บทที่ 633 ทำผิดต้องยอมรับ โดนตีต้องยืนตัวตรง!

พวกเขาร้องไห้ฟูมฟายกันเต็มที่

ใบหน้าของเล่ยหมิงกลับปรากฏรอยยิ้มที่ยากจะอธิบายได้ ขณะนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสนุกสนานอย่างที่สุด

"ทำผิดต้องยอมรับ โดนตีต้องยืนตัวตรง พวกคุณทำได้แค่ครึ่งแรก แต่ครึ่งหลังเหมือนจะทำไม่ได้เลยนะ" เล่ยหมิงยิ้มเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงเล่นๆ

พวกเขารู้สึกใจหาย!

หมอนี่ ดูเหมือนจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ

พวกเขายอมรับไม่ได้

แต่เล่ยหมิงไม่สนใจว่าพวกเขาคิดอะไร "หยานโหรว บ้านเช่ากันยังไงนะ?"

"จ่ายล่วงหน้าสองเดือน จ่ายหนึ่งเดือนทุกเดือน" ถังหยานโหรวตอบ

"พวกคุณวันนี้ย้ายออกไปได้เลย อีกอย่างฉันจะคืนค่าเช่าให้หนึ่งเดือน" เล่ยหมิงพูดอย่างเย็นชา

จินซูฮยอนและพวกเขาลุกขึ้นจากพื้น แสดงความโกรธเคืองมองไปที่เล่ยหมิง

หมอนี่ไม่คิดจะปล่อยพวกเขาไป แถมยังจะไล่พวกเขาออกจากบ้าน!

แบบนี้ยอมไม่ได้!

พวกเขาโกรธมาก โดยเฉพาะจินซูฮยอนที่โกรธจนสุดขีด

"ไอ้หนู แกคิดว่าแกเป็นใคร! ยังไงพวกเราก็ถูกไล่ออกแล้ว แกจะทำอะไรได้?" จินซูฮยอนเยาะเย้ย พูดอย่างไม่กลัว

แม้จะล้มเหลวในการทำตัวเก่ง แต่เขาตั้งใจว่าจะไม่ยอมแพ้ ดูว่าเล่ยหมิงจะทำอะไรได้ เขาคิดว่าเล่ยหมิงไม่น่าจะกล้าทำอะไรรุนแรง แม้ว่าโลกนี้จะพูดว่าเท่าเทียม แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่เป็นเช่นนั้น

เล่ยหมิงมองจินซูฮยอนและพวกเขาด้วยรอยยิ้มเย็นชา "พวกคุณไม่อยากหางานทำอีกหรือ?"

คำพูดนี้ทำให้พวกเขาชะงัก

หมอนี่บ้าไปแล้วหรือ?

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าพวกเขาทำงานที่ไหนและสามารถใช้เส้นสายให้พวกเขาถูกไล่ออกได้

แต่การหางานใหม่ล่ะ หมอนี่ก็จะมาขัดขวางได้ด้วยเหรอ?

พวกเขาสงสัยในใจ

"ฉันมีบ้านกว่าร้อยหลัง ทั้งหมดมาจากแฟนของฉัน" ถังหยานโหรวพูดขึ้นโดยไม่คาดคิด เธอไม่อยากถ่วงเวลาต่อไป อยากจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด

คำพูดนี้ทำให้ใบหน้าของพวกเขาดูไม่ดี

มันเป็นไปได้ยังไง?

บ้านกว่าร้อยหลังที่เล่ยหมิงมอบให้!

มันน่าตกใจเกินไปแล้ว

สำหรับพวกเขา มันไม่มีอะไรที่น่ากลัวไปกว่านี้อีกแล้ว

ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ในเมืองที่มีราคาแพงอย่างปักกิ่ง บ้านหลังเดียวก็หลายสิบล้านหยวน

ถ้าเป็นจริงตามที่ถังหยานโหรวพูด

เล่ยหมิงต้องมีสถานะที่ไม่ธรรมดา

การทำให้พวกเขาหางานไม่ได้อีก ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ในเวลานี้ พวกเขามองเล่ยหมิงด้วยความตกตะลึง

ใบหน้าของเล่ยหมิงเต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใส

เขายิ้มอย่างสนุกสนาน

"อย่าคิดว่าฉันล้อเล่น ฉันไม่เคยล้อเล่น เชื่อหรือไม่ขึ้นอยู่กับพวกคุณ!" เล่ยหมิงพูดอย่างเย็นชา

จินซูฮยอนหน้าเปลี่ยนสี ใบหน้าของเขาดูไม่ดีขึ้น พวกเขาเชื่อแล้ว

"คืนเงินให้เถอะ! พวกเราจะย้ายออกวันนี้!" จินซูฮยอนพูดด้วยความยากลำบาก ถ้าเขารู้ว่าการทำตัวเก่งจะนำไปสู่ผลลัพธ์เช่นนี้ เขาคงไม่ทำอย่างแน่นอน ตอนนี้ทุกอย่างจบแล้ว

เล่ยหมิงไม่มีความคิดอะไรมาก ให้ถังหยานโหรวคืนค่าเช่าหนึ่งเดือน พวกเขาไม่กลัวว่าจินซูฮยอนจะเปลี่ยนใจ

ถ้าพวกเขากล้าทำ เล่ยหมิงก็มีวิธีจัดการพวกเขาแน่นอน!

เรื่องนี้ก็ถูกแก้ไขอย่างรวดเร็ว

ถังหยานโหรวตรวจสอบอุปกรณ์เครื่องใช้ในบ้าน ไม่มีอะไรเสียหาย ทั้งสองก็ออกไปก่อน

จินซูฮยอนและคนอื่นๆ ที่อยู่ในห้องเงียบลง!

เรื่องนี้ทำให้พวกเขารู้ว่ามีความแตกต่างอย่างมากระหว่างคน

สถานะของถังหยานโหรวไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างพวกเขาจะสามารถเข้าถึงได้

แม้ว่าจะพยายามทำตัวเก่งก็ยังมีช่องโหว่

หลายสิ่งหลายอย่างไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้ เช่นบุคลิกภาพของคน

ในเวลานี้ พวกเขาเข้าใจว่าถังหยานโหรวไม่เคยเชื่อพวกเขาเลย

ตลอดเวลาพวกเขาแค่สร้างเรื่องขึ้นมาเอง

คิดแล้วก็รู้สึกตลก

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มขมขื่น ในเวลานี้ใบหน้าของพวกเขาก็แสดงความรู้สึกที่ยากจะอธิบายได้

พวกเขามองหน้ากัน มีแต่ความรู้สึกโทษกันเอง

......

เล่ยหมิงที่ออกมาจากคอนโด

"การเก็บค่าเช่าควรให้มืออาชีพทำ คุณทำหน้าที่จัดการเงิน ช่วยเพิ่มงานให้กับประเทศ" เล่ยหมิงพูดอย่างจริงจัง

"แต่...นั่นเสียเงินนะ อย่างน้อยต้องจ่ายเงินเดือนหกพันหยวนในปักกิ่งถึงจะจ้างคนได้ งานที่สามารถทำเองได้ ใช้เงินจ้างมันเสียเปล่า!"

ถังหยานโหรวยังรู้สึกเสียดาย

เมื่อก่อนเธอทำงานเป็นนางแบบรถ ทำงานเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ได้เงินสองหมื่นหยวนต่อเดือน

และบ้านหลายหลังขนาดนี้ คนเดียวจัดการไม่ไหว ต้องใช้เงินหลายหมื่นในการตั้งบริษัท มันเสียเงินเกินไป!

"เงินไม่ใช่ปัญหา ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบวันนี้ขึ้นอีก ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เงินเท่าไหร่ก็เปลี่ยนไม่ได้" เล่ยหมิงพูด

ถังหยานโหรวรู้สึกหวานในใจ

ชายคนนี้บางครั้งก็อบอุ่นมาก

"และเธอจะต้องมีลูกในอนาคต ดังนั้นต้องให้คนอื่นจัดการเรื่องนี้ การให้คนอื่นทำก็ถือเป็นการให้โอกาสในการทำงาน"

เล่ยหมิงพูดอย่างจริงจัง

ถังหยานโหรวกลอกตา "ฉันไม่อยากมีลูก"

"อืมม? คืนนี้จะอยู่กับฉันไหม?"

เล่ยหมิงโอบเอวถังหยานโหรวอย่างใกล้ชิด พูดอย่างเย้ายวน

ถังหยานโหรวตอบปฏิเสธตามสัญชาตญาณ

แต่...เมื่อคิดถึงความบ้าคลั่งที่เคยมีร่วมกับเล่ยหมิง

ร่างกายของเธอก็ซื่อสัตย์

สุดท้ายเธอก็เป็นผู้หญิง และตอนนี้ประจำเดือนเพิ่งหมด

เธอเขินอายและพยักหน้า

แต่ทันใดนั้นเอง

โทรศัพท์ของถังหยานโหรวก็ดังขึ้น