บทที่ 749 อาจารย์หม่า คุณไม่ไหวแล้ว!

  อ้า!

อาจารย์หม่าสะสมพลังเสร็จแล้ว

จากนั้นเขาก้าวเท้าสั้นๆ แล้วพุ่งตรงไปหาเล่ยหมิงอย่างรวดเร็ว

นี่...อาจารย์หม่าพลังของคุณอยู่ไหน?

แค่ดูจากสายตา ก็ทำให้รู้สึกอธิบายไม่ถูกแล้ว

ทุกคนต่างมองไปที่เขาโดยไม่ต้องพูดอะไรเลย และนี่ก็ไม่มีใครสงสัยในความแข็งแกร่งของอาจารย์หม่า

พวกเขาต่างมองไปที่อาจารย์หม่าด้วยสายตาเช่นนี้

ในสายตาของพวกเขามีแต่ความเชื่อมั่นในฝีมือของอาจารย์หม่า

หลายคนต่างมองไปที่เล่ยหมิงโดยหวังว่าจะได้เห็นฉากใบไม้เปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะเลือดของเล่ยหมิง

ในขณะนี้

มันทำให้คนรู้สึกตื่นเต้นมาก

ในช่วงเวลานี้

อาจารย์หม่าก็มาถึงหน้าเล่ยหมิงแล้ว

และเล่ยหมิงก็ไม่ลังเลเลย แม้แต่น้อย แค่ทำการป้องกันเพียงครั้งเดียวแล้วก็ผลักอาจารย์หม่าออกไปได้อย่างง่ายดาย

“หนุ่มน้อย ไม่เลวเลย”

อาจารย์หม่าชมเชย แต่เห็นได้ชัดว่าความสามารถของหนุ่มน้อยคนนี้ทำให้เขาประหลาดใจ เล่ยหมิงยิ้มเล็กน้อยแล้วคิดในใจว่าฉันทำอะไรหรือ? ก็แค่การป้องกัน

นี่ก็ไม่เลวแล้ว อาจารย์หม่า คุณไม่ไหวแล้ว

เมื่อเห็นการแสดงของอาจารย์หม่าดังกล่าว เล่ยหมิงยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเอง นี่มันไม่ใช่ยอดฝีมือเลย นี่ไม่ใช่นักต้มตุ๋นคนหนึ่งหรอกหรือ นี่มันยืนยันทุกอย่างหมดแล้ว

ในช่วงเวลานั้น ทุกคนต่างมองไปที่เขาด้วยสายตาที่ยากจะอธิบายได้ ในกลุ่มผู้เรียนก็ยังมีบางคนที่ยังคงมีเหตุผล ในสถานการณ์เช่นนี้ มันชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ?

พวกเขาเริ่มเข้าใจแล้ว!

อาจารย์หม่ากับยอดฝีมือที่พวกเขาจินตนาการไว้จริงๆ นั้นแตกต่างกันมาก!

“อาจารย์หม่า รีบแสดงวิชาของคุณ!”

“ใช่แล้ว! คนที่ไม่เคารพคุณแบบนี้ต้องได้รับบทเรียน ให้รู้ว่าดอกไม้ทำไมถึงสีแดง”

“พวกเราทุกคนเชื่อในตัวคุณ ไม่ต้องกังวล”

“คุณลงมือได้เลย ไม่ต้องกังวล พวกเราจะสนับสนุนคุณเอง”

“ต่อหน้าคุณ พวกเราไม่รู้เลยว่าหนุ่มคนนี้เอาความกล้ามาจากไหน กล้าพูดแบบนี้!”

“เจี๋ยฮวาฟา แส้ห้าสายฟ้า อาจารย์หม่าโปรดแสดงออกมาอย่างเต็มที่!”

หลายคนมองไปที่เขา ต่างร้องตะโกนออกมาสุดเสียง คำพูดผสมปนเปมั่วไปหมด

พวกเขาถูกล้างสมองจนถึงที่สุด ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม พวกเขาเชื่อในตัวอาจารย์หม่ามากที่สุด

เพราะอาจารย์หม่าคือเทพเจ้าในใจพวกเขา ในข้อนี้พวกเขาไม่มีใครกังขาเลย

อาจารย์หม่าสะสมพลังอีกครั้ง แล้วมองไปที่เล่ยหมิง จากนั้นตะโกนว่า “แส้ห้าสายฟ้า”

พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นแส้ห้าสายฟ้า เล่ยหมิงก็คิดในใจทันที

นี่มันตลกมาก

ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มสดใสปรากฏขึ้น

เขามองไปที่อาจารย์หม่าด้วยสายตาที่ส่อถึงความขบขัน รอยยิ้มในแววตาแสดงออกชัดเจน

อาจารย์หม่ากลับมาวิ่งพุ่งไปหาเล่ยหมิงอีกครั้ง แล้วก็ล้มลงบนพื้นอย่างไม่คาดคิด สูญเสียหน้า เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับคนในบ้านเกิดของเขาได้อีก

แต่อาจารย์หม่าสามารถอยู่ในวงการนี้ได้ เพราะมีความสามารถบางอย่าง แน่นอนว่านั่นคือความหน้าด้าน ถ้าไม่หน้าด้าน อาจารย์หม่าคงไม่สามารถทำแบบนี้ได้

นี่ไม่ต้องสงสัยเลย

ทุกคนมองไปที่เขาด้วยความตกตะลึง

คำพูดมากมายก่อนนี้เงียบลง

ในขณะนี้ เขารู้สึกอับอายมาก

“หนุ่มน้อย เมื่อกี้ฉันประมาทไป ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสนายออกมือ ฉันจะใช้เจี๋ยฮวาฟา รับและแก้ไขการโจมตีของนายอย่างสมบูรณ์” อาจารย์หม่ากระพริบตาให้เล่ยหมิง แล้วทำท่าขยี้นิ้ว

ความหมายชัดเจนว่าถ้าร่วมมือกับฉัน ค่าตอบแทนดี

แต่เขาไม่รู้ว่าเล่ยหมิงไม่ขาดเงิน แม้แต่ขายอาจารย์หม่าทั้งตัวก็ยังไม่ถึงหนึ่งในร้อยของความมั่งคั่งของเล่ยหมิง นี่อาจจะฟังดูเจ็บปวด แต่ความจริงก็คือมันโหดร้าย

ในขณะนี้ เขามองไปที่อาจารย์หม่าอย่างหมดคำจะพูด

ยังกล้าเล่นลูกไม้แบบนี้อีก

ความสามารถในการเจรจาต่อรองใช้ได้เสมอ เพราะไม่มีใครขาดมัน

แต่เมื่อเจอคนที่มีความสามารถเช่นเล่ยหมิง มันไม่มีประโยชน์เลย นี่ไม่ต้องสงสัย

เพราะความสามารถของเล่ยหมิงไม่ต้องกังวลอะไร

เขารู้สึกดูถูกการกระทำของอีกฝ่ายขึ้นไปอีก

เขาไม่คาดคิดว่าอาจารย์หม่าจะหน้าด้านถึงขั้นนี้ ยังใช้ความสามารถในการต่อรอง

เล่ยหมิงจะพูดอะไรได้?

เขามองไปที่อาจารย์หม่าโดยไม่ต้องการพูดอะไร

เล่ยหมิงไม่พูดอะไร แต่อาจารย์หม่ากลับมั่นใจมากขึ้น เขามองเล่ยหมิงด้วยความมั่นใจ แล้วพูดว่า “มาเลย!”

ทุกคนต่างเชื่อมั่นในความสามารถของอาจารย์หม่าว่าน่ากลัวมาก นี่ไม่ต้องสงสัย

ทุกคนมองไปที่อาจารย์หม่า ใบหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เล่ยหมิงไม่ลังเล เขาต่อยไปอย่างเรียบง่าย

ไม่น่าเชื่อว่าครั้งนี้อาจารย์หม่าสามารถรับมือได้อย่างง่ายดาย

“เห็นไหม! นี่คือเจี๋ยฮวาฟา ถ้าคุณเข้าใจมัน คุณสามารถชนะศัตรูได้” หม่าเป่ากั๋วตื่นเต้นมาก รับ! แก้! ต่อไปคือโจมตี

จากนั้นอาจารย์หม่าก็ต่อยไปที่เล่ยหมิง

เล่ยหมิงตอบโต้ด้วยหมัด

อาจารย์หม่าถูกต่อยเข้าที่หน้า ล้มลงกับพื้นอย่างแรง สูญเสียหน้า

เงียบกริบ!

หลายคนรีบเข้ามาล้อม

“อาจารย์หม่าคุณไม่เป็นไรใช่ไหม!”

“อาจารย์หม่าคุณไม่เป็นไรนะ!”

“เร็วเข้า เรียกรถพยาบาล อาจารย์หม่าเป็นลม!”

“หนุ่มน้อยนี่ไม่รักษาศีลธรรมแอบโจมตี!”

“ใช่เลย คนแบบนี้ไม่เหมาะสมที่จะต่อสู้กับอาจารย์หม่า”

“อาจารย์หม่าให้โอกาสแล้ว แต่หนุ่มน้อยยังไม่รู้จักสำนึก ยังแอบโจมตี นายไม่ควรอยู่ที่นี่”

หลายคนพูดไปเรื่อย

สำหรับพวกเขา นี่ถูกกำหนดไว้แล้ว

หลายคนมองไปที่เล่ยหมิงด้วยความโกรธ

ชัดเจนว่าคนพวกนี้คือกลุ่มที่ปลุกกระแส พวกเขาทำให้คนอื่นเชื่อว่าเล่ยหมิงแอบโจมตี ไม่ใช่เพราะอาจารย์หม่าอ่อนแอ

แน่นอน ยังมีคนที่มีเหตุผลบ้าง เมื่อเห็นอาจารย์หม่าล้ม พวกเขารู้สึกดูถูกอาจารย์หม่า รู้ว่าตัวเองโดนหลอก

นี่ชัดเจน

สถานการณ์วุ่นวายมาก