บทที่ 203
บทที่ 203 ท่ามกลางความมืดมิด เสียงลมพัดหวือหวาผ่านร่มไม้ สาดแสงจันทร์เป็นทางเลือนราง คล้ายต้องการปลุกสัญชาตญาณดิบของนักล่าที่กำลังมองหาเหยื่อ หมาป่าขนาดใหญ่ที่ตามตัวเต็มไปด้วยเกล็ด กำลังเดินย่องอย่างระมัดระวัง ดวงตาสีเขียววาวโรจน์มองไปรอบด้าน ตรวจหาสัญญาณของชีวิตท่ามกลางความมืด กรงเล็บและฟันแหลมคมขอ...