บทที่ 247 ข้าจะขอความเป็นธรรมให้เจ้า
“โครมคราม!” สายฟ้าฟาดผ่าฟากฟ้า เสียงฟ้าร้องดังสนั่นฝ่าท้องฟ้ามืดมิด ฝนห่าใหญ่โปรยปรายลงมา ท่ามกลางเสียงกึกก้องของธรรมชาติ ภูเขาเยี่ยนหยุนสั่นไหว หินผาที่ข้างเขาร่วงหล่น ทับต้นไม้ใหญ่หลายต้นก่อนจะพุ่งลงมาข้างหญิงสาวและกลิ้งต่อไปยังเชิงเขา ศพที่ไม่สามารถระบุได้แล้วหายไปไหนไม่รู้ เหลือเพียงหยุนเหลียนค...