บทที่ 130 ประมุขอู๋โหยว
บทที่ 130 ประมุขอู๋โหยว เสียงของเฉินฉู่ หมั่วอู๋โหยวเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน ดวงตาสบตากับเฉินฉู่ ดวงตาของเฉินฉู่สว่างไสวราวกับดวงดาว มอบความมั่นใจที่อธิบายไม่ได้ให้กับหมั่วอู๋โหยว “แกเป็นใคร?” ชายชุดเทาแซ่เว่ย ชื่อกวงเทา “เพื่อนของอู๋โหยว” เฉินฉู่ตอบ ในตอนนี้ หมั่วอู๋โหยวได้สติกลับคืนมา หัวใจของเธอก...