บทที่ 120: สังหารกาสเทรย์
ในป่ามีต้นสนสูงหนาแน่นมาก เรียวตะกระโดดลงมาจากที่สูงมาก และหลังจากเดินไปได้ระยะหนึ่ง การมองเห็นของเขาถูกต้นไม้บังไว้ “น่าจะถึงแล้ว ถ้าอยู่ไกลกว่านี้ก็คงจะอยู่นอกระยะยิงที่เหมาะสม” หลังจากประเมินตำแหน่งโดยประมาณแล้ว เรียวตะก็ยิ้มและตื่นเต้น เพราะจากนี้ไป เขาไม่จำเป็นต้องกดดันอะไรอีกแล้ว ปัง--! ทันใดน...
