บทที่ 623 ทุกอย่างอยู่ในคำพูดไม่ต้องพูดออกมา

แน่นอน!

ถึงแม้ว่าลู่เสวี่ยฉีอยากจะไปดูคอนเสิร์ตอีก ก็ต้องดูว่าคนอื่นจะยอมรับหรือเปล่า

คาดว่าผู้หญิงคนนี้คงถูกขึ้นบัญชีดำของคอนเสิร์ตไปแล้ว

ถ้าเกิดเรียกชื่อผิดอีกล่ะ?

ใครจะทนไหว

เรียกชื่อผิดครั้งเดียวต้องเปลี่ยนชื่อ วงการบันเทิงคงวุ่นวายไปหมด

สำหรับทุกคน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้!

ตอนนี้เวลามืดค่ำแล้ว

เกินเที่ยงคืนไปแล้ว

คำนึงถึงว่าลู่เสวี่ยฉีตั้งครรภ์ ขับรถตอนกลางคืนไม่ค่อยปลอดภัย เล่ยหมิงจึงเปิดห้องพักใกล้ๆ ใช้เวลาคืนนี้อย่างรวดเร็ว

เขากอดร่างเล็กๆ ของลู่เสวี่ยฉีที่ดูเปราะบางแต่มีเสน่ห์และนอนหลับฝันดี

รุ่งเช้า!

เล่ยหมิงทานอาหารเช้าเสร็จ พาลู่เสวี่ยฉีกลับเทียนจิง

ตลอดทาง ผู้หญิงคนนี้ดูตื่นเต้นมาก

พูดคุยเหมือนนกกระจอก!

พาลู่เสวี่ยฉีกลับบ้าน

เล่ยหมิงตัดสินใจไปหาเซียวเสี่ยวเสี่ยว

ถึงแม้ช่วงนี้พวกเขาจะคุยกันใน WeChat แต่เธอดูเหมือนยังไม่ดีขึ้น ไม่ค่อยตอบกลับเขา

เมื่อมาถึงบ้านเซียวเสี่ยวเสี่ยว

เธอนั่งอยู่บนโซฟา ดูเหม่อลอย

ในช่วงเวลานี้ เธอดูซีดเซียวมาก สูญเสียแสงสว่างในอดีต ดูแล้วน่าสงสาร

“คุณมาแล้ว”

เซียวเสี่ยวเสี่ยวมองเล่ยหมิงด้วยสายตาว่างเปล่า ไม่มีสีหน้า

เล่ยหมิงรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ในลำคอ

เขาอยากพูด แต่พูดไม่ออก

สุดท้ายต้องกลืนคำพูดนั้นลงไป

“คุณหาพี่สาวเจอไหม?”

เซียวเสี่ยวเสี่ยวเงยหน้าถาม

“ยังหาไม่เจอ พี่สาวคุณไม่ได้ใช้บัตรประชาชนหรือบัตรเครดิต ผมตรวจสอบเจอแค่เธอถอนเงิน 100,000 หยวนไปใช้จ่าย”

เล่ยหมิงพูดอย่างหมดหนทาง

ในความเป็นจริง เซียวเสี่ยวเสี่ยวรู้ล่วงหน้าแล้ว

โลกกว้างใหญ่!

ถ้าใครตั้งใจซ่อนตัว ไม่มีทางหาเจอ

แม้ว่าตอนนี้จะเป็นยุคข้อมูลข่าวสาร

ถ้ามีการเคลื่อนไหว ใช้บัตรประชาชนก็หาเจอได้ แต่ถ้าไม่ใช้ก็ไม่มีทาง

เครื่องบินที่ถังหว่านขึ้นก่อนหน้านี้เป็นการเช่าเหมาลำ ดังนั้นระบบสนามบินจึงรู้แค่ว่าเธอไปเมืองไหน แต่ถ้าเมืองฉินตูเป็นแค่สถานีผ่านล่ะ?

ใครจะรู้ได้!

เล่ยหมิงรู้สึกหมดหนทาง

เซียวเสี่ยวเสี่ยวดูเศร้าหมองมานานแล้ว เขาไม่มีทางช่วยได้ก็เลยค่อยๆ กอดเธอไว้

เซียวเสี่ยวเสี่ยวตัวสั่นเล็กน้อย!

เธอไม่ได้ปฏิเสธการกระทำของเล่ยหมิง

แม้ในใจจะมีความคิดอยากจะต่อต้าน แต่ร่างกายเป็นสิ่งที่ซื่อสัตย์เสมอ

ในสถานการณ์นี้

เซียวเสี่ยวเสี่ยวไม่สามารถต่อต้านได้

ในใจเธอเต็มไปด้วยความเศร้า

ไม่รู้ทำไมสวรรค์ถึงทำกับเธอแบบนี้

ในอดีต เธอเป็นคนเย็นชาในโรงเรียน ไม่ค่อยเป็นเพื่อนกับใคร แต่เมื่อรักเล่ยหมิงก็เจอเรื่องแบบนี้

เธอจะยอมรับได้ยังไง!

ในใจเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

เธอพยายามทำใจเข้มแข็ง!

แต่พบว่าต่อหน้าของชายคนนี้ การจะเข้มแข็งเป็นเรื่องยากมาก เซียวเสี่ยวเสี่ยวจึงเริ่มสะอื้น

ความรู้สึกนั้น ไม่สามารถอธิบายได้

ในช่วงเวลานี้ เล่ยหมิงตบหลังเซียวเสี่ยวเสี่ยวเบาๆ พยายามปลอบโยน “ทุกอย่างจะผ่านไป นอนสักหน่อยเถอะ พรุ่งนี้เราจะไปที่เมืองหลวง”

“อืม”

ความเหนื่อยล้าของหลายวันไม่ใช่แค่คำพูด

เซียวเสี่ยวเสี่ยวถึงจุดหมดแรงแล้ว

เธอนอนตั้งแต่บ่ายจนถึงเที่ยงคืน ยังไม่ตื่น

เล่ยหมิงกอดเซียวเสี่ยวเสี่ยว เมื่อวางเธอลง เธอก็ตื่นขึ้น

“อย่าไป…ตอนนี้ฉันว่างเปล่าเหลือเกิน! ฉันไม่มีครอบครัวเลย มีแค่คุณ!” เซียวเสี่ยวเสี่ยวพูดอย่างเด็กๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน

“ฉันไม่ไป ฉันจะอยู่ที่นี่กับคุณ”

เล่ยหมิงยิ้มขมขื่น ไม่คิดว่าเขาทำเรื่องผิดนี้ ผู้หญิงคนนี้ยังคงพึ่งพาเขา

ทำให้เขารู้สึกแปลกใจมาก!

เขานอนลง

นอนข้างเซียวเสี่ยวเสี่ยว

ทั้งสองนอนหลับไปทั้งๆ ที่ยังสวมเสื้อผ้า

คืนนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ตอนเช้า 9 โมง เล่ยหมิงตื่นขึ้น

เขายิ้มเล็กน้อย

เล่ยหมิงพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “เป็นยังไงบ้าง นอนสบายไหม?”

“อืม”

เซียวเสี่ยวเสี่ยวพยักหน้า “รู้สึกสงบ”

เธอคิดว่า!

ถ้าไม่มีเหตุการณ์นั้น เธอคงมีความสุขแบบนี้ไปตลอด

ถึงแม้ชายคนนี้จะมีผู้หญิงมากมาย

แต่ถ้าเขามาอยู่กับเธอสักครั้ง

เธอก็มีความสุขอีกนานๆ!

ความรู้สึกนี้ไม่เคยมีมาก่อน แสดงว่าเธอรักชายคนนี้อย่างหมดใจ

เธอคิดที่จะจากไป คิดที่จะยอมแพ้

แต่สุดท้ายไม่สามารถทำใจแข็งพอได้

แต่สุดท้าย…ไม่คิดว่าถังหว่านจะเป็นคนจากไปก่อน!

แต่บางอย่างจะรู้คุณค่าก็ต่อเมื่อเสียไปแล้ว

ตลอดมา ถังหว่านเลี้ยงดูเธอด้วยความลำบาก!

ตอนนี้เมื่อเห็นเธอเติบโตและหาความสุขของตัวเองได้ เซียวเสี่ยวเสี่ยวรู้ดีว่าช่วงเวลานั้น รอยยิ้มบนหน้าของถังหว่านดูดีมาก

รอยยิ้มนั้นเหมือนจะไม่เคยเห็นมาก่อน

เพราะในอดีตถังหว่านมักจะคิดหนัก มีปัญหาเรื่องวัตถุดิบขึ้นราคา ค่าเช่า หรือธุรกิจไม่ดี

แต่เมื่อเธอบอกว่ามีชายที่ชอบ รอยยิ้มก็กลับมา ไม่มีความกังวลอีกต่อไป ใบหน้านั้นมีแต่รอยยิ้ม!

เซียวเสี่ยวเสี่ยวรู้สึกดีใจจากใจจริง หลังจากที่ลำบากมาหลายปี ถังหว่านที่เสียสละทุกอย่างเพื่อเธอก็หาความสุขได้

แต่สุดท้าย…

โชคชะตากลั่นแกล้ง!

สวรรค์ดูเหมือนจะไม่ยอมให้พวกเขามีความสุข ต้องมาทรมานแบบนี้

นี่คือสิ่งที่ทุกคนไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น!

“สวยไหม?”

เซียวเสี่ยวเสี่ยวเปิดโทรศัพท์ มีรูปถังหว่านกับเธอ

ทั้งสองดูเหมือนพี่น้อง ยิ้มอย่างมีความสุข

รอยยิ้มนั้นดูเหมือนจะละลายหิมะในเดือนธันวาคม

“สวยมาก!”

เล่ยหมิงพยักหน้า

เซียวเสี่ยวเสี่ยวไม่พูดอะไร นิ้วชี้วางอยู่กลางรูป

ทำให้เล่ยหมิงตาโต!

ทุกอย่างอยู่ในคำพูดที่ไม่ต้องพูดออกมา