บทที่ 586 เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน

คำพูดสองประโยคนี้

พูดตามตรง ทำให้เล่ยหมิงรู้สึกดีกับหลี่ชุนเฟิงมากขึ้น

คนนี้ดูเหมือนจะมีเหตุผลดี!

เขามีคุณธรรมและด้านอื่นๆ ที่ดีเช่นกัน

เล่ยหมิงยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้าให้หลี่ชุนเฟิงด้วยความเป็นมิตร อีกฝ่ายก็ยิ้มตอบกลับ

แม้ว่าจ้าวกังและพวกเขาจะหยุดเยาะเย้ยเล่ยหมิง แต่ความดูถูกที่พวกเขามีอยู่กลับไม่สามารถปิดบังได้เลย

ในมุมหนึ่งของห้องกลุ่มเล็กๆ ยังคงพูดคุยเรื่องนี้ เสียงไม่ได้ดังมากแต่ยังคงได้ยินชัดเจน

หวังหลินน่ายิ้มเยาะ เธอมองว่ามันตลกมาก ที่คนที่มีทรัพย์สินหนึ่งร้อยล้านหัวเราะเยาะคนที่มีทรัพย์สินหนึ่งล้านล้าน

แน่นอน เธอไม่สนใจที่จะอธิบายอะไรกับจ้าวกัง เพียงแค่รู้สึกว่าตัวเองเสียดายที่เคยชื่นชอบคนแบบนี้

ทำไมถึงได้ชื่นชอบคนแบบนี้?

เธอไม่เข้าใจจริงๆ

แต่โชคดีที่เธอได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของจ้าวกังในตอนนี้ และไม่ต้องกังวลอีกต่อไป

แววตาของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่สดใส

เธอยังรอคอยที่จะได้เห็นหน้าของจ้าวกังเมื่อรู้ตัวตนที่แท้จริงของเล่ยหมิง

ครอบครัวของจ้าวกังและหลี่ชุนเฟิงทำธุรกิจสื่อใหม่เหมือนกัน

พูดง่ายๆ ก็คือ พวกเขาสร้างเน็ตไอดอลและให้พวกเธอไลฟ์สดบนแพลตฟอร์มต่างๆ ซึ่งมีทั้งนักไลฟ์ที่มีความสามารถและนักไลฟ์ขายของ

ส่วนใหญ่จะใช้แพลตฟอร์ม Douyin เพราะมีผู้ติดตามมากและทำเงินได้ง่ายกว่า

แต่ถ้าใช้แค่ Douyu ที่ไม่มีวิดีโอสั้น จะน้อยลงไปเยอะ และต้องพึ่งพาเนื้อหาการไลฟ์มากกว่า

ดังนั้น บน Douyu จะมีนักไลฟ์เล่นเกมเยอะมาก!

หวังหลินน่ารู้ดี แค่คำพูดเดียวของเล่ยหมิงก็สามารถทำให้สิ่งที่จ้าวกังภาคภูมิใจหายไปในพริบตา

ตอนนี้คนที่จ้าวกังเยาะเย้ย สามารถกำหนดชะตากรรมของเขาได้

แต่จ้าวกังยังไม่ทำให้เล่ยหมิงโกรธ

ในแง่หนึ่ง เล่ยหมิงคงไม่ไปนั่งคิดเล็กคิดน้อยกับคนแบบนี้

สิงโตที่กำลังหลับ เมื่อมีแมลงวันบินวนไปมาอยู่หน้ามัน คิดว่าสิงโตจะทำยังไง? แน่นอนว่าไม่ทำอะไร แต่ถ้าแมลงวันทำให้สิงโตหงุดหงิด!

เมื่อสิงโตตื่นจากการหลับ แค่ตบเดียวก็สามารถฆ่าแมลงวันได้

เธอเชื่ออย่างนั้นจริงๆ

แววตาของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย

เพราะหวังหลินน่ารู้ว่า

ตอนนี้จ้าวกังกำลังเดินอยู่บนเส้นด้าย

เพียงนิดเดียวก็สามารถทำให้เขาพังพินาศได้

เมื่อเล่ยหมิงและคนอื่นๆ ไม่สนใจ จ้าวกังก็รู้สึกเบื่อและกลับไปสนใจสาวข้างๆ ของเขา เล่ยหมิงร้องเพลงไปสองสามเพลงแล้วก็รู้สึกเบื่อ

เพราะเขาไม่ได้อยู่ในคลื่นเดียวกันกับคนเหล่านี้

ในที่นี้มีอะไรให้เล่นเยอะแยะ

แต่เล่ยหมิงกลับไม่สนใจเท่าไหร่

“ที่รัก ฉันอยากดื่มน้ำ”

ฉินลู่เหยาเองก็ไม่ค่อยชอบสถานที่แบบนี้ ไม่งั้นก่อนหน้านี้เธอคงไม่ปฏิเสธงานปาร์ตี้ทุกครั้ง

เธอกระพริบตาแล้วพูดกับเล่ยหมิงเสียงหวาน

เสียงหวานๆ นั้นทำให้หวังหลินน่ารู้สึกไม่คุ้นเคย

ฉินลู่เหยา เธอเป็นเทพธิดาที่หยิ่งยโส

ไม่เคยสนใจผู้ชาย เธอเปลี่ยนไป ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้?

พูดตรงๆ เธอไม่เข้าใจเลย

เล่ยหมิงถือแก้วน้ำมาให้ฉินลู่เหยา “นี่”

“……”

ฉินลู่เหยาหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม

ฉันอ้อนขนาดนี้แล้วนะ นายไม่เห็นเหรอว่าคนข้างๆ ขนลุกหมดเลย ถ้าฉันหิวน้ำ ฉันจะหยิบเองไม่ได้เหรอ

เธอแทบจะพูดอะไรไม่ออก

แต่เธอจะพูดอะไรได้ล่ะ เมื่อแฟนเธอเป็นคนตรงๆ แบบนี้

ถ้าเขาไม่รู้จักอ้อน ก็ต้องอ้อนเองแล้วล่ะ

ฉินลู่เหยาพลิกตาแล้วจิบหนึ่งคำ จากนั้นก็หันไปจูบเล่ยหมิง “ที่รัก…”

นี่สิถึงจะเรียกว่าดื่มน้ำ!

เล่ยหมิงตาเป็นประกาย ฉินลู่เหยารู้จักเล่นจริงๆ

ถ้าเป็นฉินปิงเสวี่ย เธอคงคิดวิธีแบบนี้ไม่ออก

ทั้งคู่ไม่สนใจใคร!

ในที่สุดเล่ยหมิงก็ดื่มน้ำจนอิ่ม

แต่ว่าในตอนนั้นเอง ประตูห้องเปิดออก และหญิงสาวคนหนึ่งก็เข้ามาด้วยสีหน้าตกใจ

มองใกล้ๆ นี่คือแฟนใหม่ของจ้าวกังใช่ไหม?

เกิดอะไรขึ้น!

เล่ยหมิงก็สนใจเช่นกัน

จากนั้นชายคนหนึ่งก็ตามเข้ามาในห้องด้วยความโกรธ

“ไอ้บ้าอยู่นี่เอง!”

เขาตะโกนด้วยความโกรธ

ผู้หญิงคนนั้นซ่อนตัวอยู่หลังจ้าวกังด้วยใบหน้าตื่นตระหนก

“พี่ชาย ไม่รู้ว่าแฟนผมทำอะไรให้คุณโกรธ ถ้าเธอผิด ผมขอโทษแทนเธอ ขอให้คุณยกโทษให้เธอ ถือว่าให้หน้าผมหน่อยได้ไหม?” จ้าวกังพูดด้วยความไม่พอใจ

โอ้โห นี่มันการโชว์ที่ชำนาญ!

ทำได้อย่างเป็นธรรมชาติ

เขามั่นใจในตัวเองและไม่คิดจะใส่ใจชายคนนั้น

“แกเป็นใคร รีบไสหัวไป!”

ชายหนุ่มพูดอย่างไม่พอใจ

“จ้าวกัง ถามชื่อผมดูแล้วจะรู้ว่าเป็นใคร พี่ชาย…อะไรๆ ก็ให้มันพอควร วันหน้าจะได้เจอกันอีก ผมไม่ใช่คนไม่มีชื่อเสียง แฟนผมทำอะไรผิดไม่รู้ แต่คุณไม่ควรทำเกินไป”

จ้าวกังพูดอย่างไม่พอใจ

“พี่ชาย ผมเป็นหลี่ชุนเฟิงจาก Chunfeng Media นี่คือจ้าวกังจาก Tianding Media ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้คุณโกรธ แต่ขอให้เห็นแก่หน้าผม ไม่ต้องใส่ใจมาก” หลี่ชุนเฟิง ผู้จัดการงานปาร์ตี้ พูดขึ้น

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ เขาก็ต้องออกมา

การนิ่งเฉยไม่ใช่สไตล์ของเขา!

ในแง่ของการเป็นคน หลี่ชุนเฟิงไม่มีข้อบกพร่อง

เขาจัดงานนี้ และถ้าเกิดเรื่องขึ้น เขาต้องออกมาจัดการ แม้ว่าเขาจะไม่พอใจพฤติกรรมของจ้าวกังในตอนนี้

แต่ชายหนุ่มกลับดูถูกเขา และหัวเราะเยาะ “ผมรู้จักพวกคุณแล้ว”

“รู้แล้วทำไมไม่รีบไสหัวไป!”

เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายรู้จักตัวเอง จ้าวกังก็โมโห

ด้วยฐานะของเขา เขาให้หน้าอีกฝ่ายเต็มที่แล้ว!

แต่ชายคนนี้ยังไม่ไปอีก

ทำให้เขาไม่พอใจมาก

“ฮ่า!”

ชายหนุ่มที่รู้จักตัวตนของอีกฝ่ายตอนแรกตั้งใจจะให้เขาขอโทษแล้วจบเรื่อง

แต่ตอนนี้ จ้าวกังยังคงไม่ใส่ใจ ทำให้ไฟโกรธที่เพิ่งดับไปกลับพุ่งขึ้นอีกครั้ง

ชายหนุ่มหน้าตึงและพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกหมายความว่าไง?”

“พี่ชาย…เพื่อนผมไม่รู้จักฐานะของคุณ ขออย่าโกรธ ผมขอโทษแทนเขาได้ไหม?” หลี่ชุนเฟิงพูดอย่างกล้าหาญ

แต่คำพูดของเขาทำให้ชายหนุ่มโกรธขึ้นอีก

“ดี! ถ้าอยากแทรกแซงเรื่องนี้ก็เตรียมตัวขอทานข้างถนนได้เลย ไอ้พวกโง่ยังกล้ามาอวดเก่งต่อหน้า ไปบอกพ่อมึงว่าเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆ”

ชายหนุ่มตะโกนด้วยความโกรธ