บทที่ 117 อุบัติเหตุ
สวี่ชิวเหวินค่อยๆปล่อยหญิงสาว เขาจับแขนเธอด้วยมือทั้งสองข้าง ก้มหน้าลง และมองตรงไปที่ดวงตาของเธอ “เยว่เอ๋อร์ บอกฉันได้ไหมว่าทำไมเธอถึงกลัวขนาดนี้? เธอมีความทรงจำที่เลวร้ายเกี่ยวกับน้ำหรอ?” น้ำเสียงของสวี่ชิวเหวินอ่อนโยนอย่างยิ่ง ราวกับกล่อมเด็กทารกให้นอนหลับ ภายใต้เสียงกระซิบอันนุ่มนวลของเขา อารมณ์ข...
