บทที่ 528 แผ่นดินทรุด ทะเลจม ฟ้าถล่ม
[แปลโดยแฟนเพจ BamแปลNiyay มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ]
[ลงแบบราคาถูกแค่ใน my-novel แต่จะลงช้ากว่าThai-novel 100 ตอน]
[หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนจะไม่มีการกลับมาแก้ให้นะครับ]
บทที่ 528 แผ่นดินทรุด ทะเลจม ฟ้าถล่ม
โดยไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง ทั้งสองเริ่มต่อสู้กันทันทีที่พบกัน กระบองและดาบใหญ่ของพวกเขาเข้าปะทะกันอย่างดุเดือด ปราศจากเทคนิคใดๆ มีเพียงพละกำลังดิบเท่านั้นที่ปะทะกัน
ทั้งฮัสไซไคและมุระคุโมะกิริเป็นอาวุธหนัก และการปะทะกันแบบป่าเถื่อนนี้กลายเป็นวิธีทดสอบความแข็งแกร่งของกันและกัน
มุระคุโมะกิริซึ่งติดอันดับ 12 ดาบชั้นเลิศ มันเป็นสมบัติที่หายาก ในขณะที่ฮัสไซไคของไคโด อาจไม่มีประวัติศาสตร์หกรุ่นเหมือนทาเครุของยามาโตะ แต่มันผ่านการตีขึ้นรูปหลายครั้งและมีโลหะหายากจำนวนมาก ไม่มีอะไรแตกต่างกันมากนักในคุณภาพของอาวุธ
“โวะโรโรโร่ะ นิวเกต ฉันว่าวอร์มอัพจบแล้วใช่ไหม? ข้ามการดูเชิงแบบเด็กๆ พวกนี้ไปกันเถอะ”
“กุระระระร่า เจ้าหนู ความมั่นใจเป็นเรื่องที่ดี แต่ความเย่อหยิ่งไม่ใช่เรื่องที่ดีนะ”
แม้ว่าจะพูดอย่างนั้น แต่หนวดขาวก็ไม่ได้ลดความระมัดระวังลง เขาเปลี่ยนด้ามจับดาบ และลูกแก้วแสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นบนใบมีดของมุระคุโมะกิริ
ในฐานะผู้ใช้ผลกุระกุระ เขาสามารถสร้างแผ่นดินไหวที่น่าสะพรึงกลัวได้ด้วยการโบกมือและกระทืบเท้า ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาได้ฝึกฝนพลังของผลกุระกุระอย่างเต็มที่ สามารถปลดปล่อยพลังได้แม้ผ่านอาวุธ
ลูกแก้วแสงสีขาวดูธรรมดา แต่ทุกอย่างรอบๆ ดูเหมือนจะบิดเบี้ยว
“นี่แหละ นี่คือการต่อสู้ที่ฉันรอคอย!”
เกล็ดสีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนร่างกายของไคโด และหางมังกรขนาดใหญ่ก็โผล่ออกมาด้านหลังเขา เมื่อเห็นหนวดขาวใช้ผลกุระกุระ ไคโดก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน ในสายตาของเขา หนวดขาวคือบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก และเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ การใช้กำลังทั้งหมดของเขาก็เป็นการแสดงความเคารพ
ในร่างมนุษย์สัตว์ กล้ามเนื้อของไคโดก็โป่งออก และฮาคิกับสายฟ้าก็กระจายออกไปบนฮัสไซไค
"อัสนีแปดทิศพิฆาตพญายม!"
เทคนิคส่วนใหญ่ของไคโดเป็นส่วนเสริมของอัสนีแปดทิศและอัสนีแปดทิศพิฆาตพญายมก็ไม่มีข้อยกเว้น ด้วยฉาคิราชันย์ที่แข็งแกร่งขึ้นและความเร็วในการแกว่งที่เร็วขึ้น เฉพาะในรูปแบบมนุษย์สัตว์และด้วยการปรับปรุงผลปีศาจของเขาเท่านั้นที่เขาสามารถปลดปล่อยรูปแบบที่สมบูรณ์ของการเคลื่อนไหวนี้ได้
ตู้ม!
ตู้ม!
การโจมตีทั้งสองชนกันกลางอากาศ แม้ว่าพวกมันจะเป็นอาวุธระยะใกล้ แต่ก็ส่งเสียงดังที่แม้แต่ปืนใหญ่ก็ไม่สามารถสร้างได้
สายฟ้าบนฮัสไซไคเริ่มสลายไป และทรงกลมแสงที่เกิดจากผลกุระกุระก็ระเบิด ด้วยสองสิ่งนี้เป็นศูนย์กลาง คลื่นกระแทกขนาดใหญ่ก็กระจายไปทั่วทั้งเกาะ พวกเขาเหมือนตาพายุ และทันใดนั้น พายุก็พัดกระหน่ำไปทั่วบริเวณโดยรอบ
ผู้คนบนท้องฟ้าถอยกลับไปที่ระดับความสูงที่สูงขึ้น เนื่องจากเป็นการยากที่จะรักษาสมดุลภายใต้ผลกระทบของการโจมตี
ยามาโตะจับเกโนเซ็ทด้วยมือข้างหนึ่งและโรตอมด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ป้องกันไม่ให้โรตอมบินไปที่ไหนก็ไม่รู้
ลมที่พัดแรงทำให้มอร์แกนส์แทบจะลืมตาไม่ได้ แต่เขาก็ยังดิ้นรนสวมแว่นตาแล้วกดชัตเตอร์อย่างหมดหวัง
ตราบใดที่เขาอ้าปาก ลมที่โหมกระหน่ำก็จะพัดเข้ามา แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดเขาจากการยิ้มอย่างกระตุก เขามองเห็นผลกระทบที่จะเกิดขึ้นจากการต่อสู้แห่งศตวรรษนี้ได้แล้ว
หินใต้เท้าของไคโดและหนวดขาวเริ่มแตก และรอยแยกขนาดใหญ่ก็แผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็วโดยมีทั้งสองเป็นศูนย์กลาง จากนั้น ดูเหมือนว่าการโจมตีของทั้งคู่จะถึงขีดจำกัด ท่ามกลางเสียงดังสนั่น ฝุ่นที่พวยพุ่งแยกพวกเขาออกจากกันชั่วคราว
เมื่อเส้นสายตาถูกปิดกั้น แต่เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดสองตัวที่มีฮาคิสังเกตระดับบนสุด ผลกระทบของฝุ่นก็แทบจะไม่มีความหมาย แต่ก็ไม่น่าจะทำนายการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ได้
ฮาคิสังเกตของพวกเขาเกือบจะยกเลิกซึ่งกันและกัน โดยผลสูงสุดคือความสามารถในการเพิกเฉยต่ออุปสรรคบางอย่างที่ขัดขวางการมองเห็นของพวกเขา
ท่ามกลางควันและฝุ่น หนวดขาวกระโดดขึ้นสูงบนท้องฟ้าและเหวี่ยงอัสนีแปดทิศพิฆาตพญายม ซึ่งมีพลังมหาศาลไปทางไคโดอีกครั้ง
แม้ว่าไคโดยังคงปิดกั้นมัน แต่การโจมตีของหนวดขาวก็ยังไม่จบ เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของไคโดแล้ว เขาไม่ใช่เด็กฝึกของกลุ่มโจรสลัดร็อคส์อีกต่อไปแล้ว เขาเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว
จากเด็กชายตัวเล็ก ๆ ในตอนนั้นจนถึงตอนนี้กลายเป็นยักษ์ตัวเล็กที่สูงกว่าตัวเอง ไคโดเติบโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
นี่คือคู่ต่อสู้ที่มีความสามารถเท่าเทียมกัน ไม่ใช่คนที่พ่ายแพ้ได้ง่ายๆ
โดยใช้จุดสัมผัสของใบมีดและกระบองเป็นจุดหมุน ร่างกายของหนวดขาวก็พลิกอย่างคล่องแคล่วและเหมือนคันโยก เขาหมุนตัวกลางอากาศ เกือบจะเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นใบมีดใหม่ของมุระคุโมะกิริ
ทรงกลมแสงเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ที่ติดอยู่กับใบมีดตอนนี้เกาะติดกับส้นเท้าของเขา เขาใช้ประโยชน์จากการหมุนและเตะไปที่หลังของไคโด
การโจมตีก่อนหน้านี้เป็นการหลอกล่อของเขา การเตะครั้งนี้เป็นท่าไม้ตายของเขา
“นิวเกต แกยังคงน่ากลัวเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ”
ย้อนกลับไปที่กลุ่มโจรสลัดร็อคส์ หลายคนเข้าใจผิดว่าหนวดขาวเป็นนักรบที่บ้าบิ่นเนื่องจากขนาดและความสามารถของเขา แต่นั่นเป็นภาพลวงตาเพราะเขาต้องการแค่กำลังกับศัตรูส่วนใหญ่
ปัจจุบันเขาไม่ได้ถูกแทงที่หัวใจโดยลูกชายของเขา ไม่ได้ป่วยหนักต้องฉีดยาและให้ออกซิเจนทุกวัน และยังไม่เคยถูกคิซารุเจาะที่หน้าอก หนวดขาวในช่วงวัยหนุ่มของเขาสามารถปลดปล่อยพลังได้มากกว่ากำลังเพียงอย่างเดียว
อย่างไรก็ตาม ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นตระหนกในน้ำเสียงของไคโด กำแพงที่ดูเหมือนทำลายไม่ได้ได้ปรากฏขึ้นด้านหลังเขา
การป้องกันแบบสัมบูรณ์ของโพรเทคนั้นสัมพันธ์กัน ขึ้นอยู่กับระดับของผู้ใช้ ขีดจำกัดบนที่โพรเทคสามารถทนได้ก็แตกต่างกันเช่นกัน ในขณะที่คนธรรมดาอาจไม่สามารถต้านทานการโจมตีของหนวดขาวโดยใช้โพรเทคได้ แต่คู่ต่อสู้เช่น ไคโดที่อยู่ในระดับเดียวกันก็ทำได้
นี่เป็นทักษะที่เขาชอบ ความประหลาดใจอย่างกะทันหันที่ศัตรูรู้สึกเมื่อการโจมตีของพวกเขาไม่ได้ผลมักจะทำให้เขาเปิดใจ
แม้ว่าโพรเทคของไคโดจะสกัดกั้นการโจมตีของหนวดขาวได้ แต่แรงสั่นสะเทือนที่ตกค้างยังคงสร้างผลกระทบอย่างมากต่อสภาพแวดล้อมโดยรอบ
ไม่เหมือนกับการปะทะครั้งก่อน การโจมตีครั้งนี้มุ่งลงด้านล่าง และไคโดไม่ได้ตอบโต้ แต่บล็อกการโจมตีด้วยการป้องกันของเขา สิ่งนี้ทำให้คลื่นกระแทกผ่านเขาไปและกระทบทั้งเกาะ
แผ่นดินเริ่มแตก และแม้แต่น้ำทะเลโดยรอบก็พลุ่งพล่านออกไปด้านนอกอย่างบ้าคลั่ง หลังจากความเงียบไปครู่หนึ่ง ทะเลก็ดูเหมือนจะพังทลาย และคลื่นที่พุ่งสูงขึ้นก็รวมกันเป็นสึนามิพุ่งไปทุกทิศทุกทาง
นามูร์ที่ตามมาในทะเล ตอนนี้ลอยอยู่ในอากาศโดยจับเท้าของมัลโก้ไว้ ผลพวงจากการต่อสู้ระหว่างหนวดขาวกับไคโดทำให้แม้แต่ทะเลลึกก็ไม่ปลอดภัยอีกต่อไป
ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าทำไมหนวดขาวถึงสั่งให้โมบี้ดิกหยุดในระยะไกลเช่นนี้
มอร์แกนส์ยังคงกดชัตเตอร์ต่อไป โดยเปลี่ยนไปใช้ฟิล์มม้วนใหม่แล้ว
ในขณะเดียวกัน ยามาโตะก็เหลือบมองท้องฟ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพียงเพื่อให้ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วขณะต่อมา
ท้องฟ้ากำลังจะถล่ม!
การต่อสู้ระหว่างไคโดและหนวดขาวปลดปล่อยคลื่นกระแทกครั้งใหญ่ โดยมีลมแรงหมุนวนออกไปด้านนอกโดยมีพวกเขาเป็นศูนย์กลาง ทำให้อากาศรอบตัวพวกเขาไหลไปทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว ตอนนี้อากาศโดยรอบเริ่มไหลกลับไปยังพื้นที่ของการต่อสู้
แรงกระแทกจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ทำให้เมฆแตกออกจากกัน ภายใต้อิทธิพลของความกดอากาศ อากาศเริ่มหมุนเวียนกลับ ดึงเมฆไปด้วย สำหรับผู้สังเกตการณ์ที่เป็นมนุษย์ ปรากฏการณ์นี้สามารถสรุปได้เพียงสี่คำ: ท้อง ฟ้า กำลัง ร่วงหล่น