บทที่ 264 ที่ลึกที่ตื้นของดอกท้อ พัดจนเสื้อขาวปลิว
ที่ลึกที่ตื้นของดอกท้อ ดั่งเครื่องสำอางที่แต่งแต้มใบหน้า ลมใบไม้ผลิช่วยเพิ่มความเศร้า พัดจนเสื้อขาวปลิว ลมพัดผ่านลานเล็ก ๆ พัดกระโปรงสีขาวของ โหยวเจีย และปิ่นทองรูปดอกท้อที่ปักอยู่ในเส้นผมของเธอ "ข้าชอบเขา" โหยวเจียยอมรับความรู้สึกของเธออย่างตรงไปตรงมา แต่ ซวีชิงหว่าน กลับนิ่งเงียบไปนาน เธอไม่ได้รู...
