บทที่ 272: ปรมาจารย์ทั้งสิบ (2)  

บทที่ 272: ปรมาจารย์ทั้งสิบ (2)  

บทที่ 272: ปรมาจารย์ทั้งสิบ (2) เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยางจิงก็คิดถึงวิธีที่ซางกวนไห่หมุนเกาะติดลู่หยวนเมื่อพวกเขาเพิ่งพบกัน และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า “ ซางกวนหมิงมีสายตาที่เฉียบแหลมจริงๆ เขาต้องการจะทำให้ท่านเป็นลูกเขยของเขา” “ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าชายชราคนนี้ไม่มีลูกสาว ข้าก็คงอยากจะรับท่านเป็นลูก...