บทที่ 122 ไม่อาจได้ทั้งสองอย่าง
เมื่อหวั่นเจินเห็นกลุ่มนักบำเพ็ญเพียรอิสระบุกเข้ามา แม้เขาจะอยู่ในขั้นฝึกช่ีระดับเก้า ก็อดรู้สึกขนพองสยองเกล้าไม่ได้ พวกนั้นมีถึงสิบกว่าคน มากเกินไปแล้ว! เขารู้สึกเสียใจในใจ น่าจะอยู่ในห้องใต้ดินอย่างเงียบๆ จะดีกว่า ห้องใต้ดินคับแคบอึดอัด เขาอาจทนได้ แต่หวั่นอิ่งอิ่งทนไม่ไหว พอถึงตอนกลางคืน หวั่นอิ่...
