37
บทที่ 37 เครื่องดูดควันในบ้านดูเหมือนจะเสียอีกแล้ว
เมื่อหยางห่าวเห็นเนื้อหาภารกิจ เขาไม่ได้สนใจมากนัก เพราะตั้งเป้าไว้จะเป็นเศรษฐี จะมาเล่นวิดีโอสั้นไปทำไม แต่เมื่อเห็นรางวัลภารกิจ ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปทันที
เศรษฐีก็เป็นคนเหมือนกัน มีความต้องการที่จะแบ่งปัน ไม่มีอะไรเสียหายถ้าแบ่งปันชีวิตบ้างเป็นบางครั้ง
หยางห่าวมีบัญชีโซเชียลอยู่แล้ว แต่บัญชีนั้นใช้สำหรับโปรโมตร้านหม้อไฟของเขา ชื่อว่า "หม้อไฟหยางจี้" ซึ่งมีผู้ติดตามอยู่สองพันกว่าคน
แต่ตามที่ระบบบอกคือให้เขาสมัครบัญชีใหม่ เขาจึงยกเลิกบัญชีเก่าและเปิดบัญชีใหม่ ใช้ชื่อว่า "ลุงหยางกำลังลดน้ำหนัก"
เนื่องจากช่วงนี้เขากำลังลดน้ำหนัก หยางห่าวจึงค้นหาคำแนะนำเรื่องอาหารและวิธีลดน้ำหนักในโซเชียลบ่อยๆ ทำให้เมื่อเขาเปิดดูโซเชียล จะเจอวิดีโอบล็อกเกอร์ด้านการลดน้ำหนักเยอะ และบางคนก็มียอดผู้ติดตามสูง ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเริ่มต้นจากการแชร์ชีวิตประจำวันในการลดน้ำหนักของตัวเอง
พูดแล้วก็ลงมือทันที หยางห่าวได้ถ่ายรูปตัวเองขณะออกกำลังกายกับซุนซินอีไว้บางส่วน ในตอนแรกเขาคิดว่าเป็นการบันทึกกระบวนการลดน้ำหนักของตัวเอง แต่ตอนนี้เขาสามารถนำมาใช้ได้ เขาจัดการรูปถ่ายไม่เผยใบหน้าบางส่วน แล้วโพสต์เป็นผลงานแรกของตัวเอง พร้อมคำบรรยายว่า "วันที่สามของการลดน้ำหนักกับเทรนเนอร์"
จากนั้นเขาใส่แท็กต่างๆ เช่น #ลดน้ำหนัก #สลายไขมัน #ออกกำลังกาย หวังว่าจะช่วยเพิ่มการเปิดเผย
ผลงานถูกโพสต์ออกไปตามคาด ไม่มีใครสนใจมากนัก
หยางห่าวจึงตัดสินใจลงทุนโปรโมทด้วยเงินสามร้อยหยวน ซึ่งเคยใช้กับบัญชีเก่า "หม้อไฟหยางจี้" และได้ผลดี
ครึ่งชั่วโมงหลังจากลงทุนโปรโมท ผลงานของเขาก็เริ่มมีคนดู
ไม่นานเขาก็ได้รับไลค์สิบกว่าครั้งและคอมเมนต์ไม่กี่ข้อความ
【พี่ชาย คุณไปเพื่อลดน้ำหนักจริงเหรอ ฉันไม่กล้าพูดตรงๆ นะ】
【ถ่ายเทรนเนอร์เยอะๆ ชอบดู】
【ถ้าผลงานถัดไปไม่มีเทรนเนอร์ ฉันเลิกติดตามเลย】
【นี่คือฟิตเนสไหน ฉันจะไปออกกำลังกายด้วย】
【มีเทรนเนอร์แบบนี้ ไม่กลัวจะไม่ผอมเลย】
อ่านคอมเมนต์แล้วหยางห่าวรู้สึกพูดไม่ออก
ไอ้พวกนี้! ฉันเป็นบล็อกเกอร์ลดน้ำหนัก แต่ดึงดูดพวกหื่นแทน!!
ผลงานของหยางห่าวมีรูปห้าภาพ ในหนึ่งในนั้นมีภาพด้านหลังของซุนซินอี ขณะที่เธอกำลังเต้นแอโรบิก เอวบางของเธอมีเส้นร่างชัดเจน ผิวขาวดุจหิมะ มีเหงื่อหยดน้อยๆ บนผิวที่เปล่งประกาย กางเกงโยคะรัดรูปแสดงให้เห็นถึงเส้นโค้งของสะโพกที่เด่นชัด ขาเรียวยาวและตรง
ร่างกายแบบนี้ แค่ไม่เห็นหน้าก็ทำให้คนคิดไปไกลแล้ว!
คอมเมนต์เหล่านี้ทำให้หยางห่าวค้นพบเคล็ดลับของการดึงดูดผู้ชม เขาเริ่มเข้าใจว่าทำไมบล็อกเกอร์บางคนถึงมีคนติดตามมาก
การแอบเผยเป็นครั้งคราวจริงๆ มีผลต่อยอดวิว
แต่การโพสต์รูปซุนซินอีในวิดีโอ เขาควรจะบอกเจ้าตัวก่อน ดังนั้นเขาจึงส่งผลงานนี้ให้ซุนซินอี พร้อมบอกความคิดว่าจะบันทึกกระบวนการลดน้ำหนักในโซเชียล
สำหรับการปรากฏตัวในวิดีโอของหยางห่าว ซุนซินอีไม่ว่าอะไร เพราะเธอก็ปรากฏตัวในบัญชีโซเชียลของฟิตเนสอยู่บ่อยๆ
เธอเองก็มีบัญชีโซเชียลชื่อว่า "สาวฟิตเนสซินอี" มีผู้ติดตามห้าพันกว่าคน
สำหรับเทรนเนอร์ฟิตเนสอย่างเธอ การโปรโมทบัญชีโซเชียลก็มีประโยชน์มาก อาจถึงขั้นเปลี่ยนอาชีพเป็นคนดังในโลกออนไลน์
แต่สายอาชีพเทรนเนอร์ฟิตเนสหญิงนั้นแข่งขันกันสูง เพราะมีบล็อกเกอร์หญิงจำนวนมากที่ใช้ความเซ็กซี่ดึงดูดผู้ชม ส่วนซุนซินอีเน้นการโพสต์วิดีโอที่เป็นทางการ ขณะที่บล็อกเกอร์หญิงคนอื่นใช้ทุกวิธีที่ทำให้ดึงดูดสายตา และใช้ฟังก์ชันปรับแต่งภาพให้ผู้หญิงธรรมดากลายเป็นสาวสวยในพริบตา ทำให้ผู้ชมหลงใหล
ถึงแม้ซุนซินอีจะมีคุณสมบัติที่ดีเยี่ยม แต่ในโลกออนไลน์เธอก็ไม่มีข้อได้เปรียบ เพราะบล็อกเกอร์หญิงคนอื่นๆ ดูดีกว่ามากมายจากเทคโนโลยี
จนกระทั่งคอร์สวาดรูปของซีซีสิ้นสุด ผลงานของหยางห่าวได้ไลค์ 22 ครั้ง และเพิ่มผู้ติดตาม 14 คน
ตามกฎของระบบ รางวัลจากผู้ติดตาม 14 คนคือ 28 หยวน และรางวัลจากไลค์ 22 ครั้งคือ 22 หยวน รวมทั้งหมด 50 หยวน ขาดทุนไป 250 หยวน!
หยางห่าวรู้สึกว่าตัวเลขนี้เหมือนกำลังเยาะเย้ยเขา ภารกิจนี้ของระบบน่าจะเป็นทางหาเงิน แต่กลับทำให้เขาขาดทุน
โชคดีที่นี่เป็นเพียงการชั่วคราว ผลของการโปรโมทจะมีผลนาน 24 ชั่วโมง หลังจากนี้น่าจะมีตัวเลขเพิ่มขึ้นอีก
“พ่อ หนูหิวแล้ว”
เมื่อเดินออกจากโรงเรียนเสริม ซีซีก็มองไปที่รถขายของข้างทาง
“ของพวกนั้นไม่ดีต่อสุขภาพ พ่อจะกลับไปทำให้กินที่บ้าน”
รถขายของข้างทางขายของทอดและปลาหมึกย่าง หยางห่าวทำงานในร้านอาหารมาหลายปี รู้ดีว่ามีการใช้น้ำมันเสียและวัตถุดิบที่ไม่สดใหม่
แน่นอนว่าอาจมีผู้ขายที่ใช้วัตถุดิบดีๆ แต่ต้นทุนจะสูง หยางห่าวไม่อยากเสี่ยง
ของเหล่านี้ผู้ใหญ่กินบ้างก็ไม่เป็นไร แต่เขาไม่อยากให้ซีซีกินของเหล่านี้
“แต่ปลาหมึกมันหอมมากเลย”
ซีซีที่เป็นเด็กชอบกิน เห็นปลาหมึกย่างแล้วน้ำลายไหล
“งั้นพ่อจะทำปลาหมึกย่างให้กินที่บ้านนะ!”
หยางห่าวอุ้มซีซี แล้วรีบเดินผ่านรถขายของไป จากนั้นก็ใส่ลูกสาวในที่นั่งหลังของรถ
ต่อมาเขาไปตลาดใกล้ๆ ซื้อปลาหมึกสองตัว กลับบ้านจัดการปลาหมึกอย่างรวดเร็ว และทอดในกระทะ
“ว้าว หอมจัง!”
“พ่อ เก่งจัง!”
เมื่อหยางห่าววางปลาหมึกย่างบนโต๊ะ ซีซีก็ร้องด้วยความดีใจ แล้วรีบเอาปลาหมึกชิ้นใหญ่เข้าปาก
“กินช้าๆ ไม่มีใครแย่งหนูหรอก”
หยางห่าวลูบหัวลูกสาวด้วยความรัก
“อืมๆ”
ซีซีพยักหน้าเร็วๆ ปากยังเคี้ยวอยู่ แก้มป่องเหมือนหนูตัวเล็กที่กำลังเก็บอาหาร
หยางห่าวยิ้มอย่างมีความสุข ความรู้สึกนี้อาจมีแค่พ่อที่มีลูกสาวเท่านั้นที่จะเข้าใจ
สามทุ่ม
ที่ฮอลิเดย์ อินเตอร์เนชั่นแนล
หลังจากกล่อมลูกสาวนอนหลับแล้ว หวังเสี่ยวรุ่ยก็เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ แต่ระหว่างที่อาบน้ำ เธอก็คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอน
เที่ยง
พี่หยางสูงใหญ่และแข็งแรง ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาทีก็ทำให้เธอพอใจ ขณะที่เฉินหมิงซานบอกว่าเขาใช้เวลาเพียงห้านาที แต่จริงๆ แล้วเขาใช้เวลาแค่สองสามนาที
คืนนี้ไม่รู้ผู้หญิงคนไหนต้องทนสองสามนาทีของเขา
เฉินหมิงซานบอกว่าเขามีงานเลี้ยงคืนนี้ และจะไม่กลับบ้าน แปลว่าเขาไปนอนกับผู้หญิงข้างนอก
เธอคิดถึงพี่หยาง ร่างสูงใหญ่ของเขา และช่วงเวลาที่ดีในตอนเที่ยง
เธอปิดตาเบาๆ ปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่างกาย ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข
แต่การคิดถึงไม่อาจทดแทนการกระทำจริงได้ ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในใจของเธอ
เฉินหมิงซานไม่อยู่บ้าน ถ้าอย่างนั้น เธอจะเรียกพี่หยางมาได้ไหม?
ความคิดนี้เกิดขึ้นแล้วก็ไม่สามารถสลัดออกไปได้
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอนอนพลิกตัวไปมาบนเตียง แต่ไม่สามารถหลับได้ เธอหยิบมือถือขึ้นมา แล้วส่งข้อความหาพี่หยาง: เครื่องดูดควันในบ้านดูเหมือนจะเสียอีกแล้ว
(จบบท)