ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 664 ทะลวงขอบเขต

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 664 ทะลวงขอบเขต

หลังจากจัดการกับภัยเคราะห์ทมิฬแล้ว กู่หยางก็ใช้เวลากับมู่หรงเฉียนเสวี่ยและหญิงสาวคนอื่น ๆ จากนั้นก็เลือกที่จะปิดด่านฝึกตน

ครั้งนี้... เขาต้องการทะลวงผ่านขอบเขตเทพ

หลังจากทะลวงผ่านขอบเขตเทพแล้ว จะสามารถปรับแต่งได้หนึ่งล้านล้านปี

แม้แต่กู่หยาง... ก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าการปรับแต่งหนึ่งล้านล้านปีนั้นน่ากลัวเพียงใด

ท้ายที่สุด... ประวัติศาสตร์ของสามพันโลก ก็แค่เพียงหมื่นล้านปี

“ถึงเวลาทะลวงผ่านแล้ว แต่... ก่อนหน้านั้น ยังมีบางอย่างที่ต้องทำ” กู่หยางมีประกายในดวงตา พูดพึมพำในใจ

เขาไม่ลืม... การปรับแต่งกระบี่ตัดสวรรค์ที่ยังเหลืออยู่ พร้อมกันนั้น กู่หยางยังใช้เจตจำนงแท้มหาเต๋าบ่มเพาะมัน

ทันใดนั้น กู่หยางก็เลือกที่จะปรับแต่ง

เมื่อกู่หยางปรับแต่ง ภายใต้แสงสว่างนับแสนล้านปี กระบี่ตัดสวรรค์ก็เปล่งประกายเจิดจ้า กลิ่นอายเริ่มพุ่งสูงขึ้น

เพียงแต่... เมื่อเวลาผ่านไป กระบี่ตัดสวรรค์ราวกับไปถึงขีดจำกัด ติดอยู่ตรงนี้

สุดท้าย กระบี่ตัดสวรรค์ก็ทำลายขีดจำกัด กลิ่นอายพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว น่ากลัวมากขึ้น ปล่อยกลิ่นอายของเซียนออกมาเล็กน้อย และยังมีกลิ่นอายของเจตจำนงแท้มหาเต๋า

“กระบี่ตัดสวรรค์ในตอนนี้ ถึงแม้จะไม่ถึงระดับอาวุธเซียน แต่ก็เหนือกว่าอาวุธจอมจักรพรรดิเต๋าสูงสุดแล้ว ถือว่า... เป็นอาวุธกึ่งเซียน” กู่หยางมีประกายในดวงตา ยิ้มเบา ๆ

การบ่มเพาะด้วยเจตจำนงแท้มหาเต๋าเป็นเวลาหนึ่งแสนล้านปี ทำให้กระบี่ตัดสวรรค์แข็งแกร่งขึ้น มากกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้

เดิมที... เขายังคิดว่ากระบี่ตัดสวรรค์จะอยู่ในระดับของอาวุธจอมจักรพรรดิเต๋าสูงสุด

“ในเมื่อกระบี่ตัดสวรรค์ปรับแต่งเสร็จแล้ว ต่อไป... ก็ควรทะลวงผ่านขอบเขตเทพ” จากนั้น กู่หยางก็เก็บกระบี่ตัดสวรรค์ที่พุ่งพล่านกลับเข้าไป หยิบหัวใจที่เปล่งประกายออกมา

มองเห็นได้เลือนราง... ราวกับว่ามันกำลังเต้นอยู่ ลึกลับมาก

“ก่อนจะกินหัวใจเทพสวรรค์ ยังต้องปรุงโอสถเม็ดวิเศษบางอย่างเพื่อให้มันแสดงผลอย่างเต็มที่ แต่... เรื่องนี้ไม่ยากสำหรับข้า” กู่หยางยิ้มเล็กน้อย หยิบเตาโอสถออกมา เริ่มปรุงโอสถ

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว กู่หยางก็กลืนกินหัวใจเทพสวรรค์และโอสถเม็ดวิเศษ

ทันใดนั้น พลังงานบริสุทธิ์และมีกลิ่นอายของเต๋าสวรรค์ก็ปรากฏขึ้นในร่างกายของกู่หยาง

กู่หยางสงบจิตใจ ใช้วิชาเซียน เริ่มดูดซับมัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด กลิ่นอายที่รุนแรงถึงขีดสุดและเทพก็ระเบิดออกมาจากกู่หยาง และยังคงพุ่งสูงขึ้นด้วยท่าทีที่น่ากลัว

เขา... ประสบความสำเร็จในการทะลวงผ่านขอบเขตเทพที่ผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดาใฝ่ฝัน

ยิ่งไปกว่านั้น... เขาไม่เพียงแต่ทะลวงผ่านขอบเขตเทพเท่านั้น แต่ฐานการบำเพ็ญเพียรยังพุ่งทะยานไปยังขอบเขตเทพระดับ 7

ต้องบอกว่า... หัวใจเทพสวรรค์คู่ควรกับการเป็นสมุนไพรวิเศษสูงสุดของโลกมังกร หนึ่งพันล้านปีออกดอก หนึ่งพันล้านปีออกผล พลังโอสถที่สะสม... ช่างน่ากลัว

แม้แต่มหาจอมจักรพรรดิ... ก็ยังมองว่าเป็นสมบัติล้ำค่า สามารถใช้บ่มเพาะลูกหลาน ประหยัดความพยายาม

“ฟู่ว ฐานการบำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตเทพ ตราบใดที่ข้าปรับแต่งอีกครั้ง พลังของข้า... จะพัฒนาขึ้นอีกครั้งอย่างก้าวกระโดด ไม่รู้ว่า... จะสามารถเหนือกว่ามหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทานได้หรือไม่” กู่หยางยิ้มเบา ๆ พูดพึมพำ

การปรับแต่งหนึ่งล้านล้านปี ช่างน่ากลัว พลังของเขาจะพัฒนาไปถึงระดับใด แม้แต่กู่หยาง... ก็ไม่สามารถคาดเดาได้

แต่... กู่หยางก็ไม่ได้หยิ่งผยอง

ท้ายที่สุด... พลังของเขาก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะใช้พลังทั้งหมด ก็คงจะ... ไม่ถึงระดับของมหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทาน

บางที... อาจจะสามารถต่อสู้กับมหาจอมจักรพรรดิในตำนานได้

ท้ายที่สุด... ฐานการบำเพ็ญเพียรของเขายังต่ำเกินไป

ส่วน... หลังจากปรับแต่งหนึ่งล้านล้านปีแล้ว พลังของเขาจะต้องไปถึงขอบเขตของมหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทาน หรือแม้แต่เหนือกว่า

เพียงแต่... โอกาสที่จะไปถึงระดับของเซียนนั้นน้อยมาก

ท้ายที่สุด... เซียนนั้นแข็งแกร่งเกินไป ไม่ได้อยู่ในมิติเดียวกับมหาจอมจักรพรรดิ

แม้แต่มหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทาน... ในสายตาของเซียนปฐพีทั่วไป ก็เป็นเพียงมดที่สามารถบดขยี้ได้

ต้องการที่จะมีพลังต่อสู้ของเซียน แม้แต่กู่หยาง... ก็ต้องยกระดับฐานการบำเพ็ญเพียรขึ้นมา

ต้องการที่จะมีพลังต่อสู้ของเซียนในขอบเขตเทพ เป็นไปได้ยาก

“ครืน ๆ ๆ !!!”

และในเวลานี้ ท้องฟ้า... ก็เริ่มมืดมิดลง กลายเป็นสีดำสนิท

ควรจะพูดว่า... ไม่ใช่แค่เพียงเขตแดนลับนี้ แต่เป็นท้องฟ้าของดินแดนชั้นในทั้งหมด ควรจะพูดว่า... ท้องฟ้าของทวีปไร้ขอบเขตทั้งหมดก็มืดมิดลง กลิ่นอายทัณฑ์สวรรค์มากมายเริ่มรวมตัวกัน

สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทัณฑ์สวรรค์ที่น่ากลัวถึงขีดสุด ผู้บำเพ็ญเพียรนับไม่ถ้วนต่างก็มีสีหน้าตกใจ

เพราะ... ไม่ว่าจะเป็นขอบเขตกึ่งจอมจักรพรรดิ หรือแม้แต่จอมจักรพรรดิกระบี่แสงอรุณ ต่างก็รู้สึกถึงอันตรายถึงชีวิตจากเมฆทัณฑ์

ยิ่งไปกว่านั้น... มหาจอมจักรพรรดิแห่งความมืดบางคนที่เพิ่งจะหลับใหลไปไม่นาน กลับถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

“ใครกัน... ที่กำลังฝ่าทัณฑ์ น่ากลัวยิ่งนัก”

“ทัณฑ์สวรรค์ที่น่ากลัวเช่นนี้ แม้แต่มหาจอมจักรพรรดิที่เพิ่งจะบรรลุขอบเขต ก็ไม่น่าจะรุนแรงเช่นนี้”

“หากไม่มีอะไรผิดพลาด คงจะเป็น... กู่หยางที่กำลังฝ่าทัณฑ์”

“บางที... อาจจะเป็นเขา เพราะจอมจักรพรรดิกระบี่แสงอรุณยังไม่ตาย ไม่น่าจะมีมหาจอมจักรพรรดิคนใหม่ปรากฏขึ้น”

“ตัวตนผู้นั้น... เพียงแค่ฝ่าทัณฑ์ขอบเขตเทพ แต่กลับมีพลังอำนาจเทียบเท่ากับมหาจอมจักรพรรดิฝ่าทัณฑ์ มันช่าง...”

“ต้องบอกว่า... น่ากลัว นี่แค่เพียงการทะลวงผ่านขอบเขตเทพ แต่ทัณฑ์สวรรค์กลับน่ากลัวกว่าทัณฑ์สวรรค์ของมหาจอมจักรพรรดิสามัญ หากตัวตนผู้นั้นทะลวงผ่านขอบเขตจอมจักรพรรดิ ทัณฑ์จอมจักรพรรดิจะน่ากลัวเพียงใด”

“ควรจะพูดว่า... คู่ควรกับการเป็นราชันเซียนจุติมาเกิด...”

มหาจอมจักรพรรดิแห่งความมืดทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะพูดคุยกัน ตกตะลึงและหวาดกลัวอย่างมาก

มหาจอมจักรพรรดิเซียนหยุน และมหาจอมจักรพรรดิในตำนานทั้งสามก็ตกตะลึงและเงียบสงบ

ส่วนมหาจอมจักรพรรดิรุ่นเยาว์ ต่างก็ตกตะลึงและเงียบสงบ

อย่างไรก็ตาม... สิ่งที่พวกเขารู้สึกตกตะลึง ไม่ใช่พลังอำนาจของกู่หยางที่กำลังฝ่าทัณฑ์

ท้ายที่สุด... พลังของพวกเขามีจำกัด มองไม่เห็นความแตกต่าง รู้เพียงว่า... แข็งแกร่งมาก

สิ่งที่พวกเขาสนใจ ก็คือ... ความเร็วในการบำเพ็ญเพียรของผู้นำคนนี้

นี่แค่เพียงผ่านไปไม่นาน กู่หยางก็บำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตเทพระดับ 7 แล้ว

ตอนนั้น ถึงแม้ว่าพลังต่อสู้ของพวกเขาจะถูกกู่หยางบดขยี้ แต่พวกเขายังคงมีความภาคภูมิใจในเรื่องฐานการบำเพ็ญเพียร

ตอนนี้... ฐานการบำเพ็ญเพียรของพวกเขาในช่วงสองปีนี้ เพียงแค่พัฒนาขึ้นหนึ่งถึงสองระดับย่อย

ส่วนกู่หยาง... จากขอบเขตราชัน พุ่งทะยานไปยังขอบเขตเทพ มันช่างเหลือเชื่อ

“ท่านพี่ทะลวงผ่านขอบเขตเทพแล้ว ไม่รู้ว่า... หลังจากทะลวงผ่านครั้งนี้ ท่านพี่... จะมีพลังต่อสู้ของมหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทานได้หรือไม่” ฉื่อเฉียนชิวมองทัณฑ์สวรรค์ ดวงตาที่ร้อนแรงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เกี่ยวกับการแบ่งพลังต่อสู้ของมหาจอมจักรพรรดิ กู่หยางก็เคยเล่าให้พวกนางฟัง

ยิ่งไปกว่านั้น... เพราะวิธีการควบคุมเวลาที่น่าอัศจรรย์ของกู่หยาง ทำให้พลังของนางพัฒนาขึ้นอย่างมาก

มู่หรงเฉียนเสวี่ยก็กำลังมองทัณฑ์สวรรค์ ใบหน้าของนางมีรอยยิ้มจาง ๆ

“หากเป็นท่านพี่ แน่นอนว่า... จะต้องมีพลังต่อสู้ของมหาจอมจักรพรรดิไร้เทียมทาน” มู่หรงเฉียนเสวี่ยมีดวงตาที่อ่อนโยน พูดเบา ๆ

ในขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ ก็มีพลังต่อสู้ที่น่ากลัวเช่นนี้ เมื่อทะลวงผ่านขอบเขตเทพ ยิ่งไปกว่านั้น... ยังเป็นขอบเขตเทพระดับ 7 สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดา การพัฒนานี้ช่างน่ากลัว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง... สามีของพวกนางที่เป็นอัจฉริยะที่ไม่เคยมีมาก่อน