ตอนที่แล้วดาบที่รอการลับคม (18)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปดาบที่รอการลับคม (20)

ดาบที่รอการลับคม (19)


[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]

[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่]

[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]

<เรื่องราวของอารอน  ตอนที่ 15>

2. ดาบที่รอการลับคม (19)

****

ชายคนนั้นเดินช้าๆ

สถานที่ที่เขาอยู่คือห้องโถงของพระราชวังทางทิศเหนือของเมือง

ทุกที่ที่มองเห็นประดับประดาไปด้วยอัญมณีและเครื่องประดับนานาชนิด

มีพรมแดงที่สวยงามปูอยู่ใต้ฝ่าเท้า

"กรี๊ดดดด!"

"ช่วยด้วย......!"

สาวใช้มนุษย์กรีดร้องและวิ่งหนีออกไป

พวกเขากำลังวิ่งหนีออกไปข้างนอกเพื่อหลีกเลี่ยงชายคนนั้น

เป็นเรื่องปกติ

เพราะตัวของเขาเปื้อนเลือด

“กร๊าก!”

ขุนนางผิวขาวที่มีดวงตาแดงก่ำพุ่งเข้าใส่เขาทันที

มันเป้นทหารองค์รักษ์ของวังหลวง

มันได้ขว้างทวนยาวออกไปแล้ว

มันพยายามจะฉีกชายคนนั้นด้วยเล็บและฟันของมัน

ซวบ

"กร๊าก?"

ชายคนนั้นเดินผ่านเขาไป

มีเส้นสีแดงปรากฏบนคอของขุนนางผิวขาวที่แข็งค้างอยู่ และจากนั้นร่างกายของเขาก็แยกออกจากกัน

ชึ้บ!

จากนั้นเลือดก็พุ่งออกมา

มันสร้างแอ่งน้ำบนพรมแดง

ชายคนนั้นไม่สนใจและเดินต่อไป

"นั่นอะไร เจ้าบ้านั่น......!"

"ฆ่ามัน ฆ่ามันซะ!"

“หากแกก้าวเข้ามาอีกก้าว ฉันจะฆ่าแก!”

ขุนนางผิวขาวล้อมรอบชายคนนั้นไว้ในห้องโถงใหญ่ของพระราชวัง

แต่ไม่มีใครกล้าก้าวออกไป

เพราะขุนนางผิวขาวผู้กล้าหาญได้กลายเป็นศพนอนเกลื่อนอยู่ตรงนั้นแล้ว

"หลีกไป"

ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงหม่นหมอง

ขุนนางผิวขาวสองคนที่ขวางทางเขาอยู่ลังเล

ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ข้างหลังตะโกน

"พวกนายยืนบื้ออะไรอยู่?!"

ทหารสองนายที่ถูกเร่งเร้ารวบรวมความกล้าและยกอาวุธขึ้น

โจมตีพร้อมกันจากทางซ้ายและขวา

สายตาของชายคนนั้นมองไปทางซ้ายและขวา

ดาบเหล็กทื่อๆเริ่มวาดเป็นเส้นโค้ง

"......"

ขุนนางผิวขาวทางขวากระโจนเข้าใส่ชายคนนั้น

ด้วยความเร็วที่ทำให้รู้สึกเหมือนอากาศสั่นสะเทือน

เล็บของพวกมันเฉียดผ่านหน้าท้องของชายคนนั้น

ทันทีนั้น ทางด้านซ้ายเล็บของทหารอีกนายเล็งไปที่คอของชายคนนั้น

ในชั่วพริบตา ดาบก็พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วเหมือนแสง

ดาบและเล็บปะทะกัน

"อ๊ะ!"

การโจมตีของขุนนางผิวขาวที่เล็งไปที่คอนั้นไม่สำเร็จ

ปลายดาบของชายคนนั้นแทงทะลุหัวใจของเขาก่อน

ในขณะเดียวกัน ทหารทางขวาที่ทำให้ชายคนนั้นได้รับบาดเจ็บก็กลายเป็นศพไปแล้ว ในขณะที่มันข่วนท้องชายคนนั้น คอก็ถูกดาบตัดขาดอย่างรวดเร็ว

ฉึก!

ชายคนนั้นดึงดาบที่ปักอยู่ที่หัวใจของศัตรูออกมา

ด้วยวิธีนี้ ศพอีกสองศพก็เพิ่มขึ้นในห้องโถงของพระราชวัง

“กร๊าก กร๊าก!”

ตอนนี้ เหล่าขุนนางผิวขาวได้แต่ข่มขู่ ไม่กล้าเข้ามาโจมตีอีก

พวกเขาเข้าใจโดยสัญชาตญาณว่าถ้าต่อสู้กับชายคนนี้พวกมันจะต

“แกเป็นมนุษย์..ใช่ไหม?”

หัวหน้าองครักษ์พึมพำ

มันเป็นไปไม่ได้ตามสามัญสำนึกของเขา

เขาไม่สามารถยอมรับความจริงที่อยู่ตรงหน้าได้

ขุนนางผิวขาวเกิดมาเพื่อปกครองมนุษย์

พวกมันมีพละกำลังและสัญชาตญาณสัตว์ที่เหนือกว่ามนุษย์

ขุนนางผิวขาวที่โตเต็มวัยสามารถกระโดดได้ไกลกว่า 5 เมตรในครั้งเดียว วิ่งได้ 100 เมตรภายใน 8 วินาที และสามารถยกหินหนักเกือบ 200 กิโลกรัมได้

พวกมันแต่ละคนเป็นยอดมนุษย์ในสายตามนุษย์

แล้วฟันและเล็บของพวกมันล่ะ?

ฟันกรามที่ดุร้ายสามารถเคี้ยวแม้กระทั่งหิน

เล็บที่แหลมคมและแข็งแรงสามารถสร้างรอยแผลเป็นยาวบนชุดเกราะโลหะได้

เช่นเดียวกับที่มนุษย์เกิดมาและเรียนรู้วิธีเดินตามธรรมชาติ ขุนนางสีขาวก็เรียนรู้วิธีฆ่าและฉีกผู้อื่นให้เป็นชิ้น ๆ เช่นกัน

นี่คือเรื่องของสัญชาตญาณ ไม่ใช่ทักษะ

ขุนนางผิวขาวมีสัญชาตญาณการต่อสู้มาตั้งแต่เกิด แต่นักรบมนุษย์ต้องได้รับจากการฝึกฝนอย่างหนัก

พวกเขาไม่ต้องการอาวุธใด ๆ ตั้งแต่แรก

พวกเขาสวมชุดเกราะและถือหอกก็เพราะความเพี้ยนของกษัตริย์

พวกเขาแค่เล่นตามบทบาทของกษัตริย์เท่านั้น

แล้วมนุษย์ล่ะ

ไม่ว่าพวกนั้นจะฝึกฝนหนักแค่ไหน พวกมันก็พร้อมที่จะเหยียบย่ำ

สำหรับพวกมัน…มนุษย์เป็นเพียงของเล่น

แต่อย่างไรก็ตาม…

มันชัดเจนมาก... ชายคนนั้นกำลังทำลายสามัญสำนึกของขุนนางผิวขาว

“จ๊ากกก จ๊ากกก!”

การโจมตีอันน่าประหลาดใจจากด้านหลัง

ดาบกระพริบขึ้นอีกครั้ง

ขุนนางผิวขาวที่แขนขาดร้องโหยหวน

ในขณะเดียวกัน ดาบเหล็กก็ตัดคอของเขา

และจากนั้น

ทุกครั้งที่ชายคนนั้นก้าวเดิน

จะมีศพของขุนนางผิวขาวกองอยู่ข้างหลังเขาเหมือนถ้วยรางวัล

“เป็นไปได้ยังไง...?”

ชายคนนั้นไม่เร็ว

เขาไม่มีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วราวสายฟ้า เช่น การกระโดดข้ามระยะทางหลายเมตรในครั้งเดียว

เขาดูเหมือนมนุษย์ธรรมดา

ไม่ เขาค่อนข้างช้า

กลาดิเอเตอร์ที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลานานจะสามารถเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าชายคนนั้นมาก

แต่มันรวดเร็ว

เขาช้ากว่าขุนนางผิวขาว แต่เร็วกว่าขุนนางผิวขาว

พวกมันไม่สามารถยอมรับความขัดแย้งที่เหลือเชื่อนี้ได้

เห็นได้ชัดว่าฝ่ายที่โจมตีก่อนคือขุนนางผิวขาว

แต่การโจมตีนั้นไม่โดนตัวชายคนนั้นเลย

คมดาบที่ปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้แทงทะลุจุดสำคัญ

มันไม่ใช่ดาบที่ว่องไว

ถ้ามันเร็วอย่างเดียว ขุนนางผิวขาวก็ยังจะรับมือได้

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถป้องกันได้

คมดาบที่ "ปรากฏขึ้น" ไม่อนุญาตให้ใครหลบหลีกได้เลย

เหวี่ยงออกมาทีหลัง แต่ถึงก่อน

นี่คือหลักการของการโจมตีกลับหลังจากตั้งรับ

มันเป็นขอบเขตของศิลปะการต่อสู้ที่ได้มาหลังจากการฝึกฝนและการตรัสรู้เป็นเวลานาน แต่ชายคนนั้นทำมันได้อย่างเป็นธรรมชาติ

มันไม่ใช่แค่เรื่องของความเร็ว

ถ้าเขาใช้ความเร็วเพื่อเอาชนะการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม นั่นก็จะไม่เรียกว่าการโจมตีกลับหลังจากตั้งรับ

เขาทำนายจุดและเวลาการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างแม่นยำ

เขารับรู้ตำแหน่งของตัวเองและวิธีการตอบโต้ที่เป็นไปได้อย่างถ่องแท้

จากนั้นจึงปล่อยการโจมตีที่สมบูรณ์แบบที่สุดในเวลาที่สมบูรณ์แบบที่สุด

"......"

ดาบของชายคนนั้นวาดเป็นเส้นโค้ง

ขุนนางผิวขาวที่กำลังต่อสู้กับเขาเบิกตากว้าง

ดวงตาที่ตั้งตรงของเขามันอ่านวิถีของดาบ

สายตาและปฏิกิริยาตอบสนองของเขานั้นว่องไวพอที่จะจับลูกธนูได้

เมื่อเทียบกับดาบของชายคนนั้น มันช่างเชื่องช้าจนน่าเบื่อ

"ฉันจะฆ่าแก!"

ขุนนางขาวแยกเขี้ยวและเหวี่ยงกรงเล็บของเขา

ใช่แล้ว ตรงนี้

ตรงนี้ เขาสามารถหลบการโจมตีของมันและฆ่ามันได้...ฉึก

ความดีใจของขุนนางผิวขาวก็หยุดลงแค่นั้น

หัวที่ถูกตัดขาดลอยขึ้นไปในอากาศ

"......?"

นี่คือหลักการของภาพลวงตา

มันเป็นเทคนิคที่ทำให้วิถีของดาบเบี่ยงเบนไปเล็กน้อยโดยการขยับปลายดาบและคมดาบอย่างละเอียดในขณะที่เริ่มการโจมตี

ทำให้คู่ต่อสู้เข้าใจผิด

นี่ก็เป็นทักษะขั้นสูงที่ต้องอาศัยการฝึกฝนและทำควาทเข้าใจเป็นเวลานาน

แต่ผู้ชายทำมันได้เลย

เป็นธรรมชาติมาก

เหมือนว่าเขารู้ตั้งแต่แรกแล้ว

“อ๊าก!”

หัวขุนนางพวกนั้นลอบขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

ไม่สำคัญว่าจะเขามาด้านหน้า ด้านข้าง หรือด้านหลัง

"อ๊ะ!"

ตอนนี้พวกมันเริ่มสูญเสียความมุ่งมั่นในการต่อสู้

ทหารบางนายทิ้งอาวุธและวิ่งหนีไป

ถึงกระนั้น ก็ยังมีคนที่ไม่ยอมแพ้

"อ๊าค!"

ขุนนางผิวขาวอีกคนพุ่งเข้าใส่ชายคนนั้น

แต่ยังไงก็ตามความแข็งแกร่งของชายคนนั้นมีจำกัด

ลมหายใจชายคนนั้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ

ดังนั้น เขาต้องตัดสินผลแพ้ชนะในการโจมตีครั้งเดียว

"......"

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay , ลงแบบราคาถูกแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับ หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิก กระซิก ;-;

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด