บทที่ 208 เดินชมสำนักจี๋จิ้งซานเพื่อ "หาเรื่อง"
“ให้ตายเถอะ!" ฉินโม่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะมองเห็นราชาค้างคาวโลหิตไท่เซินค่อย ๆ เลือนรางไปในระยะไกล จนกระทั่งมันหายลับไปในม่านเมฆ ฉินโม่จึงละสายตาลงด้วยความเสียดาย ในขณะนั้น อวี้ม่อก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอีกครา "เดินทางท่องยุทธภพมาหลายสิบปีไม่เคยหยุดพัก แม้สถานที่ที่เคยพบเห็น หรือแม้กร...
