บทที่ 572 อย่าโทษข้า..
บทที่ 572 อย่าโทษข้า.. ในตอนเช้าตรู่ แสงแดดสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างเข้าไปในห้องฝึกซ้อม เฉินฟานซึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่บนฟูก ค่อยๆ ลืมตาขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจ ต้องบอกว่าความรู้สึกของการดูดซับพลังงานของสวรรค์และโลกและเฝ้าดูพลังปราณดั้งเดิมที่เพิ่มขึ้นทีละน้อยบนแผงคุณสมบัตินั้นช่างน่าติดใจจริงๆ หากเขาทำได้ ...
