ตอนที่ 29 : ยกเค้าร้านค้า
ตอนที่ 29 : ยกเค้าร้านค้า
เมื่อเป้าหมายถูกยืนยันแล้ว หวู่เหิงก็หยิบเอาอาวุธและชุดเกราะของผู้ร้ายสามคนจากเมื่อวานพร้อมด้วยหอกอีก 10 อันออกมา
พวกมันถูกวางเรียงไว้ตรงหน้าของเขา
มันมีอาวุธอยู่สองประเภท
ดาบสั้นหนึ่งคู่ ดาบยาวมือเดียวสองอัน และระเบิดควันห้าอัน
ดูเหมือนว่าอาชญากรพวกนี้จะชอบใช้ระเบิดควันกันมากเลย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่พวกมันก็ไม่เคยมีโอกาสได้ใช้ในการต่อสู้เลย
ไม่ มันไม่ใช่ว่าพวกมันไม่อยากจะใช้มัน แต่แม้พวกมันจะมีโอกาสได้ใช้ แต่มันก็คงจะไม่ส่งผลอะไรกับพวกโครงกระดูกอยู่ดี
สายตาของเขามองไปยังอาวุธเหล่านี้
ดาบสั้นและดาบยาวดูมีคุณภาพค่อนข้างดีเลย มันอาจจะไม่ได้เยี่ยมยอดอะไร แต่ก็ยังดีกว่าดาบเหล็กที่หวู่เหิงซื้อมาด้วยเงิน 3 เหรียญเงิน
เขาเก็บดาบสั้นเอาไว้เพื่อป้องกันตัวเองและยื่นดาบยาวที่เหลืออีกสองอันให้กับโครงกระดูกสองตัว
แม้ว่าดาบเหล่านี้จะดีกว่าดาบเหล็กทั่วไป แต่พวกมันก็ยังธรรมดาอยู่ดี เมื่อมันถึงเวลาที่ต้องใช้ดาบในการต่อสู้จริงๆ ไว้เขาค่อยรอให้มีดาบที่มีคุณภาพดีกว่านี้จะดีกว่า
หลังจากแจกจ่ายอาวุธแล้ว ขั้นต่อไปก็คือการแจกจ่ายชุดเกราะสามชุด
ชุดเกราะพวกนี้อยู่ในสภาพไม่ค่อยดีเท่าไร เพราะมันมีรอยขีดข่วนจำนวนมากจากการโจมตีของพวกนักรบโครงกระดูก
แต่มันก็ไม่สำคัญ เพราะโครงกระดูกจะเป็นคนที่สวมใส่เกราะพวกนี้ แม้ว่ามันจะเพิ่มพลังป้องกันได้แค่เล็กน้อย แต่มันก็ถือว่าดีแล้ว
หลังจากให้โครงกระดูกผู้ใช้หอกสามตัวสวมเกราะเหล่านี้แล้ว เขาก็เลือกนักรบโครงกระดูกมาอีก 10 ตัว และเปลี่ยนให้พวกมันมาใช้หอกที่เพิ่งซื้อมาใหม่แทน
ทำให้ตอนนี้จำนวนโครงกระดูกผู้ใช้หอกได้เพิ่มขึ้นเป็น 15 ตัวแล้ว
เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว หวู่เหิงก็สั่งการ “ตามข้ามา!”
...
กองทัพโครงกระดูกตามเขาลงมาด้านล่างและเดินออกมาจากอาคาร
ซอมบี้ที่ด้านล่างถูกจัดการไปหลายครั้งแล้ว และเมื่อคืนก็ไม่ได้มีซอมบี้ตัวใหม่ปรากฏขึ้น
หลังจากยืนยันได้แล้วว่ามันไม่มีอะไรผิดปกติ พวกเขาก็ออกเดินทางไปยังประตูทิศเหนือ
หลังจากเดินผ่านอาคารสองหลังแล้ว พวกเขาก็มาถึงตำแหน่งใกล้ๆ กับประตูทิศเหนือ
ผ่านช่องว่างของรั้วเหล็ก พวกเขาสามารถมองเห็นสถานการณ์ที่อยู่ด้านนอกได้
มันมีซอมบี้กลุ่มเล็กๆ เดินเตร่ไปมาอย่างไร้จุดหมาย และถึงแม้ว่าพวกมันจะดูมีจำนวนไม่มากนัก แต่เมื่อรวมกันแล้วพวกมันก็มีด้วยกัน 20-30 ตัวเลยทีเดียว
นี่คือเส้นทางที่รถบัสของเหล่าผู้รอดชีวิตพยายามจะตีฝ่าออกไป
แต่รถบัสก็ไม่ได้คว่ำอยู่ตรงนี้ และซอมบี้ตามเส้นทางก็ถูกล่อไปยังทางแยกทางทิศตะวันออกแล้ว
บางทีอาจจะเพราะเหตุนี้ มันจึงมีซอมบี้อยู่แถวนี้ไม่มากเท่าไร
“พวกเจ้าไปยืนอยู่ตรงประตู” หวู่เหิงสั่ง
โครงกระดูกผู้ใช้หอก 15 ตัวเดินออกไปประจำตำแหน่งอยู่ด้านหน้าและตั้งหอกไปที่ประตู
จากระยะห่าง พวกซอมบี้ก็น่าจะสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวจากทางด้านนี้ได้
เมื่อซอมบี้ตัวแรกคำรามออกมาและพุ่งเข้าใส่เหล่าโครงกระดูก มันก็ทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ขึ้นมาทันที ซอมบี้ที่อยู่รอบๆ เริ่มคำรามออกมาทีละตัว และเสียงของพวกมันก็ดังก้องไปทั่วถนนในทันที
ซอมบี้ทุกตัวหันมาทางประตูและย่านที่อยู่อาศัยในทันที จากนั้นพวกมันก็พุ่งเข้ามาในทันใด
“ตั้งท่า แทงอาวุธไปข้างหน้า!”
หวู่เหิงปรับตำแหน่งของโครงกระดูกสองตัวอย่างรวดเร็ว และสั่งการต่อ
หวือ!
โครงกระดูกพวกนั้นย่อตัวลง และแทงหอกออกไปด้านหน้า
โฮก~ โฮก~!
ซอมบี้นับสิบพุ่งเข้ามา และตรงเข้าปะทะกับเหล่าโครงกระดูก
เมื่อเห็นว่าซอมบี้พุ่งเข้ามาแล้ว หวู่เหิงก็ยกมือขึ้นเพื่อร่ายทักษะจาระบี
อากาศเกิดความหนืดขึ้นมา และก่อให้เกิดจาระบีเข้าปกคลุมพื้นที่ 3-4 เมตร
ตุบ! ตุบ! ตุบ!
ทันใดนั้นพวกซอมบี้ก็ลื่นและล้มคะมำลงไป ส่วนตัวที่อยู่ด้านหลังที่วิ่งตามเข้ามาก็สะดุดพวกมันล้มตามลงไปด้วย
ทักษะจาระบีทำให้เกิดภูมิประเทศที่เคลื่อนไหวได้ยากลำบากขึ้นมา
มันเหมือนกับการทาน้ำมันบนพื้นกระเบื้อง
ในชั่วพริบตา เหล่าซอมบี้ที่พุ่งเข้ามาก็พากันสะดุดล้มและกลิ้งไปกับพื้น
หลังจากวุ่นวายอยู่สักพัก ซอมบี้บางตัวก็สามารถลุกกลับขึ้นมาได้โดยเหยียบสหายที่ล้มอยู่ของพวกมัน จากนั้นพวกมันก็พุ่งเข้าหาหอกที่ตั้งตรงอยู่
ฉึก!
หอกคมทะลวงหน้าอกของซอมบี้ตัวหนึ่ง ทำให้ของเหลวสีดำและสีแดงสาดกระเซ็นออกมา
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
โครงกระดูกผู้ใช้หอกเริ่มแทงหอกออกไปอย่างไม่ลดละ และโจมตีเหล่าซอมบี้ที่พุ่งเข้ามา
[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ +6]
[สิ่งมีชีวิตอัญเชิญ - นักรบโครงกระดูกได้รับค่าประสบการณ์ +3]
[สิ่งมีชีวิตอัญเชิญ - นักรบโครงกระดูกได้รับค่าประสบการณ์ +5]
[สิ่งมีชีวิตอัญเชิญ…]
[สิ่งมีชีวิตอัญเชิญ - นักรบโครงกระดูกเลื่อนระดับเป็นเลเวล 2 ความแข็งแกร่ง +1]
[...]
การแจ้งเตือนเกี่ยวกับค่าประสบการณ์ดังขึ้น และเพิ่มค่าประสบการณ์ให้กับเหล่าโครงกระดูกผู้ใช้หอก
จากนั้นนักรบโครงกระดูกเลเวลหนึ่งที่เพิ่งถูกอัญเชิญออกมาก็เริ่มเลื่อนระดับเป็นเลเวลสอง
ส่วนโครงกระดูกที่เลเวลสองแล้วก็สะสมค่าประสบการณ์ได้อย่างรวดเร็ว
ทักษะจาระบีแสดงผลอยู่ประมาณ 2-3 นาทีก่อนที่มันจะระเหยไปในอากาศจนหมด
แต่ในพื้นที่เปิดโล่งด้านหน้าอาคาร มันก็มีเนินเขาเล็กๆ ที่ก่อตัวขึ้นจากซากศพอยู่
ซอมบี้ที่พุ่งเข้ามาต้องปีนป่ายผ่านกองศพนี้เพื่อบุกเข้ามาหากองทัพโครงกระดูก
ในไม่ช้า จำนวนของพวกซอมบี้ก็เริ่มลดลง
และมันก็เหลือซอมบี้แค่ไม่กี่ตัวที่พิการและกำลังคลานมาทางนี้
หวู่เหิงเหลือบมองถนนร้างและพูดออกมาว่า “ออกไปจัดการกับซอมบี้พวกนั้นซะ”
โครงกระดูกเท็ดดี้กระโจนออกไปด้วยความตื่นเต้น มันพุ่งเข้าหาเหล่าซอมบี้ที่กำลังคลานเข้ามา กัดพวกมันทีละตัวจนตาย จากนั้นก็ลากศพกลับมา
สองข้างทางมีร้านค้าต่างๆ
ส่วนใหญ่เป็นร้านขายผักผลไม้และร้านอาหาร
อาหารในร้านค้าน่าจะคงอยู่ได้ไม่นาน หลังจากตรวจดูร้านเหล่านั้นสองสามร้านดูแล้ว เขาก็พบกับมีดทำครัวและมีดผ่าผลไม้อยู่ประมาณหนึ่ง ส่วนของอย่างอื่นก็ดูไม่ค่อยจะมีประโยชน์อะไร
หลังจากเดินผ่านมาหลายร้านแล้ว เขาก็พบเข้ากับร้านที่น่าสนใจร้านหนึ่ง
“ตามข้ามา!”
โครงกระดูกหลายตัวเดินตามเขาเข้าไปยังร้านค้าที่อยู่ด้านหน้า
มันมีขนมขบเคี้ยวและบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหลายชนิดกระจัดกระจายอยู่บนพื้นซึ่งอยู่ในสภาพดีอยู่
เจ้าของร้านคงจะกลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว และมันก็ไม่รู้ว่าเขาหนีไปแล้วหรือตายเพราะพวกโครงกระดูกไปแล้วกันแน่
เมื่อมองไปรอบๆ เขาก็พบว่าชั้นหนึ่งของร้านค้ายังมีสภาพดีอยู่เลย
มันมีแค่ไอศกรีมในตู้แช่เท่านั้นที่ละลายไปแล้วและถูกห่ออย่างเลอะเทอะอยู่ในถุงบรรจุภัณฑ์
จากนั้นเขาก็เดินขึ้นไปยังชั้นบนพร้อมกับเหล่าโครงกระดูก
ชั้นสองไม่มีชั้นวางสินค้า แต่เป็นห้องนอนและโกดัง
มันมีบรรจุกล่องบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและเครื่องดื่มจำนวนมาก รวมถึงขนมต่างๆ เก็บเอาไว้
เยี่ยมไปเลย
“ขนพวกมันไปให้หมด” หวู่เหิงเริ่มสั่งการ
นักรบโครงกระดูกกรูกันเข้ามาในร้านค้า และขนย้ายสิ่งต่างๆ ออกไป
ส่วนหวู่เหิงก็มองลงไปที่ถนน เขาไม่ได้ทำอะไรวุ่นวายนัก ดังนั้นมันจึงไม่ได้ดึงดูดความสนใจของพวกซอมบี้เข้ามา
เขาสั่งการให้พวกโครงกระดูกขนสิ่งของต่างๆ จากร้านค้าแห่งนี้กลับไปยังที่พักของเขา
จากนั้นเขาก็นั่งอยู่ตรงหน้าประตู และปลดปล่อยทักษะการจัดการโครงกระดูก ทำให้มีโครงกระดูกลุกขึ้นมาทีละตัวและเข้าร่วมกับกองทัพของเขา
...
เมื่อกลับมายังที่พักของเขาแล้ว กล่องขนมและเครื่องดื่มก็ถูกจัดเรียงไว้ชิดกำแพงอย่างเรียบร้อย
ร้านค้าแห่งนั้นดูไม่ได้กว้างเท่าไร แต่มันก็มีของอยู่เยอะเลย
แม้ว่าจะไม่มีเมืองหินดำ แต่ด้วยเสบียงเหล่านี้ เขาก็น่าจะดำรงชีพอยู่ได้สักพัก
ว่ากันว่าในวันสิ้นโลก อาหารนั้นมีค่ายิ่งกว่าทองซะอีก
แต่เขาจะไปแลกเปลี่ยนอาหารพวกนี้เป็นทองได้ที่ไหน? แม้จะผ่านมาหลายวันแล้ว เขาก็ยังไม่เจอผู้รอดชีวิตเลยสักคน
ไม่สิ เขาเคยเจอแล้ว แต่คนพวกนั้นก็ตายไปแล้วในขณะที่พยายามจะหนี
เมื่อห้องนอนเต็มแล้ว พวกโครงกระดูกก็ได้รับคำสั่งให้ขนของมาไว้ที่ห้องนั่งเล่นต่อ
จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องและมองไปยังโครงกระดูกผู้ใช้หอก 15 ตัว
โครงกระดูกที่เขาเลือกได้สะสมค่าประสบการณ์ได้พอตัว และในระหว่างการต่อสู้ที่ผ่านมา พวกมันก็ได้เลื่อนระดับเป็นเลเวลสองกันหมดแล้ว
นอกจากนี้ยังมีหนึ่งตัวที่เลเวลสามแล้ว ส่วนอีก 14 ตัวก็อยู่ที่เลเวลสอง
อันที่จริงวิธีนี้ก็ดูไม่เลวเลย มันไม่ได้มีอันตรายอะไรและสามารถเพิ่มเลเวลโครงกระดูกของเขาได้ด้วย
“นอกจากนี้พวกเรายังสามารถหาเงินซื้อหอกและชุดเกราะได้ด้วย”