บทที่ 209
บทที่ 209 ประตูสีดำหมึกขยายวงกว้างขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับปากเหวลึกที่กำลังอ้ารับ แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งซากปรักหักพัง บีบอัดจนอากาศรอบข้างหนักอึ้ง ถัดมา จากภายในประตูมิติ แขนที่ซีดขาวราวกับหยกใส ก็ยื่นออกมาอย่างเชื่องช้า ก่อนจะตบลงบนร่างของอู๋เทียนเบาๆ! ----- “โหลดเซฟ!” ... สติขอ...