บทที่ 248 บรรลุสู่ขั้นเซียนสวรรค์
เคี๊ยก! เคี๊ยก! เสียงหัวเราะอันเย็นเยียบและแปลกประหลาดก้องกังวานไปทั่วทั้งยอดเขาอวิ๋นหลาน ทำให้ผู้ที่ได้ยินรู้สึกขนลุก เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะนี้ ซาหมี่ก็รู้สึกใจหายวาบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นใบหน้าของโครงกระดูกที่กำลังยิ้มกว้าง เขายิ่งรู้สึกหวาดกลัว เขารู้ดีว่า สัตว์ประหลาดตนนี้แข็งแกร่งยิ่งนัก...
