กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 212 ข้าเพียงแค่มาดูเท่านั้น!

กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 212 ข้าเพียงแค่มาดูเท่านั้น!

“หลิงเซียว!”

สองคำนี้ดังขึ้น

ผู้คนมากมายต่างก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

ชื่อของเขา โลกแห่งการบำเพ็ญแทบทุกคน ล้วนเคยได้ยิน เพราะเขาคือบรรพบุรุษของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง หลิงเซียวเป็นคนธรรมดาสามัญ แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงไม่ธรรมดา

ในอดีตเรื่องราวของหลิงเซียว โด่งดังไปทั่ว อายุเจ็ดขวบเริ่มบำเพ็ญเพียร อายุแปดขวบบรรลุระดับหลอมกาย อายุสิบขวบบรรลุระดับแก่นปราณระยะสูงสุด อายุน้อยกว่าร้อยปีบรรลุระดับเทวฤทธิ์!

หากอยู่ในยุคปัจจุบัน คงอยู่ในลำดับที่สองของรายนามผู้มากพรสวรรค์รุ่นเยาว์!

ส่วนลำดับที่หนึ่งไม่กล้าคิด

ลำดับที่หนึ่งเป็นตัวประหลาด การบำเพ็ญเพียรของนาง ไม่อาจคาดเดาได้

อัจฉริยะที่น่ากลัวเช่นนี้ ผู้คนมากมายต่างก็คิดว่าเขามีท่วงท่าดั่งมหาจักรพรรดิ ต่อมาการบำเพ็ญเพียรของหลิงเซียว เป็นไปตามคำทำนาย เริ่มต้นจากการเอาชนะอัจฉริยะรุ่นเดียวกัน กลายเป็นกึ่งจักรพรรดิ

หลังจากนั้นก็หายสาบสูญไป

ไม่นึกเลยว่า วันนี้จะกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง แถมยังเดินออกมาจากดินแดนห้วงสมุทรดาราปั่นป่วน เหตุการณ์นี้ อธิบายได้ว่า เหตุใดดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงถูกทำลาย

แต่หลิงเซียวกลับไม่ปรากฏตัว

“หลายสิบหมื่นปีผ่านไป พลังของหลิงเซียว คงบรรลุระดับกึ่งจักรพรรดิระยะสูงสุดแล้วกระมัง”

มีคนกล่าวอย่างแผ่วเบา

“ข้าคิดว่าเขาเป็นมหาจักรพรรดิ!”

ข้างกาย ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง มองไปยังทิศทางที่หลิงเซียวจากไป กล่าวอย่างซาบซึ้ง

หลิงเซียวเป็นคนธรรมดาสามัญ เมื่อครู่ไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใด ๆ ใครจะรู้ว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใด แต่สิ่งหนึ่งที่แน่ใจคือ แม้เขาจะไม่ใช่มหาจักรพรรดิ

ก็ใกล้เคียงกันมากอาจจะขาดเพียงก้าวเดียว

“หลิงเซียวกลับมาแล้ว มีหลายคนที่คงจะนั่งไม่ติด”

ชายชราคนหนึ่ง ยกมือลูบเครา กล่าวพลางยิ้ม

เขาคือผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่ง

รู้เรื่องราวของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงมากกว่าคนอื่น ๆ ตอนนี้หลิงเซียวกลับมาแล้ว เขาอยากรู้ว่าหลิงเซียวจะทำอะไร

“สหายเต๋าหมายความว่า หลิงเซียวจะสะสางบัญชีกับสำนักมารเก้าขุมนรกงั้นหรือ”

มีคนกล่าวอย่างสงสัย

“ไร้สาระ!”

ชายชรามองอีกฝ่ายแวบหนึ่ง กล่าวอย่างเย็นชา

“เท่าที่ข้ารู้ สำนักมารเก้าขุมนรกมีเมิ่งชิ่งจือคอยปกป้อง พลังของเมิ่งชิ่งจือไม่ด้อยไปกว่าหลิงเซียว พรสวรรค์ของเมิ่งชิ่งจืออาจจะด้อยกว่า แต่เขามีชีวิตอยู่มานานนับไม่ถ้วน พลังของเขาไม่อาจคาดเดาได้”

“ยิ่งไปกว่านั้น อาวุธจักรพรรดิของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงก็ถูกแย่งชิงไปแล้ว”

ทันใดนั้นก็มีคนส่ายหน้า

พวกเขาไม่เชื่อมั่นในหลิงเซียว กึ่งจักรพรรดิหนึ่งคน แม้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไร้เทียมทาน หากไม่มีอาวุธจักรพรรดิคอยช่วยเหลือ

หลิงเซียวจะสามารถเอาชนะใครได้

“รอคอยผลลัพธ์เถิด”

ปราชญ์โบราณคนหนึ่ง กล่าวอย่างแผ่วเบา

ข่าวการกลับมาของหลิงเซียว แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

ผู้นำขุมอำนาจต่าง ๆ เมื่อได้รับข่าวสาร ต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป หลิงเซียวหายสาบสูญไปหลายสิบหมื่นปี

วันนี้กลับมาปรากฏตัว

ไม่ว่าเขาจะได้รับข่าวสารจากคนรุ่นหลังหรือไม่ รอจนเขากลับไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง ก็ต้องรู้ว่าสำนักของเขาถูกทำลาย

ถึงตอนนั้น โทสะของกึ่งจักรพรรดิ ไม่มีใครสามารถต้านทานได้

ณ เวลาเดียวกัน

ห่างจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงหลายสิบล้านลี้ พื้นดินแตกระแหง ภูเขาล่มสลาย รอยแยกมากมาย ปรากฏขึ้น เชื่อมต่อกับท้องฟ้าไกลโพ้น

เวลาผ่านไปนาน

แต่กลิ่นอายของอาวุธจักรพรรดิยังคงไม่จางหาย

อีกาทองคำเคลื่อนตัวลงต่ำ ดวงอาทิตย์ยามเย็นเป็นสีเลือด เงาร่างหนึ่งเดินสวนแสง เดินทางบนพื้นดิน เสื้อผ้าสะบัดพลิ้วไสว ร่างกายดูโดดเดี่ยว

ทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง

ยิ่งใกล้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง ฝีเท้าของเขายิ่งหนักอึ้ง เมื่อมาถึงเบื้องหน้าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง แม้เขาจะยังไม่ก้าวเข้าไป แต่ฝ่ามือข้างหนึ่งตกลงมา ผ่านค่ายกล

มองเห็นภาพภายใน ภูเขามากมาย กลายเป็นซากปรักหักพัง

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เคยรุ่งเรือง กลายเป็นประวัติศาสตร์

หลิงเซียวยืนอยู่เบื้องหน้าค่ายกล ราวกับรูปปั้น ไม่ขยับเขยื้อน ใบหน้าสงบนิ่ง ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน

ทันใดนั้น เขายื่นมือข้างหนึ่งออกไป คว้าไปยังห้วงมิติ

“อ๊า--!”

เสียงร้องดังขึ้น

ปราชญ์ท่านหนึ่ง ถูกหลิงเซียวคว้ามาโดยไม่มีพลังต้านทานใด ๆ

“ผู้อาวุโสหลิงเซียว เรื่องราวของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง มิได้เกี่ยวข้องกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกสวรรค์ ผู้น้อยเป็นถึงผู้อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกสวรรค์ ในอดีตเคยมีความสัมพันธ์อันดีกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง”

“โปรดไว้ชีวิตผู้น้อยด้วย!”

ผู้อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกสวรรค์หวาดกลัวอย่างยิ่ง

ข้าเพียงแค่มาดูเท่านั้น!

เหตุใดจึงถูกจับตัวมา

หรือว่าหลิงเซียวไม่สามารถยอมรับความจริง ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสงถูกทำลาย คิดจะลงมือกับขุมอำนาจทั้งหมดในโลกแห่งการบำเพ็ญ

ความเป็นไปได้นี้น้อยมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

กึ่งจักรพรรดิหนึ่งคน หากคิดจะทำลายล้างทุกสิ่ง จะมีสักกี่คนกัน ที่สามารถต้านทานได้ บางทีต้องใช้กึ่งจักรพรรดิสองสามคน ร่วมมือกันถึงจะสามารถเอาชนะได้

หากเป็นการต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง ใครจะชนะ ใครจะแพ้ ยังคงยากที่จะตัดสิน

“บอกข้า เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้”

หลิงเซียวเอ่ยขึ้น

เสียงของเขาแผ่วเบา แต่กลับมีพลังที่ไม่อาจต้านทาน ฟังเพียงประโยคเดียว ก็อยากจะเล่าทุกสิ่งทุกอย่าง บอกทุกเรื่องราวที่ตนเองรู้

“ผู้อาวุโส…”

ผู้อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกสวรรค์ สีหน้าซีดเผือด จิตใจว้าวุ่น เขาได้ยินคำพูด จึงรีบกล่าว

“ทั้งหมดนี้ เกิดขึ้นหลังจากที่วังมารสวรรค์ส่งสายลับเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง และกลายเป็นประมุขศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง…”

ปราชญ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์หยกสวรรค์ ไม่ได้ปกปิดสิ่งใด บอกทุกเรื่องราวที่ตนเองรู้ รวมถึงเรื่องที่ประมุขศักดิ์สิทธิ์ประกายแสง ต้องการวิชาทำนายกลไกสวรรค์ของเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ จึงได้วางค่ายกลนอกเมืองต้าฮวง

สุดท้ายกลับพลาดท่า พลั้งสังหารประมุขศักดิ์สิทธิ์อัคคีชาด