บทที่ 7 พี่สะใภ้

คำพูดหวานๆ ที่ควรจะสร้างความสนิทสนม กลับออกมาจากปากของจูชีเนียงอย่างเย็นชา ทำให้ขนทั้งตัวของเกาเสียนลุกชัน เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองตื่นเต้นหรือกลัวกันแน่

จูชีเนียงเป็นถึงภรรยาเจ้าของร้านยานะ! ถ้าเถ้าแก่จูรู้เข้า ชีวิตเขาคงไม่รอดแน่

ก่อนหน้านี้ เกาเสียนเคยจินตนาการถึงจูชีเนียงบ้าง ส่วนใหญ่ก็เพื่อแก้แค้นเถ้าแก่จูในใจ แต่เขาไม่เคยคิดจะทำอะไรจริงๆ

แต่ร่างสูงโปร่งสง่างามของจูชีเนียงนั้น ดูคล้ายนักรบหญิงในเกมบางเกม แต่ขายาวกว่า และใบหน้าก็งดงามกว่า ตรงกับรสนิยมของเกาเสียนมาก

ในขณะเดียวกัน ในหัวของเกาเสียนก็มีภาพความใกล้ชิดระหว่างชายหญิงผุดขึ้นมา

เกาเสียนตกใจมาก ร่างเดิมอายุยังน้อยก็รู้ถึงข้อดีของเศรษฐินีแล้ว กล้าจีบจูชีเนียง ไอ้หมอนี่ช่างกล้าจริงๆ! กล้าสุดๆ ไปเลย! โชคดีที่ร่างเดิมกับจูชีเนียงแค่พูดจาหวานหูกันเท่านั้น ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรจริงๆ

ตามความทรงจำของร่างเดิม จูชีเนียงฝึกวิชา "ร่างทองคำไร้พรมแดน" ทำให้ร่างกายกลายเป็นเหมือนโลหะ สูญเสียการทำงานปกติส่วนใหญ่ ไม่สามารถร่วมรักกับใครได้

เถ้าแก่จูแต่งงานกับเธอก็เพราะเห็นว่าเธอมีวรยุทธ์สูงและเก่งกาจในการต่อสู้

ทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาจริงๆ

ร่างเดิมเห็นปัญหาของจูชีเนียง จึงหาโอกาสใช้คำหวานๆ มาจีบ

ร่างเดิมพูดจาไพเราะหน้าตาดี จึงจีบจูชีเนียงติดอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ร่างเดิมตายไปแล้ว ก็เหลือแต่เขาที่ต้องมารับช่วงต่อ

เกาเสียนเข้าใจเหตุผลทั้งหมดแล้ว อืม เขากลับรู้สึกสงสารจูชีเนียงขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ มองคนไม่เป็นจริงๆ สามีก็ไม่เอาไหน ชู้รักก็เป็นพวกไร้สาระ

เขารู้สึกว่าที่นี่มีรสนิยมความงามแบบตะวันออกดั้งเดิม คือชอบผู้หญิงที่ดูบอบบางน่ารัก จูชีเนียงสูงเกินไป ไม่ตรงกับรสนิยมของผู้ชาย

จูชีเนียงอาจจะไม่มีเพื่อนเลยที่นี่ ที่มาคบหากับร่างเดิม ก็แค่อยากมีคนคุยด้วยแก้เหงาเท่านั้น คงไม่มีความรู้สึกทางเพศอะไร

"ชีเนียง..."

เกาเสียนชื่นชมความงามของเธอได้ แต่ก็ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเกินเลย

เขานึกอะไรขึ้นได้ จึงจับมือจูชีเนียงแล้วใช้ท่ามือมังกรฟ้าผ่า

มือมังกรฟ้าผ่าเป็นวิชาที่ล้ำเลิศ แฝงพลังสายฟ้า สามารถส่งผ่านไปถึงเส้นประสาทในร่างกาย ทำให้รู้สึกผ่อนคลายอย่างยิ่ง

แม้ร่างกายของจูชีเนียงจะแข็งเหมือนเหล็กกล้า สูญเสียความรู้สึกปกติไปหมดแล้ว แต่เส้นประสาทของเธอก็ไม่ได้กลายเป็นเหล็กจริงๆ

ต่อการสัมผัสอย่างอ่อนโยนของเกาเสียน ตอนแรกจูชีเนียงยังรู้สึกไม่คุ้น แต่ไม่นานเธอก็รู้สึกว่าทั้งตัวชาและอ่อนยวบ มีความรู้สึกสบายที่บอกไม่ถูก...

จากหัวจรดเท้า เกาเสียนลูบไล้ไปมาหลายร้อยรอบ ทำให้จูชีเนียงที่แข็งแกร่งราวกับเทพเจ้าอ่อนยวบลงจนแทบไร้กระดูก ทั้งตัวผ่อนคลายจนหลับไป

ตอนที่จูชีเนียงหลับ เธอขดตัวเป็นก้อน กอดอกไว้ ดูอ่อนแอและน่ารักขึ้นมาหน่อย

เกาเสียนถอนหายใจโล่งอก โอ้โห ลูบแมวดำตัวเล็กๆ ยังพอไหว แต่ลูบตัวใหญ่ขนาดนี้ เป็นงานที่ต้องใช้แรงจริงๆ

โชคดีที่จัดการได้สำเร็จ มือมังกรฟ้าผ่านี่ ไม่เพียงแต่ทำให้ตัวเองมีความสุข ยังทำให้คนอื่นมีความสุขได้ด้วย ดีมาก!

อืม กล้ามเนื้อของชีเนียงแข็งเหมือนเหล็ก แต่ผิวเรียบลื่น ลูบแล้วรู้สึกลื่นมือดีมาก!

เมื่อค่ำคืนมาเยือน จูชีเนียงจึงตื่นขึ้น

เธอลุกขึ้นนั่งเหม่อลอยอยู่พักใหญ่ กว่าจะได้สติเต็มที่

พอมองมาที่เกาเสียน จูชีเนียงกลับแสดงท่าทางเขินอายขึ้นมา

ใบหน้าที่เคยเย็นชาของเธอ กลับแสดงอารมณ์ละเอียดอ่อนเช่นนี้ ทำให้บรรยากาศแข็งกร้าวรอบตัวเธออ่อนลง มีกลิ่นอายของความเป็นหญิงขึ้นมาจริงๆ

จูชีเนียงไม่รู้จะพูดอะไร เธอสนใจเกาเสียนก็เพราะเห็นว่าเขาหน้าตาดี พูดจาเก่ง เหมือนของเล่นที่น่าสนใจ

วันนี้เกาเสียนทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ความสุขนี้ไม่ใช่แค่ความรู้สึกรุนแรง แต่ยังมีความอิ่มเอมที่ยาวนาน ทำให้เธอรู้สึกสบาย ผ่อนคลาย และสงบ

ตั้งแต่ฝึกวิชาร่างทองคำไร้พรมแดน เธอก็เหมือนกลายเป็นก้อนโลหะ สูญเสียความรู้สึกส่วนใหญ่ไป

ตอนนี้ เธอรู้สึกเหมือนได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง

"เธอเก่งมาก"

จูชีเนียงคิดอยู่นาน สุดท้ายก็พูดออกมาแค่สามคำ

เธอหยิบยาสองกล่องไป และทิ้งแผ่นยันต์สองแผ่นไว้ให้เกาเสียน

หนึ่งคือยันต์ร่างทอง อีกหนึ่งคือยันต์ดาบธาตุโลหะ

เกาเสียนไม่อยากกินอยู่กับผู้หญิง จึงปฏิเสธอย่างจริงจัง แต่ก็สู้แรงของจูชีเนียงไม่ได้ จำต้องรับไว้อย่างจำใจ

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาหลายวัน รวมกับความทรงจำของร่างเดิมที่ผสานเข้ามา ทำให้เกาเสียนเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับเวทมนตร์และยันต์แล้ว

ยันต์ร่างทองเป็นยันต์ป้องกันตัว เมื่อใช้แล้วจะทำให้ร่างกายแข็งเหมือนเหล็ก เป็นยันต์ชั้นหนึ่งระดับกลาง ราคาประมาณสองก้อนหยกพลังต่ำ

ยันต์ดาบธาตุโลหะจะปล่อยแสงดาบคมกริบออกมา เป็นยันต์ชั้นหนึ่งระดับต่ำ ราคาหนึ่งก้อนหยกพลังต่ำ

นวดหนึ่งครั้ง ได้ค่าตอบแทนสามก้อนหยกพลังต่ำ นับว่าเป็นค่าตอบแทนที่สูงทีเดียว

ยันต์ทำจากหนังสัตว์วิเศษ กว้างสองนิ้ว ยาวสี่นิ้ว บนนั้นมีอักขระสีแดงสดซับซ้อน

ยันต์ใช้ครั้งเดียวแบบนี้ แค่ใช้จิตวิญญาณนำทางพลังกระตุ้น ก็สามารถแสดงพลังได้

ใช้งานสะดวกรวดเร็วมาก

แต่ราคาของยันต์แพงมาก ผู้ฝึกลมปราณระดับต่ำทั่วไปใช้ไม่ไหวจริงๆ

โดยทั่วไปก็จะซื้อไว้สักไม่กี่แผ่นเพื่อป้องกันตัว เก็บไว้ใช้ยามคับขัน

เกาเสียนถือยันต์พลิกดูไปมาสักพัก แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าทดลองพลังของยันต์

เกาเสียนเก็บยันต์สองแผ่นไว้ดีๆ แล้วหยิบกระจกวิเศษฟงเยวี่ยออกมา

เขาดีใจที่พบว่าแสงวิถีมนุษย์เพิ่มขึ้น 32 จุด

ดังนั้น แค่ลูบไล้พี่สาวคนสวยก็ได้ผลตอบแทนมากขนาดนี้

ครั้งละสามสิบ สิบครั้งก็สามร้อย ร้อยครั้งก็สามพัน...

คิดแบบนี้ การสะสมแสงวิถีมนุษย์ก็ไม่ยากเลย

เกาเสียนอดยิ้มไม่ได้ มีวิชามือมังกรฟ้าผ่าเป็นเคล็ดวิชาเทพเช่นนี้ หนทางสู่ความยิ่งใหญ่ย่อมเป็นไปได้! เขาก็เข้าใจแจ่มแจ้งว่า เพียงแค่ชายหญิงมีความรู้สึกละเอียดอ่อนต่อกันนิดหน่อย ก็สามารถสร้างแสงวิถีมนุษย์ได้แล้ว

เกาเสียนนึกถึงแสงวิถีมนุษย์ 335 จุดที่ติดตัวมา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาค่อยๆ จางหายไป

ใช้ชีวิตมาสามสิบกว่าปี คงไม่เคยมีผู้หญิงรักเขาเลยสินะ...

ชีวิตแบบนั้นช่างไร้สีสันเสียจริง...

เกาเสียนรำพึงถึงชีวิตอันน่าเศร้าในชาติก่อนสักพัก แต่เขาก็รีบฮึดสู้ขึ้นมาใหม่

ความเป็นผู้ใหญ่ของมนุษย์เงินเดือนวัยกลางคนก็คือแบบนี้ บางครั้งก็หวนคิดถึงอดีต แต่ไม่จมอยู่กับความรู้สึกสงสารตัวเอง

ชีวิตอาจจะแย่ แต่ก็ต้องดำเนินต่อไป

การสงสารตัวเองนั้นเป็นเรื่องของน้องไต้หยิน ลูกผู้ชายก็ปล่อยวางตัวเองเสียบ้าง อย่าใช้ชีวิตอย่างขมขื่นนัก

เกาเสียนหยิบกระจกวิเศษฟงเยวี่ยขึ้นมา ศึกษาว่าจะใช้แสงวิถีมนุษย์ให้เกิดประโยชน์สูงสุดได้อย่างไร

การอัพเกรดมือมังกรฟ้าผ่ายังขาดอีกมาก

แต่ความชำนาญในมือมังกรฟ้าผ่าก็เพิ่มขึ้น 7 จุด วิชานี้ใช้กับตัวเองได้ ใช้กับแมวได้ ใช้กับคนอื่นยิ่งได้ผลดี

แต่ใช้กับตัวเองนั้นเหนื่อยเกินไป ใช้กับคนอื่นดีกว่า รองลงมาก็คือใช้กับแมว

ดังนั้น งานนี้ต้องทำให้มากๆ จึงจะดี ทั้งเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

ศิลปะปั้นรูปเทพนั้นทรงพลังกว่า แต่ตอนนี้เขามีแสงวิถีมนุษย์ไม่ถึงเจ็ดสิบจุด ยังไม่พอที่จะอัพเกรด

เออ ตอนนี้เขาควรไปหาวิชาเซียนเหลืองแดงสักหน่อย อาจจะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ

เปลี่ยนแสงวิถีมนุษย์ให้เป็นพลังต่อสู้อย่างรวดเร็ว

โลกนี้อันตรายเกินไปแล้ว

เหมือนกับชีเนียงเมื่อครู่ ผลลัพธ์ออกมาดี แต่ถ้าเขารับมือไม่ดี บางทีเขาอาจถูกชีเนียงที่โกรธแค้นฉีกร่างก็ได้

เขาไม่ชอบการต่อสู้ กลัวตายมาก และเกลียดสถานการณ์ที่ต้องตกเป็นฝ่ายรับแบบนี้

ขณะที่เกาเสียนกำลังวางแผนขั้นต่อไป เขาก็พบว่าแสงวิถีมนุษย์เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งจุดอย่างกะทันหัน...

(จบบท)