บทที่ 57: สายลมเบาพัดต้นหลิว
"ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเรา..." เสียงนั้นดังขึ้นข้างหูของเกาเสียน พร้อมกับภาพของนักบำเพ็ญเพียรที่ดูโหดร้ายปรากฏขึ้นในวิหารภายในจิตใจของเขา เกาเสียนสะดุ้งตกใจ รีบถอนจิตออกจากวิหารภายใน ห้องยังคงมืดและเย็นเช่นเดิม แมวดำตัวน้อยยังคงนอนหลับสนิทแนบอกเขา เกาเสียนใช้จิตสัมผัส ทำให้ "มองเห็น" นักบำเพ็ญเพี...