บทที่ 40 การล้างแค้น 

เสี่ยวหลี ลุกขึ้นจากพื้นอย่างลำบาก ปากไอเลือดออกมา แม้หน้าตายังคงหล่อเหลา แต่ดูเหมือนสุนัขที่ไร้บ้าน

บนถนน นักรบที่เดินผ่านไปมาต่างมองเขาด้วยสายตาเยาะเย้ย บางคนหัวเราะเยาะ "อีกคนหนึ่งที่ถูก ท่านหญิงแห่งสระเงิน ทิ้ง"

"แหวะ! ผู้ใต้บัญชาของเธอหรอกเหรอ ก็แค่ของเล่นบนเตียงของ ท่านหญิงแห่งสระเงิน เท่านั้น ผู้ชายที่ไม่มีศักดิ์ศรีเช่นนี้ แม้ถูก ท่านหญิงแห่งสระเงิน ฆ่าตายก็สมควรแล้ว"

"ก็แค่สุนัขที่ ท่านหญิงแห่งสระเงิน เลี้ยงไว้!"

...

เสี่ยวหลี กัดฟันแน่น พลังปราณในตัวพุ่งพล่าน เขาโจมตีนักรบที่หัวเราะเยาะเขาอย่างรุนแรง ทำให้พวกเขาบาดเจ็บสาหัสและโยนลงไปในร่องน้ำเน่า

ใจของเขาเกลียดชัง หนิงเสี่ยวชวน มาก ถ้าไม่ใช่เพราะ หนิงเสี่ยวชวน เขาคงจะได้รับความดีความชอบจาก ท่านหญิงแห่งสระเงิน และอาจจะได้เพลิดเพลินกับเธอในคืนนี้

เขายังเกลียด ท่านหญิงแห่งสระเงิน ด้วย

เธอทำลายเขา ทำให้เขากลายเป็นสุนัข สุนัขที่รับใช้เธอ

เมื่อเธอโกรธ เธอก็จะทิ้งเขาโดยไม่สนใจ

เธอเป็นแค่แม่สุนัข

แม่สุนัขที่ใคร ๆ ก็สามารถครอบครองได้!

"ท่านหญิงแห่งสระเงิน วันหนึ่งข้าจะทำให้เจ้าคุกเข่าลงและเลียเท้าข้า ให้เจ้าเป็นทาสของข้า เสี่ยวหลี"

เสี่ยวหลี รู้ว่าเขายังไม่สามารถเอาชนะ ท่านหญิงแห่งสระเงิน ได้ และยังติดอยู่กับเธอ ร่างกายของเธอทำให้เขาคลั่งไคล้ เขาตัดสินใจจะฆ่า หนิงเสี่ยวชวน แล้วนำหัวของเขาไปถวาย ท่านหญิงแห่งสระเงิน บางทีเขาอาจจะได้กลับไปอยู่กับเธออีกครั้ง

คิดดังนั้น เสี่ยวหลี จึงรีบไปยังวังจินเผิง

...

ในวังจินเผิง

หนิงเสี่ยวชวน วางหญ้าปราณสีเลือดกลับลงในกล่อง

"ฉึ!"

หญ้าปราณสีเลือดกลายเป็นผงหิน!

ความจริง หนิงเสี่ยวชวน ไม่ได้เปลี่ยนหญ้าหินให้กลายเป็นหญ้าปราณสีเลือด แต่ใช้พลังไม้เลือดคางคกในตัวสร้างภาพลวงตา

เมื่อหญ้าหินออกจากมือหนิงเสี่ยวชวน มันก็กลายเป็นผงหินทันที

การต่อสู้ครั้งนี้ยังคงเสี่ยงมาก การต่อสู้ระหว่างสองวังนักต้มใจ ในที่สุดวังจินเผิงก็ชนะ

"โชคดีที่ท่านหญิงแห่งสระเงิน กำลังโกรธและไม่ได้นำหญ้าหินจริงไป ไม่เช่นนั้นจะเป็นปัญหาใหญ่" หนิงเสี่ยวชวนถอนหายใจลึก

อวี่เชียนเชียนดีใจมาก กล่าวว่า "ท่านหญิงแห่งสระเงินเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง และควบคุมอำนาจในคฤหาสน์โหวฉีเทียน ผู้คนมากมายและมีนักรบมากมาย นางเป็นผู้มีอำนาจในคฤหาสน์โหวฉีเทียน หญิงที่หยิ่งทะนงเช่นเธอ พ่ายแพ้เช่นนี้ย่อมถอยกลับอย่างหมดท่า ขอบใจเจ้า เสี่ยวชวน ถ้าไม่ได้เจ้า วังจินเผิงคงเสียชื่อเสียงมาก"

หนิงเสี่ยวชวน กล่าวว่า "ข้าเป็นนักต้มใจของวังจินเผิง รับเงินเดือนจากวังจินเผิง สิ่งที่ข้าทำเป็นหน้าที่ของข้า"

ผู้จัดการคนที่หก ถือกล่องน้ำแข็งเล็กๆ เดินเข้ามาอย่างเคารพและยื่นให้ อวี่เชียนเชียน

อวี่เชียนเชียนหยิบกล่องเล็กๆ นั้นและยื่นให้หนิงเสี่ยวชวนด้วยรอยยิ้ม "เสี่ยวชวน เจ้าทำคุณประโยชน์ให้วังจินเผิง วังจึงตัดสินใจให้รางวัลเจ้า"

หนิงเสี่ยวชวน ตั้งใจจะปฏิเสธ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกแปลก ๆ ในใจ จึงรับกล่องมาและเปิดดู

ในกล่องมีเม็ดยาขนาดเท่าเม็ดถั่วเหลือง โปร่งใสและมีกลิ่นหอมมาก

หนิงเสี่ยวชวน เพียงแค่สูดกลิ่นก็รู้สึกได้ว่าเลือดในร่างกายไหลเวียนเร็วขึ้น พลังปราณยุทธ์ในร่างกายเคลื่อนไหวเร็วขึ้น

"เม็ดยาขั้นกลาง!" หนิงเสี่ยวชวนดีใจมากและรีบปิดกล่อง "ขอบคุณคุณหนูสำหรับรางวัลนี้!"

เม็ดยาขั้นกลางมีมูลค่าสูงมาก หนิงเสี่ยวชวน จึงไม่ปฏิเสธ สำหรับวังจินเผิงแล้ว นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย

ด้วยเม็ดยาขั้นกลางนี้ การทะลวงเข้าสู่ขั้นร่างกายเทพจะเป็นเรื่องง่าย

เมื่อถึงขั้นร่างกายเทพ หนิงเสี่ยวชวน จะสามารถสร้างเม็ดยาขั้นกลางได้ด้วยตนเอง

อวี่เชียนเชียน ตัวเล็ก ผิวขาวราวกับหิมะ กล่าวว่า "ยังมีอีกเรื่องหนึ่งต้องเตือนเจ้า ท่านหญิงแห่งสระเงินสวยงามและเย้ายวน แต่ชื่อเสียงแย่มาก ในสิบกว่าปีที่ผ่านมา เธอมีคนรักมากมาย แต่คนรักเหล่านั้นก็ตายด้วยมือของเธอ อย่าเข้าไปเกี่ยวข้องกับเธอ เธอจะทำลายอนาคตของเจ้า"

หนิงเสี่ยวชวน คิดถึงภาพของ ท่านหญิงแห่งสระเงิน หญิงที่งดงามและเย้ายวนจริง ๆ ความงามของเธอเทียบเท่ากับ อวี่เชียนเชียน แต่ร่างกายที่อวบอิ่มและเย้ายวนของเธอทำให้เธอยิ่งมีเสน่ห์กว่า อวี่เชียนเชียน

ถ้าเธอต้องการยั่วยวนผู้ชายจริง ๆ มีน้อยคนที่จะไม่หลงเสน่ห์เธอ แม้แต่หนิงเสี่ยวชวน ก็ไม่แน่ใจว่าจะต้านทานเสน่ห์ของเธอได้หรือไม่

ผู้จัดการคนที่หก ยืนอยู่ไม่ไกล มองดู อวี่เชียนเชียน และ หนิงเสี่ยวชวน แม้ทั้งสองอายุเพียง 16-17 ปี แต่แสดงถึงความฉลาดและสงบนิ่งที่เหนือกว่าคนรุ่นเดียวกัน

การที่พวกเขาร่วมมือกันต่อสู้กับ ท่านหญิงแห่งสระเงิน ด้วยปัญญาและวิธีการ ทำให้เห็นว่าพวกเขาเก่งกว่าผู้ใหญ่หลายคน ทั้งสองคนนี้อนาคตต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆ

อวี่เชียนเชียน กล่าวว่า "หากต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ในอนาคต สามารถมาหาข้าที่คฤหาสน์จินเผิงได้ คฤหาสน์จินเผิงสามารถจัดการปัญหาทุกอย่างได้"

หนิงเสี่ยวชวน ซื้อสมุนไพรปราณหลายชนิดจากวังจินเผิง เช่น หญ้าบำรุงใจ หญ้าเสริมเลือด หญ้าฟื้นฟูกระดูก และอื่น ๆ เขามีเงิน 6,300,000 เหรียญเล็ก จึงสามารถซื้อสมุนไพรปราณได้มากมาย

หลังจากซื้อสมุนไพรปราณเสร็จ หนิงเสี่ยวชวน ก็ขับรถม้ากลับไปที่สวนไห่ถัง

เมื่อรถม้าออกจากเมืองหลวง หนิงเสี่ยวชวนให้รถม้าหยุดและกล่าวว่า "เพื่อน เจ้าตามข้ามาจากเมืองหลวงจนถึงที่นี่ ไม่เหนื่อยหรือ?"

"ปัง!"

เสียงเย็น ๆ ดังมาจากใต้รถม้า

เสี่ยวหลี กระโดดออกมาจากใต้รถม้า ปล่อยหมัดออกมา พลังปราณของเขาแรงจนทำลายรถม้าแตกเป็นเสี่ยง ๆ

"แคร่ก แคร่ก!"

เงินเหรียญในรถกระจายไปทั่วพื้น

หนิงเสี่ยวชวน กระโดดออกไปหลบการโจมตีของ เสี่ยวหลี และถอยห่างออกไป มองเด็กหนุ่มที่กระโดดออกมาจากใต้รถ

เป็นเด็กหนุ่มที่ตาม ท่านหญิงแห่งสระเงิน มานั่นเอง

เสี่ยวหลี มอง หนิงเสี่ยวชวน อย่างเย็นชา "เจ้าไวพอสมควร เจ้ารู้ว่าเจ้าถูกซุ่มโจมตีตั้งแต่เมื่อไหร่?"

หนิงเสี่ยวชวน กล่าวว่า "เจ้ามีพลังสูงพอที่จะหลบการสัมผัสของข้าได้ จนกระทั่งเราออกจากเมืองหลวง เจ้าจึงไม่สามารถควบคุมความรู้สึกฆ่าของเจ้าได้ ข้าจึงรู้ว่าเจ้าซ่อนอยู่ใต้รถม้า ท่านหญิงแห่งสระเงิน ส่งเจ้ามาฆ่าข้าหรือ?"

"ข้าไม่ชอบพูดมากกับคนที่กำลังจะตาย" ในสายตาของ เสี่ยวหลี หนิงเสี่ยวชวน เป็นแค่คนตาย เขาปล่อยพลังปราณดาบและเดินไปหา หนิงเสี่ยวชวน

หนิงเสี่ยวชวน รู้สึกถึงพลังที่กดดันอย่างมากจนไม่สามารถขยับตัวได้ง่าย ๆ

เด็กหนุ่มคนนี้ต้องมีพลังระดับร่างกายเทพ ข้าไม่สามารถสู้กับเขาได้

"เดี๋ยวก่อน เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถฆ่าข้าได้หรือ?" หนิงเสี่ยวชวน พยายามทำตัวให้สงบ

เสี่ยวหลี หัวเราะเยาะ "เจ้ามีพลังแค่ขั้นที่เก้า และเป็นแค่นักต้มใจ เจ้าคิดว่าเจ้ามีโอกาสรอดในมือข้าหรือ?"

นักต้มใจขั้นที่เก้าไม่มีพลังต่อสู้เหมือนนักรบขั้นที่เก้า

เสี่ยวหลี มีพลังระดับร่างเทพ เขามั่นใจว่าจะฆ่านักต้มใจขั้นที่เก้าได้ง่าย ๆ

"ข้ายังไม่รู้ชื่อของเจ้า ถ้าเจ้าจะฆ่าข้า อย่างน้อยข้าควรจะรู้ว่าใครฆ่าข้า" หนิงเสี่ยวชวน พยายามถ่วงเวลา หวังว่าจะมีนักรบผ่านมาและช่วยเขา

แต่โชคร้าย วันนี้โชคของเขาไม่ดี ไม่มีใครมาช่วย

"เสี่ยวหลี!"

เสี่ยวหลี ไม่พูดมาก ปล่อยดาบพลังปราณฟันไปที่ หนิงเสี่ยวชวน ดาบปราณเหมือนสายฟ้า พุ่งไปที่คอของ หนิงเสี่ยวชวน

เมื่อไม่มีใครมาช่วย ข้าก็ต้องช่วยตัวเอง

เมื่อ เสี่ยวหลี ปล่อยดาบ หนิงเสี่ยวชวน ใช้พลังปราณภายในสร้างปราการพลังปราณและหันหลังวิ่งหนี

"ปัง!"

ดาบพลังปราณฟันที่ปราการพลังปราณของ หนิงเสี่ยวชวน ทำให้ปราการแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทิ้งรอยแผลลึกบนหลังของเขา

หนิงเสี่ยวชวน ใช้พลังการโจมตีนี้เพื่อวิ่งออกไปไกลห้าเมตร

เสี่ยวหลี คิดว่าดาบนี้จะสามารถฟันหัวของ หนิงเสี่ยวชวน ได้ แต่กลับพบว่าปราการพลังปราณของนักต้มใจขั้นที่เก้าแข็งแกร่งพอจะรับดาบของนักรบขั้นร่างกายเทพได้ แค่บาดเจ็บเท่านั้น

เสี่ยวหลี ไม่รู้ว่า หนิงเสี่ยวชวน แม้เป็นนักต้มใจ แต่พลังการต่อสู้ของเขาไม่แพ้นักรบระดับเดียวกัน เพราะหัวใจเทพปีศาจเจ็ดห้อง ทำให้เขาเกือบจะไม่มีใครเทียบได้ในระดับเดียวกัน

เมื่อ เสี่ยวหลี รู้สึกตัว หนิงเสี่ยวชวน ก็หนีไปไกลกว่าสิบเมตรแล้ว

"หนีเร็วดี แต่วันนี้เจ้าต้องตาย" เสี่ยวหลี หัวเราะยาวและไล่ตาม หนิงเสี่ยวชวน ความเร็วของเขามากกว่า หนิงเสี่ยวชวน