กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 219 ชะตาลิขิตฟ้า
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 219 ชะตาลิขิตฟ้า
ท่านผู้อาวุโส?
ได้ยินสองคำนี้หลี่อวิ๋นก็ยิ้มในใจ ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น
ระบบนั้นน่าเชื่อถือ
“การสังหารเจ้า เป็นเรื่องง่ายดาย”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
หลิงเซียวได้ยินดังนั้น ใจของเขาก็เย็นเฉียบ ท่านผู้อาวุโสกล่าวถูกต้อง การสังหารเขา ไม่ใช่เรื่องยาก กึ่งจักรพรรดิกับมหาจักรพรรดิ แม้จะต่างกันเพียงหนึ่งระดับ
แต่ความแตกต่างราวกับฟ้ากับเหว
ผู้คนมากมาย ต่างก็ใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อก้าวข้ามขีดจำกัด แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว
ตนเองเมื่อครู่ กล้าลงมือกับมหาจักรพรรดิ ตอนนี้นึกย้อนกลับไป เขาก็ไม่อาจเข้าใจความคิดของตนเอง
หากมิใช่เพราะท่านผู้อาวุโส ตอนนี้เขาคงกลายเป็นผุยผง
ชัดเจนว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงทำให้เรื่องราววุ่นวาย เป็นพวกเขาที่ลงมือกับท่านผู้อาวุโสก่อน เหตุใดตนเองจึงต้องมาล้างแค้น
ศัตรูที่แท้จริงมิใช่สำนักมารเก้าขุมนรก และวังมารสวรรค์หรือ
หากเขาตาย ใครจะล้างแค้นให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง
สำนักมารเก้าขุมนรก แม้จะถูกทำร้าย แต่รากฐานยังคงอยู่ ส่วนวังมารสวรรค์ ต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด กลับลอยนวล
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลิงเซียวก็รู้สึกหนาวสันหลังวาบ
เกือบจะก้าวพลาดทำลายอนาคตของตนเอง
ไม่เพียงแต่ไม่สามารถล้างแค้น แม้แต่การบำเพ็ญเพียรหลายแสนปี ก็อาจจะสูญเปล่า
“ผู้น้อย ขอบคุณท่านผู้อาวุโส ที่เมตตาไม่สังหาร”
หลิงเซียวกล่าวด้วยความเคารพ
“อืม”
หลี่อวิ๋นพยักหน้า
เบื้องหน้าเขาคือแผงระบบของหลิงเซียว ตราบใดที่หลิงเซียวคิดสิ่งใดไม่ดี เขาจะลงมือทันที
หลี่อวิ๋นมองอยู่นานจึงต้องยอมรับว่า ระบบนั้นแข็งแกร่ง ตอนนี้ ความคิดของหลิงเซียว เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
หลิงเซียวยังคงเป็นหลิงเซียว
แต่มุมมองที่มีต่อหอคอยกลไกสวรรค์ แตกต่างออกไป
“เจ้ากล้าลงมือกับหอคอยกลไกสวรรค์ กล้าหาญยิ่งนัก แม้ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า แต่เรื่องนี้ยังไม่จบ”
หลี่อวิ๋นมองหลิงเซียว กล่าวอย่างช้า ๆ
แม้เขาจะแก้ไขความทรงจำของหลิงเซียว ควบคุมชีวิตของหลิงเซียวเอาไว้ แต่หลิงเซียวไม่รู้ หากวันใดวันหนึ่ง เขาคิดถึงเรื่องราวในวันนี้คงจะรู้สึกแปลกใจ
มหาจักรพรรดิหนึ่งคนแม้จะใจดีเพียงใด หากถูกคนอื่นบุกเข้ามาถึงที่พำนักคงไม่สามารถใจเย็นพูดจาอย่างเป็นมิตรได้
“เช่นนั้นเอง”
หลิงเซียวร่างกายสั่นสะเทือน
ในใจของเขาขมขื่น
ท้ายที่สุดเขาก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่ตนเองทำลงไป
“ผู้น้อย ยินดีรับการลงโทษ”
หลิงเซียวประสานมือคารวะ
ในเมื่อท่านผู้อาวุโสไม่สังหารเขา ก็คงไม่สังหารเขาอีก ส่วนวิธีการลงโทษจะเป็นเช่นไร คงต้องขึ้นอยู่กับท่านผู้อาวุโส
“ดีมาก”
หลี่อวิ๋นลุกขึ้นยืน เดินไปยังเบื้องหน้าหลิงเซียว กล่าวอย่างแผ่วเบา “จากนี้ไป ภายในล้านปี เจ้าต้องรับใช้หอคอยกลไกสวรรค์ หากไม่เชื่อฟัง ข้าสามารถทำให้เจ้ามีชีวิตอยู่หรือทำให้เจ้าย่อยยับได้เช่นกัน!”
“ล้านปี?”
หลิงเซียวเงยหน้ามองหลี่อวิ๋น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
เขาต้องการปฏิเสธ แต่ภายในใจ มีบางอย่าง บีบบังคับให้เขา กลืนคำพูดลงไป
“ถูกต้อง ล้านปี”
หลี่อวิ๋นกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึก
“เจ้าจำได้หรือไม่”
“ผู้น้อยจำได้แล้วขอรับ”
หลิงเซียวประสานมือ
เวลาล้านปี ด้วยตบะของเขาในตอนนี้ อาจจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้นานขนาดนั้น ในเมื่อยอมรับ ก็เท่ากับว่าครึ่งชีวิตหลังจากนี้
เขาต้องรับใช้หอคอยกลไกสวรรค์
“วางใจเถิด ในเมื่อข้ากล่าวว่าล้านปี เจ้าต้องรับใช้หอคอยกลไกสวรรค์ ข้าก็จะไม่ปล่อยให้เจ้าตาย”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ๆ เพียงแค่หลิงเซียวสามารถต้านทานการโจมตีของจักรพรรดิอัคคีชาดโบราณ บุกเข้าไปในสำนักมารเก้าขุมนรก ก็แสดงให้เห็นว่าตบะของเขาใกล้เคียงกับมหาจักรพรรดิ
ตนเองเพียงแค่ชี้แนะวาสนาให้เขาสักหนึ่งหรือสองแห่ง เขาก็สามารถบรรลุระดับจักรพรรดิได้
อนาคต มหาจักรพรรดิหนึ่งคนรับใช้เขา มีสถานที่บางแห่งที่เขาเดินทางไปไม่ได้ หลิงเซียวสามารถเดินทางไปแทนเขาได้ หากมีขุมอำนาจใดเป็นศัตรูกับหอคอยกลไกสวรรค์หลิงเซียวก็สามารถลงมือแทนเขาได้
ส่วนเหตุผลที่เป็นล้านปี
ไม่ใช่เวลานานกว่านั้น เขาคิดอย่างรอบคอบ หากผ่านไปล้านปี หลิงเซียวยังคงเป็นผู้ช่วยของเขาอยู่อีก แสดงว่าเขาต้องพบเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่ง
ถึงตอนนั้น หอคอยกลไกสวรรค์คงต้องปิดตัวลง ทำการค้าขายมานาน แต่พลังกลับไม่เพิ่มขึ้น ย่อมต้องพบกับจุดจบ
“ผู้น้อยรู้สึกซาบซึ้งในความเมตตาของท่านผู้อาวุโส ภายในล้านปี หากท่านผู้อาวุโสมีสิ่งใดสั่งการ ผู้น้อยยินดีรับใช้ แต่ว่า...”
หลิงเซียวหยุดพูดมองหลี่อวิ๋น
เขากล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ผู้น้อยยังคงมีความแค้นของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง”
“ผู้น้อยสามารถ…”
“ได้”
หลี่อวิ๋นกล่าวขัดจังหวะ
ยังไม่ทันที่หลิงเซียวจะพูดจบ
“ผู้น้อยเคยได้ยินมาว่า ท่านผู้อาวุโสสามารถทำนายกลไกสวรรค์ แม้แต่วิธีการทำลายค่ายกลของสำนักใดสำนักหนึ่ง ท่านก็สามารถทำนายได้”
หลิงเซียวกล่าวต่อ
“เป็นเรื่องจริง”
หลี่อวิ๋นพยักหน้า
สำนักมารเก้าขุมนรกทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงได้อย่างไร ทุกขุมอำนาจใหญ่ ๆ ต่างก็รู้ พวกเขาไม่มาถามเป็นเพราะหวาดกลัวซึ่งกันและกัน
กลัวว่าจะมีคนทำเช่นเดียวกันกับสำนักมารเก้าขุมนรก
ตอนนี้ทุกขุมอำนาจล้วนสงบสุขคือทางเลือกที่ดีที่สุด
“เช่นนั้น ค่ายกลพิทักษ์บรรพตของวังมารสวรรค์เล่า”
หลิงเซียวดวงตาเป็นประกาย
เดิมทีเขาคิดว่า สุดท้ายเขาจะต้องสะสางบัญชีกับวังมารสวรรค์ แต่ดูเหมือนว่าจะทำได้ยาก ค่ายกลพิทักษ์บรรพตระดับกึ่งจักรพรรดิวังมารสวรรค์ก็มี
ยากที่จะบุกเข้าไป
หากลงมือจากภายนอก แม้จะสามารถทำร้ายวังมารสวรรค์ได้ แต่ก็ไม่อาจทำลายรากฐานของวังมารสวรรค์
“ขึ้นอยู่กับว่าเจ้าสามารถจ่ายค่าตอบแทนได้หรือไม่”
หลี่อวิ๋นกล่าว
“ค่าตอบแทน?”
หลิงเซียวไม่ลังเล ยื่นแหวนเก็บของโบราณวงหนึ่งออกมา วางไว้เบื้องหน้าหลี่อวิ๋น กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ภายในแหวนวงนี้ มีสมบัติล้ำค่ามากมายที่ผู้น้อยได้มาจากดินแดนห้วงสมุทรดาราปั่นป่วน มิทราบว่าสามารถแลกเปลี่ยนกับวิธีการทำลายค่ายกลพิทักษ์บรรพตของวังมารสวรรค์ได้หรือไม่”
“ไม่เพียงพอ”
หลี่อวิ๋นส่ายหน้า
เขาถามระบบแล้ว สมบัติภายในแหวนวงนี้ มีค่าเท่ากับแต้มกลไกสวรรค์ห้าแสนสองหมื่นแต้ม หากเป็นเช่นเดิม เพียงแค่บอกเส้นทางปลอดภัยให้หลิงเซียว
เขาก็จะได้กำไรมากมาย
ห้าแสนสองหมื่นแต้มกลไกสวรรค์เป็นจำนวนที่มากมาย แต่ตอนนี้เขาขาดทุนไปสามแสนแต้ม คงจะปล่อยหลิงเซียวไปง่าย ๆ เช่นนี้ไม่ได้
“ไม่เพียงพอ?”
หลิงเซียวครุ่นคิด
เขาเดินทางมายังหอคอยกลไกสวรรค์เป็นครั้งแรก ยังไม่สามารถประเมินมูลค่าของข้อมูลข่าวสารได้ ในความคิดของเขา วังมารสวรรค์ก็เป็นเพียงขุมอำนาจใหญ่แห่งหนึ่ง
วิธีการทำลายค่ายกลแม้จะแพง ก็คงไม่แพงมากนัก
“ผู้น้อยในตอนนี้ มีเพียงยุทธภัณฑ์กึ่งจักรพรรดิชิ้นนี้”
หลิงเซียวกางฝ่ามือออก
ภายในฝ่ามือ ปรากฏเตาหลอมสีม่วงอันยิ่งใหญ่ บนนั้นมีสัญลักษณ์ลึกลับมากมายปรากฏขึ้น มังกรฟ้าเก้าตนราวกับมีชีวิต
สามส่วนคล้ายคลึงกับอาวุธจักรพรรดิของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง
“เช่นนั้นก็เพียงพอแล้ว”
หลี่อวิ๋นพยักหน้าเบา ๆ
“ข้า…”
หลิงเซียวพูดไม่ออก
เขาต้องการจะบอกว่าตนเองเพียงแค่แสดงให้ท่านผู้อาวุโสเห็น ว่าเขามีเพียงสิ่งนี้ ไม่ได้คิดจะนำมาแลกเปลี่ยนกับข้อมูล แต่ท่านผู้อาวุโสกล่าวเช่นนี้แล้ว
เขาจะทำอย่างไรได้ เก็บกลับคืนไปหรือ
เรื่องนี้คิดได้ แต่ทำไม่ได้
เขามองเห็นเตาหลอมสีม่วงถูกหลี่อวิ๋นเก็บไป ใจของเขาก็พลันสั่นสะเทือน รู้สึกเศร้าโศก
ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาไม่ได้อะไรเลย แม้แต่แหวนเก็บของ ก็ยังไม่มี
“นี่คือข้อมูลที่เจ้าต้องการ”
หลี่อวิ๋นโยนแผ่นหยกหนึ่งแผ่นไปยังหลิงเซียว
ก่อนจากไปหลี่อวิ๋นกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “รอจนเจ้าทำลายวังมารสวรรค์ หากเจ้าสามารถจ่ายค่าตอบแทนได้ ข้าจะชี้แนะวาสนาให้เจ้า!”
วังมารสวรรค์ก็เป็นขุมอำนาจใหญ่แห่งหนึ่ง รากฐานมั่นคง สิ่งของที่หลิงเซียวนำออกไป ย่อมมีไม่มาก ของที่เหลืออยู่สู้มอบให้ตนเองจะดีกว่า
หลิงเซียวในอนาคตเป็นถึงมหาจักรพรรดิ คุณค่าของเขาย่อมสูงกว่ามาก ตนเองสามารถทำให้เขาได้รับผลประโยชน์ แถมยังสามารถได้รับผลประโยชน์เช่นกัน
เรียกได้ว่าทั้งสองฝ่ายต่างก็ได้รับผลประโยชน์
“ท่านผู้อาวุโสกล่าวจริง ๆ หรือ”
หลิงเซียวตกตะลึงอย่างมาก
เขาไม่นึกเลยว่า หลังจากผ่านเรื่องราวมากมาย
กลับมีโอกาสอันยิ่งใหญ่รออยู่
เขาเดินทางไปยังดินแดนห้วงสมุทรดาราปั่นป่วนเป็นเวลานาน ไม่อาจบรรลุระดับจักรพรรดิ แต่เพิ่งจะกลับมาก็พบเจอกับโอกาสเช่นนี้
“แน่นอน”
หลี่อวิ๋นพยักหน้า
เขาก็ต้องการให้หลิงเซียวบรรลุระดับจักรพรรดิโดยเร็ว กึ่งจักรพรรดิหนึ่งคน ในโลกใบนี้ อาจจะแข็งแกร่ง แต่หากมีโลกอื่น ๆ บุกเข้ามา เช่น โลกเงาโลหิต
หลิงเซียวก็คงไร้ค่า
ถึงตอนนั้น หากจักรพรรดิแห่งโลกเงาโลหิตผู้นั้น เป็นศัตรูกับตนเอง เขาคงต้องใช้แต้มกลไกสวรรค์อีกครั้ง
เมื่อใช้เงินมากกว่าที่หาได้ สักวันหนึ่ง เขาคงต้องหมดตัว
“ผู้น้อยจะรีบกลับมา!”
หลิงเซียวกล่าวอย่างเคารพ จากนั้นก็หันหลังกลับ ก้าวออกไปจากหอคอยกลไกสวรรค์
เมื่อได้ยินข่าวสารเกี่ยวกับการบรรลุระดับจักรพรรดิ แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาก็ไม่สนใจ ในตอนนี้ เขายังคงมีพลังต่อสู้
หากพลาดโอกาสนี้ไป คงไม่มีโอกาสครั้งที่สอง
ในเวลาเดียวกัน
ณ วังมารสวรรค์
บนขุนเขาเทวาแห่งหนึ่ง เถาวัลย์สีดำมากมายพันรอบต้นไม้ ราวกับมังกรสีดำขนาดใหญ่ปกคลุมพื้นที่โดยรอบหลายพันลี้ ดอกไม้สีดำบานสะพรั่ง
ราวกับดอกไม้จากขุมนรกพลิ้วไสวตามสายลม ดูดซับปราณมาร
ภายในดอกไม้ ชายชราคนหนึ่ง ผมสีขาวโพลน ใบหน้าดูผอมแห้ง คิ้วขมวดแน่น มองไปยังที่ไกล
“ประมุข”
เสียงหนึ่งดังขึ้น
ชายชราหันกลับมา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เป็นอย่างไรบ้าง หลิงเซียวหลังจากเดินทางไปยังเมืองต้าฮวงแล้ว มีชีวิตรอดออกมาหรือไม่ เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์สังหารเขาหรือไม่”
ภายในเวลาสั้น ๆ ชายชรากล่าวถามสามประโยค
ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่นใด แต่เป็นเพราะพลังของหลิงเซียว ทำให้วังมารสวรรค์ทั้งหมด รู้สึกสิ้นหวัง
หลิงเซียวแข็งแกร่งเกินไป
ต่อสู้กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์อัคคีชาด บุกเข้าไปในสำนักมารเก้าขุมนรก สุดท้ายยังมีพลังเดินทางไปยังเมืองต้าฮวง
นี่มันเป็นไปได้อย่างไร
หรือว่า…
การต่อสู้ระหว่างเขากับเมิ่งชิ่งจือ เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ
ต้องรู้ว่า หลายคนต่างก็เห็นภาพของเมิ่งชิ่งจือหลังจากการต่อสู้ หลิงเซียวสามารถทำร้ายเมิ่งชิ่งจือได้
แต่ตนเองกลับไม่เป็นไร
เป็นไปได้อย่างไร
“ตายแล้ว!”
“หลิงเซียว ตายแล้ว!”
หญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดคลุมสีแดง เดินทางมาจากที่ไกล มุมปากของนางปรากฏรอยยิ้มเย็นชา
“หลังจากหลิงเซียวทำร้ายสำนักมารเก้าขุมนรก เขาก็เดินทางไปยังเมืองต้าฮวง ผลลัพธ์คือเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ปรากฏตัวขึ้น”
“เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ลงมือเพียงครั้งเดียว ก็แสดงให้เห็นถึงพลังระดับมหาจักรพรรดิ หลิงเซียวไม่มีทางรอดชีวิต!”
“ดี! ดี! ดี!”
ชายชรากล่าวสามคำออกมาอย่างต่อเนื่อง
ในที่สุดเขาก็โล่งใจ
วังมารสวรรค์ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง สำนักมารเก้าขุมนรก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์อัคคีชาด ขุมอำนาจสี่แห่งนี้มีเรื่องขัดแย้งกัน
ใครจะคิดว่าสุดท้ายวังมารสวรรค์จะเป็นผู้ชนะ
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับพระสูตรจักรพรรดิ และอาวุธจักรพรรดิของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง
แต่รอดชีวิตมาได้ก็นับว่าเป็นเรื่องดี
ขุมอำนาจสามแห่งหนึ่งถูกทำลาย อีกสองถูกทำร้าย มีเพียงวังมารสวรรค์ที่ไม่เป็นไร
ต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดกลับได้รับผลประโยชน์
นี่มัน…ชะตาลิขิตฟ้า
“หลิงเซียวตายแล้ว คำสั่งปิดวังมารสวรรค์ ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ปล่อยให้ลูกศิษย์ ออกไปใช้ชีวิตในโลกแห่งการบำเพ็ญเถอะ”
ชายชรากล่าวอย่างมั่นใจ
“วังมารสวรรค์ของพวกเรา หายไปนาน คงมีหลายคนลืมเลือนชื่อเสียงของวังมารสวรรค์!”