บทที่ 544 ผู้เคราะห์ร้ายเพียงหนึ่งเดียว
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
544 ผู้เคราะห์ร้ายเพียงหนึ่งเดียว
เมื่อเร็วๆ นี้ มีปัญหาเกี่ยวกับการเพาะปลูกผลเบอร์รี่ ก่อนหน้านี้ ในขณะที่ปลูกผลเบอร์รี่ กลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรอาศัยผึ้งท้องถิ่นเป็นหลักในการผสมเกสร
ผึ้งไม่ได้ทำงานผสมเกสรอย่างแข็งขัน พวกมันทำงานนี้ทางอ้อมในขณะที่กำลังหาอาหาร ดอกไม้ของเบอร์รี่ให้คุณค่าทางโภชนาการมากกว่า หมายความว่าผึ้งสามารถตอบสนองความต้องการของพวกมันได้โดยใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อย
เมื่อการผลิตเบอร์รี่ขยายตัว พฤติกรรมการผัดวันประกันพรุ่งของผึ้งก็ไม่เพียงพออีกต่อไป ด้วยสถานการณ์ใหม่ที่เกิดขึ้น ผึ้งจึงยินดีรับโอกาสในการปรับเปลี่ยนตัวเอง
ในโลกโปเกมอน มีโปเกมอนหลายตัวที่มีชื่อขึ้นต้นด้วย 'สาม' เช่น มิทซึฮันนีที่อาร์เซอุสกำลังดัดแปลงอยู่ในภูเขา
แม้ว่าจะมีโปเกมอนที่มีลักษณะคล้ายผึ้งมากกว่าหนึ่งประเภท แต่มิทซึฮันนี ซึ่งมีความคิดแบบกลุ่มที่เหนียวแน่นมากกว่าสเปียร์ที่เน้นการต่อสู้ เหมาะสำหรับการเก็บน้ำผึ้งมากกว่า
ตามชื่อที่แนะนำ มิทซึฮันนีก็เป็นโปเกมอนที่ประกอบด้วยสามตัวรวมกัน เช่นเดียวกับแม็กเนตันและดักทริโอ อย่างไรก็ตาม มิทซึฮันนีไม่ใช่โปเกมอนสามตัวที่แยกจากกันและวิวัฒนาการมาด้วยกัน แต่เป็นโปเกมอนพิเศษที่มีสามจิตใจตั้งแต่แรกเกิด
เมื่อเทียบกับผึ้งทั่วไป พวกมันดูเหมือนของเล่นเลโก้มากกว่า โดยมีลำตัวหกเหลี่ยมรวมกัน
ภายใต้การควบคุมของอาร์เซอุส ผึ้งทั้งสามตัวรวมกันเป็นร่างของมิทซึฮันนี แม้ว่าตอนนี้พวกมันจะใช้ร่างกายร่วมกัน แต่ไม่เหมือนผึ้งงานทั่วไปที่มีอายุสั้น มิทซึฮันนีเหล่านี้มีอนาคตที่ยาวไกลกว่า
ผึ้งนางพญาของรังของพวกมันก็ถูกเปลี่ยนเป็นบีควินเช่นกัน
ด้วยผึ้งนางพญาเดิมเป็นราชินีองค์ใหม่ คอมบีที่ได้รับการดัดแปลงเหล่านี้ไม่แสดงอาการต่อต้านใดๆ
นี่คือความแตกต่างระหว่างมิทซึฮันนีและอาณานิคมสเปีย์ร สเปียร์ซึ่งเป็นวิวัฒนาการขั้นสุดท้าย มีประชากรมากกว่า แม้ว่าจะมีราชินีอยู่ในอาณานิคม แต่พวกมันก็สามารถสั่งการสเปียร์ตัวอื่นได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม บีควินนั้นแตกต่างออกไป มิทซึฮันนีมักจะรวมกลุ่มกันเป็นร้อย โดยมีบีควินเพียงตัวเดียวต่อกลุ่ม และคำสั่งของเธอเป็นสิ่งที่มิทซึฮันนีต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
นอกจากนี้ บีควินเป็นเพศเมียโดยเฉพาะ ซึ่งแตกต่างจากมิลแทงค์ที่มีทอรอสเป็นคู่ของมัน จนถึงตอนนี้ยังไม่พบโปเกมอนที่จับคู่กับบีควิน
ในขณะที่บีควินมีลักษณะคล้ายผึ้งมากกว่าของเล่นเลโก้ แต่มันก็สูญเสียรูปลักษณ์ที่เล็กและน่ารักของมิทซึฮันนีไป และดูน่ากลัวเล็กน้อยด้วยดวงตาสีแดงและตาประกอบสีขาว
ส่วนล่างที่เป็นเอกลักษณ์ของมันมีโครงสร้างร่างกายคล้ายกับรังผึ้ง ซึ่งสามารถใช้เลี้ยงลูกมิทซึฮันนีได้ อย่างไรก็ตาม มิทซึฮันนีส่วนใหญ่ยังคงอาศัยอยู่ในรังที่พวกมันสร้างขึ้นเอง เพราะบีควินสามารถเลี้ยงได้มากสุดเพียงหกตัวเท่านั้น
"ไป พื้นที่ที่ทำเครื่องหมายไว้นี้คือที่ที่พวกเจ้าจะเก็บน้ำผึ้ง แต่อย่าทำร้ายคนธรรมดาหรือสายพันธุ์ผึ้งที่มีอยู่"
ตามคำสั่งของอาร์เซอุส มิทซึฮันนีจำนวนมาก ภายใต้การนำของบีควิน บินไปยังพื้นที่ปลูกเบอร์รี่ แม้ว่าข้อมูลของมอร์แกนส์จะทำให้พวกเขามีเวลาเตรียมตัวล่วงหน้า แต่ก็ยังมีน้ำผึ้งสำรองอยู่บ้าง
แม้ว่าจะมีการลดลงของผลผลิตในปีนี้อย่างแน่นอนเนื่องจากสถานการณ์พิเศษ แต่ก็ต้องใช้เวลาสักระยะกว่าสถานการณ์จะทวีความรุนแรงขึ้น ดังนั้น ในช่วงเวลานี้ มิทซึฮันนีจะผลิตน้ำผึ้ง ในขณะที่ผลไม้ร้อยอสูรจะเตรียมการเพื่อยึดตลาด
......
พาราไดซ์ฟาร์มของคุริ เซ็ตสึนะและเซราโอร่ายังคงอาศัยอยู่ที่นี่ แต่ตอนนี้มีมิงค์เพิ่มเข้ามาอีกสองสามตัว
“ท่านดัชเชส นี่คือจดหมายจากท่านฮิสึกิซึกังสำหรับท่านครับ” ปีโป้กล่าวพลางถือแฟกซ์จากเกาะโซว แม้ว่าเซ็ตสึนะและเซราโอร่าจะพาเขากลับมาจากนอร์ธบลู แต่เขาก็ไม่มีเจตนาที่จะกลับไปยังเกาะโซ;
ในขณะที่เซ็ตสึนะแอบหนีออกจากเกาะโซวตั้งแต่อายุยังน้อย แต่เธอก็มีครอบครัวอยู่ที่นั่น ดังนั้นเธอจึงมักจะกลับไป แต่ปีโป้มีเพียงเซโปเป็นครอบครัว และในปัจจุบันเซโปกำลังผจญภัยในทะเลกับเปโดร ดังนั้น การอยู่ในเกาะโซวจึงไม่น่าสนใจสำหรับเขา
ฮิสึกิซึกัง ผู้ต้องการให้ผู้สืบทอดเข้ารับตำแหน่งโดยเร็ว จึงใช้ศักดิ์ศรีของผู้อาวุโสส่งมิงค์รุ่นเยาว์บางคนตามเธอไป สร้างทีมเพื่อช่วยเธอทำงาน
ปีโป้ที่เดินทางไปกับพวกเขาได้สักพัก ก็เริ่มคุ้นเคยกับพวกเขาและรวมอยู่ในนั้นตามธรรมชาติ
“ไม่ ไม่ เอาไปเผาทิ้งเลย ฉันยบอกได้เลยจากซองจดหมายว่าเขากำลังเร่งให้ฉันกลับไปและรับช่วงต่อ”
เซ็ตสึนะยังคงเขียนบันทึกประจำวันของเธอต่อไปโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง จากหางตาของเขา ปีโป้เหลือบเห็นคำว่า 【11 กุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1510】 แต่เมื่อเขาได้สติกลับมา เขาก็พบกับสายตาที่อันตรายของเซ็ตสึนะ
“ปีโป้ นายกำลังมองอะไรอยู่” เธอเกลียดเมื่อมีใครแอบดูบันทึกประจำวันของเธอ แม้ว่าปีโป้จะแค่เหลือบมองมันอย่างไม่ตั้งใจ แต่ถ้าเขาทำโดยเจตนา เขาอาจจะพบว่าตัวเองถูกมัดติดกับเสาเป็นเป้าก็ได้
“ขออภัยครับ! ผมจะเอาจดหมายไปทิ้ง”
พูดจบ ปีโป้ก็หยิบซองจดหมายแล้ววิ่งหนีไปที่อื่น แต่กลับไปชนกับเซราโอร่า
“ปีโป้? เกิดอะไรขึ้น? อย่ากระสับกระส่ายตลอดเวลาสิ”
“ผะ ผมขอโทษครับ...ท่านดัชเชสขอให้ผมทิ้งนี่ไป”
“ฉันไม่ได้หมายความว่านายทำผิดนะ ลืมมันไปเถอะ ใจเย็นๆ ไว้”
เมื่อเห็นว่าปีโป้กำลังจะขอโทษอีกครั้ง เซราโอร่าก็เปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว เขารู้จักบุคลิกของมิงค์หมีตัวนี้ดีอยู่แล้ว บางทีอาจเป็นเพราะเป็นหมีขั้วโลก ปีโป้จึงไวต่อความร้อนเป็นพิเศษและมีความอดทนทางจิตใจต่ำมาก
“จดหมายจากท่านฮิสึกิซึกังเหรอ? เอามาให้ฉัน ฉันไม่อยากพลาดอะไรที่สำคัญ”
เซราโอร่าหยิบจดหมายแล้วอ่านผ่านๆ อย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะไม่เก่งเท่าเซ็ตสึนะในเรื่องนี้ เธอเดาถูกแล้ว จดหมายมีเพียงสองประโยคเท่านั้น:
【ฉันจะเกษียณแล้ว!】
【รีบกลับมาและรับช่วงต่อ!】
“เอาล่ะ ไปทำธุระของนายเถอะ แค่จำไว้ว่าอย่ายั่วยุมิทซึฮันนีเหล่านั้น”
ตอนนี้มีการเลี้ยงมิลแทงค์มากขึ้นที่นี่ และมีการเพาะปลูกผลเบอร์รี่จำนวนมาก ดังนั้นคอมบีจึงปรากฏตัวที่นี่มาระยะหนึ่งแล้ว
ปีโป้ซึ่งเป็นหมี ไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของน้ำผึ้งของมิทซึฮันนี ทำให้เขาตกเป็นเหยื่อรายแรกของการโจมตีของมิทซึฮันนี
ถ้าควีนมีชื่อเสียงที่ไม่ดีในหมู่ชาวเงือกในตอนแรก ตอนนี้ปีโป้ก็มีชื่อเสียงที่ไม่ดีในหมู่มิทซึฮันนี อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าเขาถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมเพราะเขาทำในขณะที่ละเมอ เขาไม่เพียงแต่ถูกต่อยโดยไม่มีเหตุผล แต่เขายังไม่ได้ลิ้มรสน้ำผึ้งด้วยซ้ำ
“ครับ ผมเข้าใจแล้ว”
หลังจากนั้น เบโปก็ไปหาเพโรน่าและบีแวร์ ซึ่งมีน้ำผึ้งมากมาย สำหรับคนของพวกเขาเอง น้ำผึ้งนิดหน่อยไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผลผลิตเพียงพอที่จะจัดหาภายในกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร แล้วจึงขายภายนอกให้กับกลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัม
ปีโป้เป็นหนึ่งในสองคนเท่านั้นที่ถูกมิทซึฮันนีโจมตีจนถึงตอนนี้ อีกคนคือควีน แต่นั่นเป็นความตั้งใจของเขาที่จะทดสอบความแรงของพิษ ซึ่งทำให้เขาไม่พอใจ
มิทซึฮันนีไม่ได้มีพิษร้ายแรง แม้ว่าจะถูกต่อยก็จะทำให้บวมเล็กน้อยเท่านั้น การศึกษาต่อเกี่ยวกับเบโตเบตันน่าจะดีกว่า เขายังไม่สามารถถอดรหัสชุดค่าผสมลึกลับภายในมักร่างอโลลาได้จนถึงทุกวันนี้
