข้าใส่ในทันที!
โหดเหี้ยมไร้ปราณี!
มันไม่พูดพร่ำทำเพลง แสดงเจตนาฆ่าออกมาตรงๆ!
ทั้งตนทั้งร่างแปรเปลี่ยนเป็นภาพติดตา ข้ามผ่านระยะทางหลายร้อยเมตร กริชแทงลงมา!
ฉึก!
เพียงกริชเดียว บังเกิดมิติผันผวน! แสงและเงาเริ่มบิดเบือน!
เส้นทางที่มันพุ่งผ่านไป กลายเป็นเส้นทางแห่งเงา บิดเบือนแสงเงาโดยรอบ
ก่อกำเนิดความมืดมิด ราวกับจะกลืนกินโลกใบนี้
"หึ!"
โบลินน่า เยาะเย้ยเสียงเย็น ฝ่ามือสะบัด หมอกดำอันน่ากลัวก่อตัวขึ้น
หมอกดำแผ่กระจายออกไป
ก่อตัวเป็นวงแหวน โดยมีเธอเป็นจุดศูนย์กลาง ปกป้องเธอเอาไว้
"ฆ่า!"
ถัดมา
"ทาบุ" นับไม่ถ้วน จู่ๆก็ปรากฏขึ้น พุ่งเข้าฆ่าเธอ
นี่คือวิชาสังหารพันภาพลวงตา!
-3000! -3000! -3000! -3000! -3000!
โบลินน่าขมวดคิ้ว ฝ่ามือสะบัดอีกรอบ หนวดที่ก่อตัวจากหมอกดำฟาดออกไปอย่างแรง
กระแทกเข้าที่ร่างแยกของทาบุ......
การต่อสู้ที่ดุเดือดของสองผู้นำทัพ เริ่มต้นขึ้นอย่างเอาเป็นเอาตายตั้งแต่แรก
ทักษะต่างๆ ถูกปล่อยออกมา
พลังทำลายล้างยิ่งใหญ่กว่าสนามรบก็อบลินสองพันตนที่อยู่ไม่ไกลออกไปเสียอีก!
อู๋เทียนมองดูอยู่ด้านข้าง ไม่ละสายตา
เมื่อการต่อสู้ของทั้งสองผ่านไปสักพัก ข้อมูลของพวกมันก็ค่อยๆ ปรากฏออกมา
บอสระดับวีรบุรุษ ทักษะและพรสวรรค์แต่ละอย่างล้วนน่ากลัว!
กล่าวได้ว่า
แค่ก็อบลินหนึ่งในสองตัวนี้ ก็เพียงพอที่จะสังหารก็อบลินที่เหลือในสนามรบได้ทั้งหมด!
หนึ่งต่อพัน! ไม่ใช่เรื่องเกินจริง!
ถ้าให้พูดตามแบบฉบับของนักผจญภัย นี่คือบอสที่ต้องใช้นักผจญภัยหลายร้อยหรืออาจถึงหลักพันคน ถึงจะโค่นลงได้!
ไม่นาน
ทาบุคล้ายจะยืนหยัดต่อไปไม่ไหว มันตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดว่า "เจ้ามนุษย์ รีบลงมือได้แล้ว!"
【ก็อบลินวีรบุรุษ · ทาบุ】
ระดับพลัง: วีรบุรุษ
เผ่าพันธุ์: ก็อบลิน
เลเวล: 23
ค่าพลังชีวิต: 1,280,000/3,500,000
ทักษะ: สังหารพันภาพลวงตา, กระแทกเจาะ, สังหารพริบตา, เงาหลบหนี, ร่ายรำเงา, พรแห่งเงา, ของขวัญจากความเงียบงัน
คำแนะนำ: ก็อบลินที่โหดเหี้ยม ไร้ความปรานี และชอบทรยศหักหลัง
เมื่อเห็นดังนั้น อู๋เทียนก็ไม่ยืนดูละครเฉยๆอีกต่อไป
ตอนนี้การต่อสู้ระหว่างทาบุและโบลินน่ามาถึงช่วงสำคัญแล้ว
ทาบุเหลือค่าพลังชีวิต 1,200,000 ส่วนโบลินน่าก็เหลือ "1,800,000/2,500,000"
เมื่อนำมาเปรียบเทียบกันแล้ว
จะสามารถมองเห็นความแตกต่างของความแข็งแกร่งได้อย่างชัดเจน
"หึ! มาอีกตัวแล้วยังไง? มนุษย์จากโลกชั้นต่ำ แค่ข้าเอานิ้วดีดก็ตายแล้ว!"
โบลินน่ากรีดร้อง
บนใบหน้าก็อบลินสีเขียวที่น่าเกลียด ฉายวาบถึงความโหดเหี้ยม
ถัดมา
เธอสะบัดมือเบาๆ หมอกดำในความมืดมิดรวมตัวกัน แล้วเรียกอสูรกายหนวดยักษ์ออกมา!
"เป็นมอนสเตอร์หนวดตัวนั้น!"
อู๋เทียนตกใจ
ในตอนนี้
อสูรกายหนวดไม่ได้พุ่งเข้ามา แต่เริ่มพยายามรวบรวมใหมอกดำอย่างแน่วแน่ คล้ายต้องการสร้างประตูสีดำหมึกที่ดูลึกลับและโบราณแบบเดิม!
อู๋เทียนที่เคยฆ่าอสูรกายหนวดมาแล้ว ดังนั้นรู้ดี ว่าประตูสีหมึกนี้ เป็นทักษะที่สามารถขอความช่วยเหลือจากผู้แข็งแกร่งที่อยู่ไกลออกไปได้!
เมื่อเปิดออก มือข้างหนึ่งของผู้แข็งแกร่งลึกลับจะยื่นออกมาคว้าศัตรูช่วยเธอฆ่าเป้าหมาย!
ก็อบลินที่ถูกเรียกว่ายัยโบลินน่าตนนี้ภายนอกเหมือนมีนิสัยหุนหันพลันแล่น เห็นทาบุกับอู๋เทียนมาด้วยกันกลับยังทำเป็นอวดดี แต่จริงๆ แล้วล้วนเป็นการเสแสร้งทั้งสิ้น
เธอรู้ว่าตัวเองจะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ดังนั้นตั้งแต่แรกจึงเตรียมขอความช่วยเหลือไว้แล้ว!
"จะเปิดโอกาสให้เธอไม่ได้"
อู๋เทียนหายใจเข้าลึกๆ กำหมัดแน่น แสงเจิดจรัสรวมตัวกัน กลายเป็นฝ่ามือยักษ์
คว้าเข้าใส่อสูรกายหนวดยักษ์!!
ปัง!
หัตถ์เจิดจรัสจับอสูรกายหนวดฟาดลงพื้นอย่างแรง ขัดขวางการกระทำของมัน
เมื่อเห็นดังนั้น
สีหน้าโบลินน่าเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
เพียงแค่นเสียงเยาะเย้ย
เธอสะบัดมือทั้งสองข้าง หมอกดำด้านหลังเริ่มรวมตัวกันอีกครั้ง กลายเป็นหนวดที่น่ากลัวหลายเส้น ยาวถึงหลายสิบเมตร
และทั้งหมดฟาดเข้าใส่อู๋เทียนอย่างรุนแรง!
เมื่อทาบุเห็นดังนั้น
ก็ยื่นมือออกมาขวางหนวดไว้ได้หลายเส้น ด้านอู๋เทียนก็หยิบ "เสาโทเทม" ออกมา
หวืด หวืด หวืดดดดด!
-34000! -34000! -34000! -34000!
หนวดแต่ละเส้น ล้วนมีค่าพลังชีวิต สูงถึง 50,000!
อย่างไรก็ตาม
ดาเมจที่อู๋เทียนทำได้นั้นรวดเร็วมาก บวกกับการโจมตีแบบกลุ่ม ทุกครั้งที่ "โทเทมเจิดจรัส" ฟาดลงไป ล้วนสร้างความเสียหายมหาศาลแก่หนวดยักษ์
เพียงแค่สิบนาที
ระหว่างที่โบลินน่ายังคงต่อสู้กับทาบุ อู๋เทียนก็ทำลายหนวดยักษ์จนหมดสิ้นแล้ว
จากนั้น
เขาก็พุ่งออกไป แสงแห่งเงารัตติกาล ตกกระทบลงบนร่างของโบลินน่า!
-18000!
"บัดซบ! เจ้ามนุษย์ผู้นี้น่ารำคาญจริงๆ ตามตื๊อไม่เลิกรา!"
สีหน้าโบลินน่าแปรเปลี่ยนไป
เธอกระจ่างดีแก่ใจ ว่าขอแค่ประตูสีดำหมึกเปิดออก แล้วตัวตนระดับตำนานลงมือ ศัตรูยังไงก็ต้องตาย
เพียงแต่ว่าศัตรูก็ไม่โง่ มันไม่ยอมเปิดโอกาสให้ตัวตนระดับตำนานออกมา!
"เป็นพวกเจ้าเองนะที่บังคับข้า!"
ค่าพลังชีวิตของโบลินน่าอยู่ในขั้นวิกฤต
เธอไม่สงบอีกต่อไป แหกปากกรีดร้องคำรามลั่น
พริบตานั้น กล้ามเนื้อทั่วร่างพลันบิดเบี้ยว เริ่มเต้นเร่าขยุกขยิก
ถัดมา กล้ามเนื้อทั่วร่างของเธอก็พองตัวขึ้น
ใช้เวลาไม่นาน จากก็อบลินเพศเมียในชุดเดรส ก็กลายเป็นอสูรกายหนวดขนาดยักษ์ที่สูงสิบเมตร!