บทที่ 222 ฉินเทียนแห่งเกาะเฟยอวี่
ภายในดินแดนลับ เบื้องหน้าเนินดินเตี้ย ๆ ไป๋เผิงในอาภรณ์ยาวสีแดงทองอร่ามยืนอยู่ มือถือคัมภีร์เก่าคร่ำคร่าที่ถูกเปิดอ่านจนแทบจะขาดวิ่น ทุกหน้ากระดาษล้วนชำรุดผุพัง ทว่าแม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ยังคงพลิกอ่านมันด้วยความตั้งใจมั่น ข้างกายเขา ชายชราเครางามสง่ายืนประสานมืออยู่ด้านหลัง สีหน้าเรียบเฉย เมื่อทอด...