บทที่ 31 : หวาดกลัวจนต้องรีบคุกเข่า!
บทที่ 31 : หวาดกลัวจนต้องรีบคุกเข่า!
"หลินเสวียน...ลุงว่า"
"คุณชายสาม…ข้าจะพาท่านไปเดี๋ยวนี้!"
ลุงไห่ยังไม่ทันพูดจบ, เสียงของเซียวจี๋เซียงก็ดังแทรกขึ้นมา
เซียวจี๋เซียงไม่ได้ผ่านโลกมามากอย่างลุงไห่…เเละเขาเป็นคนซื่อตรง
ดังนั้น, เขาจึงคิดว่าในเมื่อคุณชายสามก็เป็นศิษย์ของสำนักเทียนเซียว…พวกนั้นก็ต้องให้เกียรติบ้าง
"เฮ้อ!"
ลุงไห่เห็นดังนั้นได้แต่ถอนหายใจ
เขารวบรวมพลังปราณในร่างเพื่อฝืนกดอาการบาดเจ็บเอาไว้
ตอนนี้ในใจของลุงไห่เต็มไปด้วยความไม่สงบ
หากหลินเสวียนเป็นศิษย์สายนอกเต็มตัว, การจะจัดการคนของสำนักเทียนเซียวพวกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยาก!
แต่หลินเสวียนเพิ่งเข้าสำนักได้นานเท่าไรเชียว?
แค่ไม่กี่วันเอง!
ศิษย์ฝึกหัดแบบนี้, กับพวกแก่กะโหลกกะลาที่ถูกสำนักเทียนเซียวไล่ลงเขา
พวกมันจะสนใจหลินเสวียนหรือไง!
ในตอนนี้ลุงไห่เตรียมพร้อมที่จะสู้อีกครั้งแล้ว
หลายปีมานี้ตระกูลหลินดีกับเขามาตลอด…คอยดูแลเขาอย่างดี
นอกจากเงินที่ต้องมอบให้กับสำนักธาราแล้ว, พวกเขายังให้เงินพิเศษกับเขาอีกเป็นจำนวนมาก
ลุงไห่นั้นเป็นคนซื่อตรง, ดังนั้น วันนี้ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไม่ยอมให้หลินเสวียนได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย
ส่วนซูเหอก็เดินตามมาโดยไม่ใส่ใจอะไร
พวกขยะที่ถูกขับไล่ออกจากสำนักเทียนเซียว…จะไปมีอะไรน่ากลัว!
……….
"พวกเจ้าไม่ใช่ว่าถูกส่งไปขุดศิลาหลางหยา….แล้วส่งเป็นเครื่องบรรณาการหรอกรึ?"
"เเล้วพวกเจ้ากลับมาทำไมอีก?"
"คิดว่าพวกข้าไม่กล้าทำลายตระกูลหลินของพวกเจ้าหรือไง?"
เมื่อหลินเสวียนกับพวกเพิ่งมาถึงที่พักของสำนักเทียนเซียว…กลุ่มคนที่เฝ้าอยู่ก็ตะโกนด่าทอด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม!
พวกนี้มีกันกว่าสิบคน!
แม้แต่คนที่อ่อนแอที่สุด ก็ยังบรรลุระดับพลังปราณขั้นเเรก…สามารถก้าวขึ้นเป็นยอดฝีมือของยุทธภพได้แล้ว
บางคนถึงขั้นมีพลังปราณระดับขั้นที่สองด้วยซ้ำ!
เห็นได้ชัดว่าพวกมันอยู่ที่นี่มานานแล้ว
ด้วยรางวัลจากสำนักเทียนเซียว ทำให้พวกมันมีพลังที่แข็งแกร่ง
"หึ!"
"พวกเจ้าคิดว่า มีแต่พวกเจ้าที่เป็นคนของสำนักเทียนเซียวหรือไง?”
“นี่คือคุณชายสามของตระกูลข้า, เขาก็เป็นศิษย์ของสำนักเทียนเซียวเหมือนกัน!”
เซียวจี๋เซียงที่ได้ยินดังนั้นก็พูดด้วยความโกรธ
"ศิษย์ของสำนักเทียนเซียว?"
คนทั้งสิบกว่าคนที่ได้ยินดังนั้น ต่างก็หันมามองที่หลินเสวียนทันที
"ฮ่าๆๆๆ!"
จากนั้นทั้งสิบกว่าคนก็พากันหัวเราะลั่น…จนแทบจะหายใจไม่ออก!
"ข้ารู้จักเจ้า!"
"เจ้าชื่อหลินเสวียน!"
"ศิษย์ฝึกหัดของสำนักเทียนเซียว…ที่พึ่งเข้าสำนักได้ไม่กี่วันใช่ใหม?"
"ข้าถามหน่อย ตำราฝึกปราณขั้นพื้นฐานน่ะ…เจาท่องจนขึ้นใจรึยัง?"
ชายร่างกำยำคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าหลินเสวียน, พรางจ้องมองเขาด้วยแววตาเยาะเย้ย
การที่พวกมันกล้าลงมือกับตระกูลหลิน, พวกมันย่อมต้องเตรียมตัวมาอย่างดี
พวกมันรู้ว่าตระกูลหลินมีสำนักธาราหนุนหลังอยู่!
แต่แล้วไงล่ะ?
พวกมันใช้ชื่อของสำนักเทียนเซียวเป็นข้ออ้างในการจัดการตระกูลหลิน
ต่อให้สำนักธาราทรงพลังมากกว่านี้, พวกมันก็ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ!
ส่วนหลินเสวียนน่ะเหรอ?
พวกมันก็สืบมาแล้วล่ะว่าหลินเสวียนเป็นศิษย์ของสำนักเทียนเซียวจริง
แต่ก็เป็นแค่ศิษย์ฝึกหัดกระจอกๆเท่านั้น
เเละพวกมันทุกคนที่นี่ต่างก็เคยเป็นเเบบนั้นมาก่อนทั้งนั้น!
"เจ้าถามข้าว่า…ข้าท่องจำตำราฝึกปราณขั้นพื้นฐานได้เเล้วหรือยังงั้นรึ?"
หลินเสวียนมองชายร่างกำยำเขม็ง
จากนั้น, บนใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มเย็นชา
"ผัวะ!"
โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง….หลินเสวียนตบหน้าชายร่างกำยำอย่างแรง!
"โครม!"
ชายร่างกำยำที่มีพลังปราณขั้นที่สองร้องอย่างเจ็บปวด
ร่างของเขาลอยละลิ่วไปกระแทกพื้นดังโครม!
พื้นดินแตกระเบิด…เเละชายร่างกำยำก็กระอั่คเลือด พร้อมมีฟันหลุดออกมาหลายซี่
"อ๊าก!"
ชายร่างกำยำคำรามด้วยความโกรธ, เขาพยายามดิ้นรนลุกขึ้น!
โครม!
เเตาทันใดนั้น, เขาก็รู้สึกเหมือนภาพตัด
หัวของเขาที่เพิ่งจะยกขึ้น กลับถูกเหยียบลงกับพื้นอย่างแรง!
"นี่..."
ลุงไห่ที่เห็นดังนั้น…ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
ชายร่างกำยำคนนั้น ลุงไห่เคยประมือมาก่อน
อีกฝ่ายมีพลังปราณขั้นที่สองเชียวนะ
แต่ตอนนี้ กลับถูกหลินเสวียนตบจนกระเด็นเเละกลิ้งเป็นลูกขนุน
หลินเสวียนแข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?
"ซู่ๆๆ!"
ทันใดนั้น, มันก็มีเสียงดังสนั่นเกิดขึ้น
เงาร่างอีกสิบกว่าคน พุ่งพรวดออกมาจากที่พักของสำนักเทียนเซียว!
พลังปราณขั้นสอง!
พลังปราณระดับสูงขั้นที่สี่!
พลังปราณระดับสูงขั้นที่ห้า!
ทุกคนล้วนมีพลังปราณ!
ส่วนผู้อาวุโสที่เป็นผู้นำที่มีพลังปราณระดับสูงขั้นที่ห้า!
"สำนักธารางั้นรึ?"
"ช่างกล้ามาก กล้ามาหาเรื่องถึงที่พักของสำนักเทียนเซียว!"
ชายสิบกว่าคนต่างก็ตะโกนด่าทอ
พวกมันคิดว่าลุงไห่กลับไปตามคนของสำนักธารามา…พวกมันทั้งหมดจึงแสดงสีหน้าโกรธแค้นออกมา
แต่หลินเสวียนกลับทำเหมือนไม่ได้ยิน…เขาไม่แม้แต่จะมองพวกมันด้วยซ้ำ
เขาเอาแต่บดเท้าลงบนใบหน้าของชายร่างกำยำ, จนทำให้เขาร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด!
"มองหาที่ตายรึไง!"
ดวงตาของผู้อาวุโสระดับหลอมรวมลมปราณขั้นที่ห้า…เป็นประกายเย็นยะเยือก!
จากนั้น, เขาก้าวเท้าไปข้างหน้า….พุ่งเข้าหาหลินเสวียนอย่างรวดเร็ว
พลังปราณของขั้นที่ห้ากดทับลงมาเหมือนภูเขา!
"หลินเสวียน ระวัง!”
“เขาเป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ระดับหลอมรวมลมปราณขั้นที่ห้า!” ลุงไห่ร้องเตือนด้วยความตกใจ
"หลอมรวมลมปราณขั้นที่ห้างั้นเหรอ?" แต่หลินเสวียนกลับไม่ใส่ใจ
ทันใดนั้นเอง, เขาก็ยื่นป้ายศิษย์สายนอกออกมาอย่างไม่ยี่หระ
"อะ...อะไรกัน!"
เมื่อผู้อาวุโสที่กำลังพุ่งเข้าหาหลินเสวียนเห็นป้ายศิษย์สายนอก…ดวงตาของเขาก็เบิกตากว้างอย่างถึงที่สุด
เขารีบหยุดฝีเท้า, จนเกิดรอยไถลเป็นทางยาวสองเส้นบนพื้น
"ป้ายศิษย์สายนอกของสำนักเทียนเซียว!"
ผู้อาวุโสระดับพลังปราณขั้นที่ห้า จ้องมองป้ายที่อยู่ตรงหน้า
ทันใดนั้น, เหงื่อเย็นก็ไหลซึมออกมาจากหน้าผาก!
"อะ...อะไรน่ะ?"
"ศิษย์สายนอก?"
"เขาเป็นศิษย์สายนอกของสำนักเทียนเซียว?"
สิ้นเสียงของผู้อาวุโส, คนอื่นๆก็พากันหน้าซีด…เเละมองหลินเสวียนด้วยความหวาดกลัว
ถ้าเป็นศิษย์สายนอกของสำนักเทียนเซียวมาจริงๆ…นี่เป็นเรื่องนี้ใหญ่แน่!
ทางด้านลุงไห่ก็ตกตะลึงเเละมองหลินเสวียนด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
"เป็นไปไม่ได้!"
"ปลอม…ป้ายปลอมเเน่ๆ!"
"เขาคือหลินเสวียน, เขาเพิ่งจะเข้าสำนักเทียนเซียวได้ไม่กี่วัน…มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีป้ายศิษย์สายนอก!"
"ต้องเป็นของปลอมแน่ๆ!" ชายร่างกำยำที่ถูกหลินเสวียนเหยียบอยู่ ตะโกนอย่างไม่ยอมแพ้
"ของปลอม?"
ทุกคนได้ยินดังนั้น ต่างก็ตาเป็นประกาย!
ใช่เเล้ใ!
คนที่เพิ่งเข้าสำนักได้ไม่กี่วัน จะเป็นศิษย์สายนอกได้ยังไงกัน!
"ของปลอม?"
"หึ!"
"ศิษย์น้องหลิน เข้าสำนักได้ไม่ถึงสามวันก็บรรลุระดับพลังปราณขั้นเเรก”
“เเละในตอนนี้พลังของเขาก็ทะลุขั้นที่สาม…เเถมยังผ่านการประเมินระดับยากเรียบร้อยเเล้ว!”
"เขาเป็นอัจฉริยะหน้าใหม่ของศิษย์สายนอก!"
"แม้แต่ท่านผู้อาวุโสหลิวก็ยังเอ็นดูศิษย์น้องหลินเป็นพิเศษ"
"พวกเจ้าต้องโง่เง่าขนาดใหน, ถึงคิดว่าป้ายของศิษย์น้องหลินเป็นของปลอม?"
ซูเหอที่เงียบมาตลอด…ก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเย็นชา
เเละเมื่อเขาพูดจบ, ผู้อาวุโสระดับหลอมรวมพลังปราณขั้นที่ห้าก็ทรุดตัวลงคุกเข่าทันที!
…………………