บทที่ 173 นัดพบ
สิบวันต่อมา ธารบางาหินหนืดเบื้องหน้าหลูมู่หยาน ปรากฏดาบสีทองเล็ก ๆ คล้ายปีกบาง ๆ สิบเล่มเรียงกันเป็นแถว ค่อย ๆ รวมเข้าด้วยกันในหินที่ร่วงหล่นของหินหนืด เมื่อดาบเล็กทั้งสิบเล่มส่งเสียง ดวงตาของหลูมู่หยานก็มีความสุข นางฟาดดาบเล็กนั้นในธารหินหนืดหลายครั้ง ก่อนริมฝีปากสีแดงของนางก็พูดคำว่า “ปิด!” ทันที...
