บทที่ 168 ชาวประมง
บทที่ 168 ชาวประมง จางอี้เอาอาหารให้โจวไห่เหมย พอเห็นอาหาร ดวงตาของเธอก็เป็นประกาย เธอขอบคุณจางอี้ด้วยความสุภาพ แล้วนั่งลงบนโซฟา กินอย่างเอร็ดอร่อย จางอี้รอจนเธอทานอาหารเสร็จ แล้วพูดกับเธอว่า “เธอเข้าใจทุกอย่างแล้วใช่ไหม?” โจวไห่เหมยพยักหน้า “ฉันรู้ นายหาบ้านให้ฉันใช่ไหม?” ผู้หญิงอายุสี่สิบกว่าๆ มอง...