บทที่ 234 เคล็ดวิชาขั้นปฐพีช่างไร้ค่าสิ้นดี!
หลังจากนั่งลงบนแท่นหินแล้ว ปี้เยว่ยี่ก็ตัดสินใจไม่คิดอะไรให้มากความ อีกฝ่ายเชิญเขามานั่ง ณ ที่นี้แล้ว ก็ควรจะเปิดเผยจุดประสงค์ออกมาตรง ๆ "เจ้าสำนักเหวิน ข้าอยากจะขอรบกวนท่านช่วยเหลือเรื่องหนึ่ง" "มาหาข้ามีธุระอันใด?" มีถึงผู้ฝึกตนขั้นกึ่งเซียนสวรรค์ยืนอยู่ข้างหลังเจ้าแท้ ๆ ยังมาหาข้ามีธุระอีกหรือ? ...
