บทที่ 167 อย่าทรมานเลย
“ท่านหญิงหลู บรรพบุรุษของตระกูลรัตติกาลต้องการพบท่าน” เมื่อได้ยินสิ่งที่เยาเฉินพูด สีหน้าของหลูมู่หยานยังคงไม่เปลี่ยนแปลง นางพยักหน้าด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “งั้นรบกวนท่านลุงด้วย” เย่เฉินพานางไปที่ลานลับและพานางหายตัวไปยังทีที่เป็นจุดหมาย หลูมู่หยานสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับดินแดนอันหนาแน่นของเย่เจีย หากจำเป็...