บทที่ 596 เลิกกันอย่างมีความสุข
ที่ห้องโถงหลัก พิธีกรชื่อดัง กู้ซวง ยังคงบรรยายอย่างเต็มที่ ด้วยเสียงที่เร้าใจ เธอไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น!
“ขอเชิญพบกับ อันเค่อเค่อ ที่จะมาร้องเพลง ‘สิ่งที่โรแมนติกที่สุด’ ให้เราได้ฟังกัน!”
กู้ซวงยังคงทำตามสคริปต์เดิม เธอปรบมือก่อน และตามด้วยเสียงปรบมือที่กระหึ่มจากทุกคนในห้อง คนอื่นๆ ก็ตั้งตารออย่างมาก ในงานแบบนี้ การร้องเพลงรักหวานๆ แบบนี้เป็นอะไรที่เหมาะมาก
อันเค่อเค่อยังไม่ได้เริ่มร้อง แต่ทำนองเพลงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาแล้ว
จังหวะนี้สดใสมาก มีความน่าสนใจสูง อย่างน้อยก็มีหลายคนที่ถูกจังหวะเพลงนำไปเริ่มเคลื่อนไหวตามทำนอง
บางคนถึงกับฮัมเพลงเบาๆ ขณะที่หลี่เทียนหลงกำลังยุ่งอยู่กับการต้อนรับแขก เขารู้สึกภูมิใจมาก ผู้หญิงสวยขนาดนี้กำลังจะกลายเป็นภรรยาของเขา!
ความสุขแบบนี้ไม่ใช่ใครจะได้เสพหรอก
แน่นอนว่า หลินชิงเสวี่ยถึงแม้จะมีความสามารถเป็นเลิศ แต่กู้ซวงและอันเค่อเค่อก็ไม่น้อยหน้า หากหลินชิงเสวี่ยได้คะแนน 98 คะแนน ผู้หญิงสองคนนี้ให้ 95 คะแนนก็ไม่เกินจริง
ความสง่างามของอันเค่อเค่อ แตกต่างจากกู้ซวงโดยสิ้นเชิง
หากไม่ใช่เพราะสถานการณ์พิเศษ หลี่เทียนหลงคงได้พาพวกเธอเข้าสู่ฮาเร็มแล้ว
กู้ซวงกำลังทำหน้าที่พิธีกรอย่างเต็มที่ ไม่นานนักเธอก็เห็นอันเค่อเค่อเดินออกมา ใบหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย รีบเดินเข้าไปทัก “เค่อเค่อ เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? หน้าตาเหมือนไม่ค่อยดีนะ”
“พี่ซวง ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง” อันเค่อเค่อส่ายหัว ใจคิดว่า กู้ซวงไม่เสียชื่อจริงๆ เป็นคนบันเทิงเก่าที่มีประสบการณ์หลายปี สามารถสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงจากสายตาและสีหน้าได้อย่างเฉียบคม
“ก็ดีแล้ว แค่แสดงตามปกติก็พอ ด้วยความสามารถของเธอ ฉันเชื่อว่าสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันจะช่วยเธอเอง ไม่ต้องห่วง”
กู้ซวงให้คำแนะนำเพื่อทำให้ใจของอันเค่อเค่อสงบลง แน่นอนว่าสถานการณ์ปกตินี้ยังใช้ได้ผล
แต่วันนี้ สถานการณ์มันต่างกันไป สถานการณ์ไม่ใช่แค่ให้คำแนะนำแล้วจะทำให้สงบได้
ในขณะนั้นเอง
ทำนองที่สดใสเปลี่ยนเป็นอีกแนวหนึ่ง มีความหมายที่แตกต่าง ทำนองฟังดูเศร้าสร้อย
ทำให้คนรู้สึกแปลกๆ
แม้แต่กู้ซวงที่มีประสบการณ์หลายปีก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น หากเปลี่ยนเพลงเธอควรจะได้รับแจ้ง แต่ตอนนี้ไม่มีแจ้งอะไรเลย ทำให้เธอรู้สึกไม่เชื่อได้
นี่มันอะไรกันแน่?
กู้ซวงพูดเบาๆ “เค่อเค่อ นี่มันเรื่องอะไร? ทำไมเพลงที่บอกไว้เป็น ‘สิ่งที่โรแมนติกที่สุด’ ถึงกลายเป็น ‘หิมะตก’ นี่เพลงนี้ไม่เหมาะกับงานที่สนุกสนานแบบนี้นะ”
อันเค่อเค่อบ่นในใจ ตอนนี้เพลง ‘หิมะตก’ ยังไม่เข้ากันเลย ถ้าเธอได้ยินเพลงต่อไป ‘เลิกกันอย่างมีความสุข’ และ ‘แสงรักที่เขียวจนหน้ากลัว’ ที่เปลี่ยนเนื้อ เธอจะรู้ว่าความสิ้นหวังเป็นยังไง
“พี่ซวง ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บริษัทแจ้งให้เปลี่ยนเพลงทั้งสามเพลง บอกว่ามีคนสำคัญชอบ เราก็ต้องทำตาม”
อันเค่อเค่อยิ้มขม “เอาเถอะ ฉันจะขึ้นเวทีแล้ว เธอจัดการต่อไป ฉันเชื่อว่าเธอมีประสบการณ์พอที่จะควบคุมสถานการณ์ได้ดี”
หลี่เทียนหลงขมวดคิ้ว
“อะไรเนี่ย ทำไมจู่ๆเปลี่ยนเพลง สามเพลงนี้ฉันเลือกเอง เปลี่ยนเพลงไม่ควรแจ้งฉันเหรอ?” เขาไม่พอใจมาก เป็นผู้สนับสนุนหลัก แต่กลับถูกปฏิบัติแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ต้องรู้สึกไม่พอใจ
หลินชิงเสวี่ยที่นั่งข้างๆ ตาก็มีประกายความสนใจ เพลงนี้ไม่เหมาะกับงานนี้แน่นอน
บริษัทบันเทิงนั้นไม่กล้าพลิกแพลงแน่ ถ้าต้องเปลี่ยนเพลงต้องได้รับความยินยอมจากผู้ที่เกี่ยวข้อง แต่ตอนนี้ไม่มีการแจ้งอะไรเลย แสดงว่ามีคนอยู่เบื้องหลัง
หลินชิงเสวี่ยสังเกตเห็นว่า เล่ยหมิงเข้าไปในห้องแต่งตัว แล้วเพลงก็เปลี่ยน แสดงว่าเขาเป็นคนอยู่เบื้องหลัง
แต่บริษัทบันเทิงกล้าเสี่ยงทำตามเล่ยหมิง เพราะตัวตนของเขาต้องเหนือกว่าหลี่เทียนหลง
น่าสนใจจริงๆ
เธอไม่ได้แสดงอะไรออกมา เพียงเฝ้าดูการพัฒนาของเหตุการณ์
แม้จะไม่พอใจที่เปลี่ยนเพลง แต่การแสดงใกล้เข้ามาแล้ว ถ้าหลี่เทียนหลงโกรธตรงหน้าแขก ผลสุดท้ายอาจเป็นเขาที่ขายหน้า
บริษัทยังไม่แจ้งเขาเปลี่ยนเพลง มันไม่ได้
หลี่เทียนหลงต้องทนเอาไว้
“ความรักเหมือนทุ่งหญ้า”
“ลมฝนไม่อาจขวางกั้น”
“ต้องมีเวลาที่เมฆเปิดและแสงส่องมา”
“หิมะตก ลมพัดแรง”
“โลกทั้งใบเป็นสีขาว!”
เสียงร้องที่ไพเราะดังก้องไปทั่ว ทำนองใหม่ของอันเค่อเค่อก็ไม่เลว ทำให้ทุกคนหลงใหลในเพลง แม้แต่หลี่เทียนหลงที่ไม่พอใจก็รู้สึกดีขึ้น
พวกที่นั่งโต๊ะเดียวกับเล่ยหมิงก็มองเขาอย่างตกใจ
นี่มันเรื่องอะไรกัน?
หมอนี่บอกเปลี่ยนเพลงก็เปลี่ยนจริง?
คนอื่นไม่ถือศักดิ์ศรีเลยหรือ
“ที่รัก เพลงเพราะไหม?” เล่ยหมิงมอง ฉินลู่เหยา ที่นั่งข้างๆ แล้วดึงเธอมานั่งบนตัก มือแตะที่ขาอย่างยิ้มแย้ม
“เพราะค่ะ”
ฉินลู่เหยาหัวเราะ แล้วจูบหน้าผากเล่ยหมิง “รางวัลให้คุณ”
“เธอต้องพยายามอีกนะ ความอึดของเธอยังไม่ดีพอ”
เล่ยหมิงหยอกเธอ ทั้งสองแสดงความรักต่อหน้าคนอื่น ๆ ดวงตาใสของใครบางคนมองมาอย่างสงสัย
หลินชิงเสวี่ย
“ที่รัก หลินชิงเสวี่ยมองพวกเรา” ฉินลู่เหยาสังเกตเห็นแล้วพูดเบาๆ ข้างหูเล่ยหมิง
หญิงคนนี้ไม่เบาเลย เล่ยหมิงหน้าแดง รีบขยับตัวฉินลู่เหยาออกไปหน่อย เพื่อไม่ให้ขายหน้า
ฉินลู่เหยากระพริบตา คิดว่าสามีเธอไม่มีความอดทนพอ หรือจะบอกว่าตัวเธอเองมีเสน่ห์
เธอหัวเราะเบาๆ ช่วยเล่ยหมิงไม่ให้หน้าแตก
แต่ตัวเธอยังเคลื่อนไหวเย้ายวน ทำให้เล่ยหมิงลำบาก
เล่ยหมิงพยายามมองไปที่อื่น แล้วมองไปที่หลินชิงเสวี่ย สายตาสองคนประสานกัน หลินชิงเสวี่ยมองอย่างสนใจ เล่ยหมิงยักคิ้วหยอกเธอ
เพลงแรกจบลง
เล่ยหมิงไม่สนใจแล้ว อุ้มฉินลู่เหยาเดินไปทางห้องน้ำ
ฉินลู่เหยาตกใจ!
จริงเหรอ?
สามีเธอใจร้อนขนาดนี้
“ต่อไป…ฉันจะร้องเพลง ‘เลิกกันอย่างมีความสุข’ ให้ฟัง!”
เพลง ‘หิมะตก’ จบลง อันเค่อเค่อเคลียร์คอแล้วพูด
เมื่อพูดจบ เธอรู้สึกแย่ เหมือนกำลังทำลายงาน