บทที่ 618 อาหารอร่อยย่อมไม่กลัวมาช้า
บทที่ 618 อาหารอร่อยย่อมไม่กลัวมาช้า พยัคฆ์ขาวตัวใหญ่หันกลับมามองอย่างเงียบๆ มองผู้ฝึกตนหนุ่มที่นั่งอยู่ที่มุมห้องคนเดียวขึ้นลง เสินอี้มองกลับไปอย่างสงบ จากนั้นคำพูดของเขาก็ทำให้ทุกคนเปลี่ยนสีหน้าอีกครั้ง "เจ้าบังสายตาข้าที่กำลังดูการเต้นรำ" ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าสายตาที่ล่องลอยของชายหนุ่มคนนี้อยู่ท...
