(ฟรี) บทที่ 215 (ฟรี)
(ฟรี) บทที่ 215 (ฟรี)
“เราชื่อทาบุ!”
ทาบุเป็นก็อบลินวีรบุรุษร่างเล็ก ผิดกับรูปลักษณ์ของวีรบุรุษทั่วไป
เมื่อเทียบกับก็อบลินตัวอื่นๆ แล้ว มันดูผอมบาง ราวกับไม้เสียบผี
คล้ายกับว่าแค่ลมพัดเบาๆ ก็สามารถปลิวไปได้
ก็อบลินตัวอื่นๆ แม้แต่ก็อบลินนักเวทย์ก็ยังสูงกว่าและมีเนื้อมีหนังกว่ามัน
ขนาดนักเวทย์ยังมีเนื้อมีหนังกว่า ฉะนั้นพวกก็อบลินสายนักรบ เช่นก็อบลินเลือดมังกร ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
อย่างไรก็ตาม
ไม่ว่าพวกที่กล่าวมาจะตัวใหญ่กว่า หรือดูองอาจกว่าซักแค่ไหน ทุกตนล้วนยืนอยู่ข้างหลังก็อบลินตัวนี้ อย่างเงียบเชียบ
อีกทั้งยังแสดงท่าทีเคารพอย่างยิ่ง
นั่นก็เพราะ... ทาบุเป็นก็อบลินวีรบุรุษเพียงตัวเดียวที่นี่!
“เจ้าจะเป็นโจรหรือนักฆ่าก็ช่างเถอะ แต่ในฐานะคนของพันธมิตรมนุษย์ การมาที่ซากปรักหักพังโบราณนี้ แสดงว่าน่าจะมาสืบข่าวสินะ”
ทาบุยิ้มบาง ดวงตาฉายแววมีเลศนัย
มันดูมั่นใจมากราวกับมองทะลุทุกอย่าง
แต่หารู้ไม่ว่ามันเดาผิดหมด...
ดังนั้น
ภาพที่ดูเคร่งขรึมและน่ากลัวในสายตาของคนอื่น
ในสายตาของอู๋เทียนกลับดูน่าขัน
แต่อู๋เทียนไม่ได้อธิบาย หรือเปิดโปง
เขาแค่มองมันอย่างเยือกเย็นโดยไม่ตอบคำใด
“เห~”
เห็นอู๋เทียนยังคงเยือกเย็น ทาบุก็หรี่ตาลงอย่างสงสัย
ต้องรู้ว่า มันเคยฆ่าวีรบุรุษของมนุษย์ด้วยมือตัวเองมาแล้ว กลิ่นอายฆ่าฟันที่แผ่ออกจากตัวมันรวมกันกลายเป็นจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัว เพียงแค่พุ่งเข้าใส่ ก็เพียงพอที่จะทำให้มนุษย์ทั่วไปฉี่ราดด้วยความหวาดกลัว
แต่ความสงบนิ่งและท่าทีเฉยชาของอู๋เทียน กลับทำให้มันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสนใจขึ้นมา
เพราะความเยือกเย็นเช่นนี้ยามเผชิญหน้าศัตรูมากมาย มักจะเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่!
ทาบุยกมือขึ้นลูบคาง ยืนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ทันใดนั้น มันก็คิดแผนการดีๆ ออก มันเหลือบมองอู๋เทียนอย่างสนอกสนใจ แล้วฉีกยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์
"เราชอบเจรจากับสายลับมนุษย์นะ รู้ใช่ไหมว่าความลับของซากปรักหักพังโบราณน่ะสำคัญแค่ไหน"
"อยากเล่นเกมสักหน่อยไหมล่ะ?"
เล่นเกม!?
อู๋เทียนก็สังเกตได้ถึงความเจ้าเล่ห์ของก็อบลินวีรบุรุษตัวนี้ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะแค่นเสียงเย็นชาตอบกลับไป
"ว่ามาสิ!"
"ต้องอย่างนี้สิ!"
ทาบุพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดต่อว่า
"ในเมื่อเจ้ามาสืบข่าวให้พันธมิตรมนุษย์ แน่นอนว่าต้องให้ความสำคัญกับข่าวสารมากสินะ เราจะส่งคนมาประลองกับเจ้า ถ้าชนะหนึ่งครั้ง เราจะตอบคำถามเจ้าหนึ่งข้อ เป็นไงล่ะ?"
ต่อสู้เพื่อแลกกับข้อมูลงั้นเหรอ?
อู๋เทียนรู้สึกว่าข้อเสนอนี้ไม่ชอบมาพากล
และเขาก็ทราบว่ามันต้องอันตรายแน่ๆ
อย่างไรก็ตาม
เขามีช่องเซฟอยู่ สามารถโหลดเซฟหนีไปได้ทุกเมื่อหากเกิดเหตุร้าย!
อย่าลืมนะว่า อู๋เทียนเองก็มีไพ่ตายเหมือนกัน ถ้าโหลดเซฟกลับไปแล้วยังหนีไม่ได้จริงๆ เขาก็พร้อมจะใช้มัน!
ประเด็นสำคัญก็คือ ท่าทีของก็อบลินวีรบุรุษตัวนี้ช่างแปลกประหลาด
มนุษย์กับก็อบลินเป็นศัตรูกันมาช้านาน ตามหลักการแล้ว ก็อบลินตัวนี้ควรจะจัดการเขาทันทีมิใช่หรือ แล้วทำไมถึงเอ่ยปากเจรจา!?
ยังไงก็ตาม คำพูดของมันกลับน่าสนใจอย่างยิ่ง!
แม้ว่าอู๋เทียนจะไม่ใช่คนของพันธมิตรมนุษย์ แต่เขาก็ต้องการข่าวสารเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ
ตอนนี้ นี่คือโอกาสทองที่ไม่ควรพลาด!
"ตกลง!"
อู๋เทียนยิ้มรับคำท้า
ทาบุก็ยิ้มตอบอย่างพึงพอใจ "ดีมาก! คีน เจ้าออกไป!"
ทันทีที่สิ้นเสียง
ก็อบลินร่างสูงใหญ่ราวสามเมตรก็เดินออกมา ในมือมันถือธนูขนาดมหึมา ดวงตาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
[ก็อบลินยอดมือธนู]
เลเวล: 20
ระดับพลัง: ผู้นำ
ค่าพลังชีวิต: 320,000/320,000
ทักษะ: ยิงเก้าดอก, ยิงต่อเนื่อง, ฝนธนู, ยิงสะสมพลัง, ลูกศรเวทมนตร์ (น้ำแข็ง ไฟ สายฟ้า), เงาแห่งความเงียบงัน, ความเร็วเหนือชั้น, ปฏิกิริยาเหนือชั้น
คำอธิบาย: อยากลองสักดอกไหม?
------
ก็อบลินยอดมือธนูเดินไปยังพื้นที่ว่างเปล่า หยิบธนูออกมา แล้วเริ่มโจมตีทันทีโดยไม่รอช้า!
มันง้างธนู ใส่ลูกศรอย่างรวดเร็ว!
ความเร็วในการเคลื่อนไหวของมันช่างน่าทึ่ง มือของมันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่เทียบเท่ากับหนุ่มโสดวัยกลัดมันเวลาอยู่ในห้องคนเดียว!
เพียงชั่วพริบตา
ลูกศรก็ถูกใส่เข้าไปในธนู และพุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว!
ฟิ้ววว!
ลูกศรพุ่งทะลุอากาศ เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว วาดเส้นควันสีขาวไว้กลางอากาศ ข้ามระยะทางร้อยเมตรมาถึงเบื้องหน้าอู๋เทียนในชั่วพริบตา!
เหล่าก็อบลินอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น จ้องมองไปที่ฉากนี้ตาไม่กะพริบ
ในหัวของก็อบลินหลายตัว ปรากฏภาพมนุษย์ถูกยิงจนร่างพรุนไปด้วยลูกศร
อย่างไรก็ตาม... อู๋เทียนกลับเร็วยิ่งกว่า!
เขายืนนิ่งอยู่กับที่ มือขยับก่อนอย่างว่องไว เสาโทเทมในมือสะบัดขึ้นไปอย่างแม่นยำ ตีโดนลูกศรกลางอากาศ!
เปรี้ยง!
ลูกศรถูกกระแทกจนกระเด็นออกไป...
"ได้ไงกัน!!!"
ทุกคนอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง
"เร็วมาก!"
ก็อบลินยอดมือธนูตกใจ แสงสีขาวปรากฏขึ้นบนมือของมันอย่างรวดเร็ว
ถัดมา
ลูกศรที่ถูกสร้างขึ้นจากน้ำแข็งบริสุทธิ์ก็ถูกใส่เข้าไปในธนู แล้วพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว!
ซู่ววว!
ลูกศรน้ำแข็งพุ่งออกไปราวกับเส้นแสงสีขาว ลอยเลียบพื้นดินกับอากาศ ทิ้งรอยน้ำแข็งสีขาวบริสุทธิ์ไว้ตามทาง
อุณหภูมิในอากาศลดลงอย่างฉับพลัน จนรู้สึกได้ถึงความหนาวเหน็บ
แต่สีหน้าของอู๋เทียนกลับไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย เขาเพียงขยับมือนิดหน่อย บาเรียสีขาวก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าในทันที
เปรี้ยง!
-14,000!
ค่าพลังป้องกันของบาเรียลดลงไปส่วนหนึ่ง แต่ก็ไม่เป็นไรมากนัก
จากนั้น
อู๋เทียนก็สะบัดนิ้วอย่างรวดเร็ว แสงสีขาวพุ่งออกไป กลายเป็นพลังแห่งเงารัตติกาลอันน่าสะพรึงกลัว ตกลงบนร่างของก็อบลินยอดมือธนู!
ฉัวะ!
-47,000!
พลังกัดกร่อนน่ากลัวกัดกินเนื้อหนังของก็อบลิน ทำให้เลือดระเหยออกมาเป็นไอ
ก็อบลินยอดมือธนูร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน ผิวหนังทั่วร่างเริ่มมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด