บทที่ 20 ยังไม่ทันมาถึง…สัตว์ประหลาดก็แตกตื่น !

ก่อนหน้านี้ การช่วยเหลือของอีเสวียในเมืองซิงได้ดึงดูดความสนใจของสัตว์ประหลาดระดับ SS หลายตัว

ตอนนี้ สัตว์ประหลาดระดับ SS เหล่านี้ กำลังเตรียมจะจัดการอีเสวียก่อน

หัวใจของอีเสวียหนักอึ้งลง

ในการรับรู้ของเธอ เธอสามารถรู้สึกได้ชัดเจนว่า ขณะนี้มีสัตว์ประหลาดระดับ SS อย่างน้อยหกตัวที่จับจ้องเธออยู่

ด้วยพลังของอีเสวีย หากมีเพียงหนึ่งหรือสองตัว อาจจะมีโอกาสรับมือได้

แต่หกตัวพร้อมกัน เว้นแต่ว่าอีเสวียจะเป็นผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS มิฉะนั้น เกรงว่าแม้แต่ความปลอดภัยของตัวเองก็ไม่อาจรับประกันได้

ทันใดนั้น

"โฮก!"

สัตว์ประหลาดคล้ายแรดที่จับจ้องอีเสวียอยู่ส่งเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง

คลื่นพลังพิเศษอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจากรอบตัวสัตว์ประหลาดคล้ายแรด

ภายใต้อิทธิพลของพลังพิเศษ ผิวหนังของสัตว์ประหลาดคล้ายแรดดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้น เปล่งประกายสีเงินเข้มตลอดทาง สัตว์ประหลาดคล้ายแรดตัวนี้ใช้ร่างกายพุ่งชนอาคารที่ขวางหน้ามันจนแตกกระจายอย่างง่ายดาย สายตาของอีเสวียวาบขึ้น

พลังพิเศษสีฟ้าอ่อนแผ่กระจายออกไป ก่อให้เกิดระลอกคลื่นราวกับผิวน้ำ

คลื่นระลอกนั้นแผ่ออกจากฝ่ามือขาวผ่องของอีเสวีย กั้นระหว่างเธอกับสัตว์ประหลาดคล้ายแรด

ในทันใดนั้น สัตว์ประหลาดคล้ายแรดก็พุ่งชนเข้ากับคลื่นระลอกนั้น แปลกที่ว่า คลื่นที่ดูเหมือนจะเปราะบางราวกับผิวน้ำนั้น กลับสามารถหยุดยั้งสัตว์ประหลาดคล้ายแรดไว้ได้

แต่บนใบหน้างดงามของอีเสวียไม่ปรากฏความยินดีแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม สีหน้าของเธอยิ่งหม่นหมองลง ในขณะที่สัตว์ประหลาดคล้ายแรดโจมตีเธอ จากทิศทางอื่นๆ ก็มีร่างขนาดมหึมาหลายร่างพุ่งเข้าหาอีเสวียเช่นกัน

ในฐานะสัตว์ประหลาดระดับ SS ความฉลาดของพวกมันไม่ด้อยไปกว่ามนุษย์แล้ว

การร่วมมือกันของสัตว์ประหลาดระดับ SS หลายตัว ไม่เปิดโอกาสให้อีเสวียหนีเลย

"แย่แล้ว!"

สีหน้าของอีเสวียเปลี่ยนเป็นยากลำบากมาก ไม่ไกลจากอีเสวีย ไม่ใช่แค่มีสัตว์ประหลาดเท่านั้น

ยังมีผู้มีพลังพิเศษหลายคนที่กำลังช่วยเหลือชาวเมืองซิงเช่นเดียวกับเธอ

เมื่อพวกเขาเห็นสัตว์ประหลาดระดับ SS หลายตัวพุ่งเข้าหาอีเสวีย ดวงตาของผู้มีพลังพิเศษเหล่านี้ก็แสดงความกังวล

แต่พลังของคนเหล่านี้ยังอ่อนแอกว่าอีเสวีย แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุด ก็เป็นเพียงผู้มีพลังพิเศษระดับ S สองคนเท่านั้น

เมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดระดับ SS เหล่านี้ ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ

แต่ในสถานการณ์ของอีเสวีย หากต้องรับมือกับการโจมตีโดยตรงของสัตว์ประหลาดหลายตัวนี้ แม้เธอจะเป็นระดับ SS ก็คงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส

เมื่อถึงตอนนั้น อย่าว่าแต่จะช่วยเหลือในเมืองต่อไป เกรงว่าแม้แต่ชีวิตของอีเสวียเองก็ยังเป็นปัญหา ดวงตาของอีเสวียแสดงความไม่ยอมแพ้เล็กน้อย เธอยังไม่ทันได้ตามหาหลี่เสี่ยวเลย

จะยอมตายที่นี่อย่างง่ายดายได้อย่างไร คิดถึงตรงนี้ ดวงตาของอีเสวียแสดงความเด็ดเดี่ยว ราวกับเตรียมจะทำอะไรบางอย่าง

แต่ในตอนนั้นเอง แรงกดดันจากพลังพิเศษที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง แต่คุ้นเคยสำหรับอีเสวียมาก ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันจากนอกเมืองซิง

แรงกดดันจากพลังพิเศษนั้นเข้าสู่เมืองซิงด้วยความเร็วที่น่าตกใจ

ต่อมา

สัตว์ประหลาดระดับ SS หลายตัวที่กำลังพุ่งเข้าใกล้อีเสวีย ดวงตาของพวกมันพร้อมใจกันแสดงความหวาดกลัว ร่างกายของพวกมันแข็งค้างกับที่ในทันที

ในทันใดนั้น

"ตูม! ตูม! ตูม!"

ร่างกายของสัตว์ประหลาดระดับ SS เหล่านั้นพองขึ้นโดยไม่ลังเลใดๆ แล้วระเบิดออกทันที

ร่างขนาดมหึมาสูงกว่าสิบเมตรระเบิดออก ปกคลุมพื้นที่รอบๆ ในรัศมีหลายร้อยเมตรให้กลายเป็นสีแดงฉาน

"นี่... เกิดอะไรขึ้น!"

ในชั่วขณะนั้น ผู้มีพลังพิเศษที่อยู่รอบๆ อีเสวียต่างตกตะลึง รู้สึกว่าสมองว่างเปล่าไปหมด

ทำให้สัตว์ประหลาดระดับ SS และอีกหลายตัวพร้อมกัน ระเบิดร่างตายอย่างง่ายดาย

นี่... ทำได้อย่างไร

ผู้มีพลังพิเศษที่แข็งแกร่ง? แต่... แม้แต่ผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS อย่างอิ่งเสวียน ก็คงทำไม่ได้ใช่ไหม

เพราะสัตว์ประหลาดระดับ SS ก็ไม่ใช่ผักปลาที่หาได้ง่ายๆ แม้แต่ต่อหน้าผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS ก็ยังสามารถต้านทานได้สักพัก

มีเพียงในตอนนี้ เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดันจากพลังพิเศษที่คุ้นเคยนั้น มุมปากของอีเสวียก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่งดงามยิ่ง

เธอมองไปที่ท้องฟ้านอกเมืองซิง เห็นเพียงร่างเล็กๆ ราวกับจุดดำกำลังมุ่งหน้ามาที่เมืองซิง

แต่สิ่งที่อีเสวียไม่รู้ก็คือ พร้อมกับที่จุดดำนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆนอกเมืองซิง

ดวงตาของร่างขนาดมหึมาสองร่างพลันเบิกกว้าง

ทั้งสองนี้ก็คือเสือขาวประหลาดและงูใหญ่สีดำที่ยังคงซ่อนตัวอยู่

พวกมันมองไปที่จุดดำนั้น จุดดำนั้นเข้ามาใกล้มากขึ้น จนสามารถเห็นรูปร่างมนุษย์ได้ชัดเจนขึ้น

เมื่อรู้สึกถึงพลังอันแข็งแกร่งที่เข้ามาใกล้พวกมันมากขึ้นเรื่อยๆ

ดวงตาของเสือขาวประหลาดและงูใหญ่สีดำ ราชาสัตว์ประหลาดทั้งสองตัว แสดงความหนักใจพร้อมกัน

สีหน้าแบบนี้ แม้แต่ตอนที่เสือขาวประหลาดเผชิญหน้ากับผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS สามคนก็ยังไม่แสดงออกมา

พลังนี้ไม่อาจเทียบกับผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS มือใหม่อย่างอิ่งเสวียนได้เลย

ในโลกนี้ มนุษย์ที่มีพลังแบบนี้ได้ ในความคิดของราชาสัตว์ประหลาดทั้งสองตัว นึกถึงได้เพียงคนเดียว

หลี่เสี่ยว!

"โฮก! โฮก! อู้..."

และในขณะที่หลี่เสี่ยวเข้าใกล้เมืองซิงมากขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้องของสัตว์ประหลาดนับไม่ถ้วนที่แตกต่างกันดังขึ้นพร้อมกัน

แต่ไม่มีข้อยกเว้น เสียงร้องของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและกระวนกระวาย

สัตว์ประหลาดเหล่านี้ที่ยังไม่ได้มีพลังถึงระดับราชาสัตว์ประหลาด ก็รู้สึกได้ถึงการมาถึงของสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ในชั่วพริบตา สัตว์ประหลาดที่กำลังฆ่าฟันอย่างบ้าคลั่งในเมืองซิงต่างหดตัวและหมอบลงด้วยความหวาดกลัว ไม่กล้าขยับ ได้แต่ส่งเสียงครวญครางเบาๆ

เพียงเพราะคนที่ยังไม่มาถึง กลับสามารถทำให้คลื่นสัตว์ประหลาดทั้งหมดกลัวจนเป็นเช่นนี้

เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ ในเมืองซิง ทั้งฉินหวันเสี่ยว รวมถึงอิ่งเสวียนและหวงซาง ผู้มีพลังพิเศษระดับ SSS สองคนที่ยังมีชีวิตอยู่ และทุกคน ต่างตกตะลึง

พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"โฮก!"

เสียงคำรามของเสือดังกึกก้องขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างกะทันหัน

ในเสียงคำราม แรงกดดันของราชาสัตว์ประหลาดแผ่ซ่าน

สัตว์ประหลาดที่หดตัวและหมอบลงด้วยความหวาดกลัวจึงค่อยๆ ฟื้นความสามารถในการเคลื่อนไหว และสงบลงอีกครั้ง

ไม่นาน ร่างของหลี่เสี่ยวก็มาถึงชายขอบเมืองซิง

และตรงหน้าของหลี่เสี่ยว

ร่างขนาดมหึมาของเสือขาวประหลาดขวางอยู่เบื้องหน้า ยืนเผชิญหน้ากันอยู่ไกลๆ แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของราชาสัตว์ประหลาดปะทะกับแรงกดดันจากพลังพิเศษของหลี่เสี่ยว

แต่เพียงชั่วครู่ ดวงตาอันดุร้ายของเสือขาวประหลาดก็เปลี่ยนไป

เพียงไม่กี่ลมหายใจ แรงกดดันระดับราชาสัตว์ประหลาดของมันกลับตกอยู่ในสภาวะเสียเปรียบอย่างมากต่อหน้าหลี่เสี่ยว

ราวกับรู้สึกถึงความยากลำบากของเสือขาวประหลาดในการต่อต้านแรงกดดันจากพลังพิเศษของหลี่เสี่ยวในตอนนี้

"ฟี่สส์"

เสียงขู่ฟ่อของงูใหญ่ดังขึ้น ที่ท้ายสุดของคลื่นสัตว์ประหลาด

ร่างของงูใหญ่สีดำพลันพองขึ้น จากเดิมที่ยาวเพียงไม่กี่สิบเมตร กลายเป็นร่างขดวนยาวหลายร้อยจั้งในทันที

แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของราชาสัตว์ประหลาดแผ่ซ่านออกมาจากร่างของงูใหญ่สีดำเช่นกัน รวมกับเสือขาวประหลาด ร่วมกันต่อต้านแรงกดดันจากพลังพิเศษของหลี่เสี่ยว

(จบบทที่ 20)