บทที่ 35 – ราคาที่ยุติธรรม (III)
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 35 – ราคาที่ยุติธรรม (III)
ช่างเป็นหญิงสาวที่แปลกประหลาดอะไรเช่นนี้!
เสี่ยวหลินโม่ถอนหายใจอย่างลับ ๆ เขาไม่รู้ว่าสำนักประเภทใดสามารถเลี้ยงดูศิษย์เช่นนี้ได้ ยังเด็กมาก แต่ก็มีจิตใจที่สงบและเยือกเย็นเช่นนี้แล้ว
เสวี่ยจินเหวินก็ยิ้มเช่นกัน "ถ้าอย่างนั้นข้าก็..."
"สำหรับท่าน ข้าคิดราคาหินวิญญาณขั้นห้าสองร้อยก้อน" เหมิงฉีกล่าว
"ฮ่าๆๆ..." เสวี่ยจินเหวินกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ "น้องสาว ช่างน่าสนใจจริงๆ" นิ้วเรียวของนางลูบแก้มขาวนุ่มของเหมิงฉีเบา ๆ "ถ้าอย่างนั้นพี่สาวก็ขอขอบคุณน้องสาวด้วย"
นางพลิกมือเพื่อประทับตราเม็ดโอสถแล้วโยนป้ายชื่อของนางเองให้เจ้าของร้าน "ในวันข้างหน้า หากเจ้าต้องการอะไรจากตำหนักแดนเหนือสวรรค์ เจ้าสามารถมาหาข้าได้ทุกเมื่อ จริงสิ..." เสวี่ยจินเหวินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเสริมว่า "ถ้าเจ้าได้ไปเยือนแดนประจิมในวันข้างหน้า เจ้าก็สามารถมาหาข้าได้เช่นกัน น้องสาวที่ฉลาดและรอบคอบเช่นนี้ พี่สาวชอบที่สุด"
จากนั้นนางก็มองไปที่เหมิงฉีและเตือนนางว่า "นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าเข้ามาในแดนเหนือสวรรค์ใช่ไหม? งั้นเจ้าก็อยู่ไม่ได้นาน เจ้าควรไปเสียตอนนี้"
"เจ้าค่ะ" เหมิงฉีก็อารมณ์ดีเช่นกัน "งั้นข้าขอลาไปก่อน" นางพยักหน้าให้เสวี่ยจินเหวินและเสี่ยวหลินโม่ นางเดินตามเจ้าของร้าน นางออกจากลานเล็ก ๆ แล้วเดินไปทางวงคาถา
"ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเข้าตาสหายเต๋าเสวี่ยได้จริง ๆ" เจ้าของร้านส่ายหัวและยิ้ม "ถ้าข้าไม่รู้ว่าวันนี้เป็นครั้งแรกที่เจ้ามาเยือนหอเหนือสวรรค์ ข้าคงคิดว่าเจ้ารู้จักนางมาก่อน"
"หือ?" เหมิงฉีกำลังยุ่งอยู่กับการคำนวณกำไรของนางในวันนี้และเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ "สหายเต๋าเสวี่ยผู้นั้นคือ..."
"ครั้งต่อไปที่เจ้ามีโอกาสพบนาง ถามนางด้วยตัวเองเลยสิ" ชายคนนั้นกล่าวต่อ "ในเมื่อนางได้สัญญาว่าเจ้าสามารถไปเยี่ยมนางได้หากเจ้าไปแดนประจิม นางคงไม่มีเจตนาจะปิดบังตัวตนของนาง สหายเต๋าเสวี่ยผู้นั้น...หลายคนในสามภพต่างรู้จักนาง"
เสวี่ย...เสวี่ยจินเหวิน!
หัวใจของเหมิงฉีเต้นแรงขึ้นมาทันที นางรู้ว่ามีสำนักแพทย์ที่ใหญ่โตในแดนประจิมที่สามารถจัดอันดับให้เป็นสามสำนักแพทย์ชั้นนำทั่วทั้งสามภพ สำนักนั้นเป็นของตระกูลเสวี่ย!
"ข้าเข้าใจแล้ว" นางพยักหน้าและยิ้มให้ของของร้าน "ขอบคุณท่านสหายเต๋า" จากนั้นเหมิงฉีก็ทำตามคำแนะนำที่นางได้อ่านไว้ก่อนหน้านี้ รวบรวมความรู้สึกทางจิตวิญญาณของนางกลับคืนสู่ความเป็นจริง
....
ภายในหอนอนของนางในหุบเขาชิงเฟิง เหมิงฉีค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แผ่นหยกที่เรืองแสงอยู่ในมือของนางก็ค่อยๆหรี่ลง
นางก้มหัวลงมองแผ่นหยกเรียบลื่นและประณีตบนฝ่ามือของนาง ไม่คาดคิดเลย แดนเหนือสวรรค์นตำนานช่างน่าสนใจมากเลยทีเดียว
เหมิงฉีเก็บแผ่นหยกอย่างระมัดระวังและหันศีรษะไปเห็นเสือขาวตัวน้อยนอนอยู่ใกล้ ๆ อย่างเกียจคร้าน ดูเหมือนเจ้าตัวเล็กนี้จะหลับอยู่ อุ้งเท้าหน้าซ้ายของมันยื่นออกไปและวางเบา ๆ บนร่างของนาง อุ้งเท้าเล็ก ๆ ดูน่ารักเป็นพิเศษ ขาวและฟูเหมือนก้อนเมฆ
เหมิงฉีจำได้ว่านางหาเงินได้ครึ่งทางพอที่จะซื้อหญ้าอีกาเหมันต์แล้ว และโอสถที่นางกลั่นก็ขายได้อย่างราบรื่นเช่นกัน นางอารมณ์ดีมาก เหมิงฉียื่นมือออกไปแล้วดึงหัวของเสี่ยวฉีด้วยมือทั้งสองข้างและเกาคางของมัน "เสี่ยวฉี ข้าเจอหญ้าอีกาเหมันต์แล้ว อีกไม่นานข้าก็จะสามารถซื้อมันได้"
เหมิงฉีถามว่า "เจ้ามีความสุขไหม?"
เหมิงฉีกระโดดลงจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตู "ข้าต้องลงไปที่เมืองข้างล่าง เสี่ยวฉี เจ้าอยู่ในห้องนะ" นางกำลังจะไปที่สถานีถ่ายทอดของตำหนักแดนเหนือสวรรค์เพื่อส่งมอบโอสถ และรับหินวิญญาณ
ประตูเปิดออกพร้อมเสียงดังเอี๊ยด ด้านนอก ชายหนุ่มในอาภรณ์สีดำหันศีรษะกะทันหัน
"เจ้า..." ฉู่เทียนเฟิงมองเหมิงฉี "ในที่สุดเจ้าก็ออกมา"
"โอ้" ทันทีที่เหมิงฉีเห็นเขา อารมณ์ดีของนางก็เลือนหายไปทันที แต่นางก็ทำตามมารยาทและทักทายไป "คุณชายฉู่"
"อืม" ฉู่เทียนเฟิงพยักหน้า "เจ้าไปไหนมาหรือ?" เขารออยู่หน้าประตูของนางนานแล้ว เขารู้ว่าเหมิงฉีต้องการรักษาเสือขาวตัวน้อย และต้องมีบางอย่างที่เขาสามารถช่วยนางได้ ฐานการบ่มเพาะของเขาได้รับการฟื้นฟู ดังนั้นเขาจึงเป็นผู้ช่วยที่ดีที่สุดที่นางสามารถใช้ได้ในตอนนี้ ฉู่เทียนเฟิงยังรู้สึกโชคดีเล็กน้อยที่ได้พบกับเหมิงฉีอีกครั้งเร็วขนาดนี้
อีกด้านหนึ่ง เหมิงฉีไม่อยากข้องเกี่ยวกับฉู่นเทียนเฟิงเลย คิดดูสิว่ากระทั่งคนอย่างเสี่ยวหลินโม่ ซึ่งตัวเหมิงฉีไม่เคยพบหน้ามาก่อน แต่นางคาดเดาได้ว่าอนาคตเขาคงพบกับลู่ชิงหรัน นางจึงโก่งราคาเขาเลย แล้วฉู่เทียนเฟิงที่ถึงขั้นเป็นคนรักของลู่ชิงหรัน…นางจะอยากไปข้องเกี่ยวเหรอ?
เหมิงฉียกสายตาขึ้น ดวงตาของนางเบิกกว้าง เต็มไปด้วยความคาดหวังคล้ายคิดบางอย่างได้ จากนั้นนางค่อยๆ เปิดปาก "ข้าไปขายโอสถชิงเฟิงห้าเม็ดให้คนอื่น พวกเขาจ่ายหินวิญญาณขั้นหกสองก้อนต่อเม็ด" เหมิงฉีกล่าว "ตอนที่ล้างพิษให้ท่าน ข้าใช้ไปสิบห้าเม็ด" เสียงของนางดูสงบและดังแจ่มชัดยิ่ง
