บทที่ 276 การเดินทางไปจางซื่อ

"อืม จากเทือกเขาลงมาก็เป็นที่ราบสูงที่น้องชายพูดถึงแล้ว..."

จางซีเป่าเกาหัวแกรกๆ จู่ๆ ก็นึกถึงข้อมูลลับระดับ A ที่เคยเห็นในฐานข้อมูลชั้นใต้ดินที่ 3 ของสำนักงานใหญ่สมาคมมังกรดำ

ในความคิดผุดขึ้นมาหลายคำ

【ดินแดนลี้ลับมีมนุษย์อยู่】【จางจื่อจื่อ】【สภาพดินแดนลี้ลับไม่มั่นคงและหายไป】【ทางเข้าดินแดนลี้ลับเคลื่อนที่】

"ดินแดนลี้ลับที่น้องชายบังเอิญเข้าไปจะใช่อันที่บันทึกไว้ในข้อมูลลับระดับ A หรือเปล่านะ?"

จางซีเป่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ลังเลครู่หนึ่ง แล้วติดต่อท่านชิงหลง

"อยู่ไหม?"

ชิงหลงตอบกลับอย่างรวดเร็ว "ฉันรู้ว่านายจะถามอะไร เมื่อกี้ฉันก็ดูไลฟ์ของนายอยู่..."

"เอ่อ(ー_ー)!!" จางซีเป่าส่งข้อความไป

ชิงหลงถาม "นายอยากไปดูไหม?"

ทันใดนั้น จางซีเป่าก็ระแวดระวัง พิมพ์ถามอย่างรวดเร็ว "ไม่ใช่มีภารกิจหรอกนะ?"

ผ่านไปพักใหญ่ ชิงหลงจึงตอบกลับมา "ถือโอกาสทำภารกิจไปด้วย..."

จางซีเป่าคิดสักครู่ ออกภารกิจน่าสนใจกว่าอยู่บ้านเฉยๆ เยอะ แถมยังสามารถสืบสวนดินแดนลี้ลับลึกลับนั่นไปด้วยได้ จึงตกลง "ได้"

• วันรุ่งขึ้น -

จางซีเป่าไปที่สำนักงานใหญ่สมาคมมังกรทั้งห้าก่อน

ชิงหลงยื่นเอกสารชุดหนึ่งให้จางซีเป่า "สิ่งที่อยู่ในเอกสารนี้นายน่าจะคุ้นตาดี"

"อย่างแรกคือสมบัติวิเศษ ดอกบัวหิมะบนภูเขาน้ำแข็ง พืชวิเศษต้นนี้ใกล้จะสุกแล้ว กงเฉวียกั๋ว (ประเทศอินเดีย)เริ่มมีความเคลื่อนไหว"

"หนึ่งในผู้มีพลังพิเศษชายแดนอินเดีย กู่ป๋อผา สงสัยว่าจะอยู่ในขั้นพื้นพิภพระดับเจีย ห่างจากขั้นสวรรค์แค่เส้นยาแดง และตามข่าวกรอง ขั้นพื้นพิภพไม่ได้มีแค่กู่ป๋อผาคนเดียว ซีไป่หูกดดันมาก ตัวเลือกสนับสนุนต้องเป็นนายคนเดียวเท่านั้น"

จางซีเป่าพยักหน้า ดื่มชาไปพลางอ่านเอกสารอย่างละเอียดไปพลาง หลังจากจำเนื้อหาทั้งหมดได้แล้ว เขาก็ยิ้ม "ไม่คิดว่าไอดอลจะแอบติดตามผมด้วยนะ"

ชิงหลงตอบ "อืม การประเมินของของนายน่าสนใจดี สำคัญคือ【ฉาร์หม่า】เมื่อคืนนี้ ไอ้หมอนี่เป็นขุนนางใหญ่ของประเทศอินเดีย มีความสัมพันธ์กับพวกผู้มีพลังพิเศษชายแดนอย่างกู่ป๋อผา ใกล้ถึงเวลาที่ดอกบัวหิมะจะสุก พวกนี้อาจกำลังเตรียมตัวสำหรับงานประมูลภายในสื่อปั้วฮุย"

"พูดแบบนี้ก็เชื่อมโยงกันแล้ว เมล็ดดอกบัวหิมะมีหลายพันเมล็ด ไม่ว่าจะเอาไปประมูลหรือเพิ่มพลังให้ผู้มีพลังพิเศษก็มีประโยชน์มาก ดังนั้นต้องเป็นฝีมือ【ฉาร์หม่า】แน่นอน!"

จางซีเป่าหยิบบัตรเชิญทองคำให้ชิงหลงดู "ผมก็จะไปงานประมูลด้วย คราวนี้จะให้ฉาร์หม่าได้เห็นดี!"

"หึ? นายก็มีความสามารถนี่!"

ชิงหลงหยิบบัตรเชิญทองคำขึ้นมาชื่นชม แล้วถอนหายใจ "ถ้าไม่ต้องอยู่คุ้มครองต้าเซีย ฉันก็มีโอกาสไปงานประมูลเหมือนกัน ได้ยินว่าตอนนั้นนายจะหาทางไลฟ์ให้เหล่าแฟนคลับนายดู งั้นฉันก็ต้องดูด้วยแน่ๆ ถือว่าสมความปรารถนาเล็กๆ ของฉันแล้วกัน!"

"ฮิๆ อย่าลืมทิปด้วยนะ!"

จางซีเป่าคุยกับชิงหลงอีกสองสามประโยค แล้วขี่ฟีนิกซ์บินไปจางซื่อ

จางซีเป่าติดต่อสมาชิกสมาคมมังกรดำที่ประจำการในจางซื่อก่อน คนที่จะมารับเขาคือซิงซิวคนหนึ่งใต้บังคับบัญชาของซีไป่หู รหัส【กุยมู่หลาง】

เมื่อมาถึงเหนือสาขาสมาคมมังกรดำในจางซื่อ ชายผิวสีทองแดงร่างกำยำคนหนึ่งยืนตรงเหมือนหอกมองขึ้นมา

"ท่านอันเซิงฉีหลินที่ห้า ผมขอเรียนถามทักทายแทนท่านไป่หูและเหล่าซิงซิวใต้บังคับบัญชา ขอให้ท่านเป็นสุข!"

กุยมู่หลางคำนับ จางซีเป่ายิ้มตบไหล่เขา "ดีมาก กระฉับกระเฉงดี!"

"ท่านอันเซิง ครั้งนี้ผมจะเป็นไกด์ของท่าน โปรดสั่งการตามสบาย!"

จางซีเป่ารู้สึกว่านิสัยของกุยมู่หลางคล้ายเว่ยหัวหู แต่ขาดความเจ้าเล่ห์ของเสือไป จริงจังเหมือนหอกที่ลับคมแล้ว

"อืม อืม ผ่อนคลายหน่อย ผมไม่เคร่งเครียดเหมือนอันเซิงคนอื่นหรอก..."

จางซีเป่าคิดครู่หนึ่ง "เราไปที่แรกคือบ้านแฟนคลับผมก่อนดีกว่า จัดการเรื่องหมาตัวใหญ่ที่กลายพันธุ์ของเขา แล้วค่อยไปสำรวจทุ่งหญ้าที่เขาพบดินแดนลี้ลับลึกลับสักสองสามรอบ"

"ครับ!"

กุยมู่หลางรับคำสั่ง หมุนตัวจะไปเตรียมรถ

"เฮ้ จะขับรถอะไรกัน ขี่ฟีนิกซ์สิ!"

จางซีเป่าชี้ไปที่ฟีนิกซ์ที่เป็นร่างของฟ่างรุ่ย ให้กุยมู่หลางที่ตื่นเต้นจนพูดไม่ออกขึ้นไปนั่งบนหลังฟีนิกซ์

"ท่าน สัตว์เลี้ยงของท่านนี่มัน..."

กุยมู่หลางคิดอยู่พักหนึ่ง ถึงเอ่ยสองคำ "สะดวก!"

"นายเป็นคนที่สามที่บอกว่ามันสะดวก คนแรกคือท่านชิงหลง คนที่สองคือฟางหรือทู่..."

จางซีเป่าลูบหน้าผาก "ฉันนึกว่านายจะพูดอะไรซะอีก สมกับเป็นคนของสมาคมมังกรดำ ปฏิบัติจริงจังกันจริงๆ มันสะดวกในการเดินทาง แต่นายไม่รู้สึกว่ามันเจ๋งสุดยอด เท่สุดๆ เลยเหรอ?"

"อืม อืม ก็เจ๋งน่ะ!" กุยมู่หลางเออออ ไม่ค่อยเข้าใจการประจบ

"แล้วก็นะ นี่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง เป็นสมบัติวิเศษ นอกจากเปลี่ยนเป็นฟีนิกซ์ ยังเปลี่ยนเป็นสิงโต เสือได้ด้วย ช่างเถอะ พูดกับนายหัวไม้นี่ไม่รู้เรื่องหรอก..." จางซีเป่าพึมพำ

"เอ่อ ท่านซีไป่หูก็พูดแบบนี้..." คำพูดของกุยมู่หลางทำให้จางซีเป่าเงียบไป

จางซีเป่าส่ายหน้า ผู้หญิงดุร้ายคนนั้นนิสัยประหลาดอยู่แล้ว ดูเหมือนพวกซิงซิวใต้บังคับบัญชาของเธอก็นิสัยแปลกพอกัน...

ฟีนิกซ์บินเร็วมาก ตามที่กุยมู่หลางบอก ทั้งสองมาถึงทุ่งหญ้าที่【เกอซางหัวไห่】พูดถึง

มองจากที่สูง ฝูงวัวดูเหมือนดอกไม้สีดำที่บานอยู่บนผ้าม่านสีเขียว

จางซีเป่ามองดูอย่างสนใจ พูดว่า "มีวัว 99 ตัวจริงๆ ด้วย!"

กุยมู่หลางแนะนำ "หลังจากหลิงฟื้นคืน สัตว์กลายพันธุ์เร็วขึ้นอย่างชัดเจน วัวพวกนี้ก็ขยายพันธุ์เร็วขึ้น ส่วนหมาบ้านจ้าซีกลายเป็นอสูรตัวจริง ใหญ่เท่าภูเขาลูกเล็กๆ แล้ว! ประเมินเบื้องต้น ระดับของเฮยซือน่าจะอยู่ที่ขั้นเซียนระดับปิง"

จ้าซีก็คือแฟนคลับของเปาเย่ที่ชื่อ【เกอซางหัวไห่】

จางซีเป่าคิดสักครู่ แล้วถาม "อืม ฉีฉีที่เว่ยหัวหูเลี้ยงได้รับการดูแลยังไง? ให้อาหารเนื้อเฮยซือตามเวลาเหมือนกันนะ แยกมันกับจ้าซีคงเป็นไปไม่ได้ เอาจ้าซีเข้าเป็นสมาชิกชั่วคราวของสาขาไปด้วยเลย!"

"ครับ!"

กุยมู่หลางจดคำสั่งของจางซีเป่า

สองคนบินวนอยู่บนฟ้าหลายรอบ จางซีเป่าเปิดพลังลูกตาทะลุฟ้าสูงสุดก็ยังไม่พบอะไร และจินเมาซูในกระเป๋าก็ไม่มีปฏิกิริยา แสดงว่าประตูของดินแดนลี้ลับลึกลับปิดสนิทแล้ว

รู้สึกเสียดายนิดหน่อย แต่จางซีเป่าก็ไม่ท้อ เรื่องที่ฝืนไม่ได้ ก็ปล่อยเป็นไปตามธรรมชาติแล้วค่อยดูอีกที

ฟีนิกซ์ลงจอด จางซีเป่าตามกุยมู่หลางไปยังทุ่งเลี้ยงสัตว์ของจ้าซี

"เดี๋ยวก่อน ผมเปลี่ยนหน้ากากหน่อย อันเซิงออกเดินทางเป็นความลับ ผมควรเปลี่ยนเป็นหน้ากากเปาเย่ถึงจะเหมาะ"

จางซีเป่าใช้มือลูบ หน้ากากฉีหลินเปลี่ยนเป็นใบหน้าต้าเซิง บรรยากาศรอบตัวก็เปลี่ยนไปด้วย ภาพนี้ทำให้ตาของกุยมู่หลางเป็นประกาย

สองคนเดินมาถึงหน้าทุ่งเลี้ยงสัตว์ จ้าซีออกมาต้อนรับ

"อ้าว ไม่แปลกใจเลยที่เฮยซือกระวนกระวายมาตลอด ที่แท้ก็มีแขกผู้มีเกียรติมา เปาเย่ เป็นคุณจริงๆ เหรอ? แล้วก็พี่หลางด้วย!" จ้าซีกอดทั้งสองคนอย่างอบอุ่น เชิญพวกเขาเข้าไปในทุ่งเลี้ยงสัตว์

โฮ่ง โฮ่ง!

เฮยซือตัวใหญ่เหมือนภูเขาลูกเล็กๆ จ้องมองจางซีเป่าอย่างระแวดระวังและเกรงกลัว

ระแวดระวังเพราะกลิ่นอสูรของจินเมาซู เกรงกลัวเพราะสัญชาตญาณของสัตว์ร้ายที่รับรู้ถึงพลังการต่อสู้อันน่าสะพรึงกลัวของจางซีเป่า

จี๊ดๆๆ! "เฮ้ย ไอ้หมาโง่!"

จินเมาซูโผล่หัวออกมา ร้องท้าทายเฮยซือสองสามที

เฮยซือตาโตเท่าไฟหน้ารถ คำรามในลำคอ

"พอได้แล้ว อย่าท้าทายมัน ถ้ายังซนอีกฉันจะโยนนายออกไป ให้พวกนายสองคนเล่นกันให้สนุก!" จางซีเป่ากดจินเมาซูกลับเข้าไปในกระเป๋า มองเฮยซือ

หมาตัวใหญ่ถอยกลับไปที่โรงเก็บของอย่างว่าง่าย ดูเหมือนเฮยซือจะมีสติปัญญาสูงแล้ว

จางซีเป่าชอบสัตว์ร้ายที่ฉลาด พวกมันรู้ว่าใครแหย่ได้ ใครแหย่ไม่ได้ เมื่อเทียบกันแล้ว ผู้มีพลังพิเศษกลับทำไม่ได้ 【ฉาร์หม่า】ก็แบบนั้น แหย่เปาเย่แล้วยังคิดจะหนี?

กู่ป๋อผาถึงยังไม่เคยเจอ แต่เขาก็แหย่จางซีเป่าทางอ้อม กล้าคิดจะเอาเมล็ดดอกบัวหิมะ!

สำหรับจางซีเป่าแล้ว เมล็ดดอกบัวหิมะเป็นของในกระเป๋าแล้ว ของฉัน ของฉัน ทั้งหมดเป็นของฉัน!

แล้วอีกอย่าง หัวหน้าลิงวิญญาณยังคอยตาแป๋วรอให้พี่ใหญ่เป่าเอาเมล็ดพืชวิเศษกลับไปอยู่...