32

บทที่ 32:  ทำไมไอ้หมอนี่มันดูไม่เหมือนที่คิดเลย!

“คุณผู้หญิง คุณมีรสนิยมดีมาก นี่คือรุ่นใหม่ล่าสุดของซีรีส์”

“มีสองสี สองท่านสามารถเลือกใส่แบบคู่ได้พอดีเลย”

พนักงานขายแสดงความกระตือรือร้น เนื่องจากซุนซินอีและจางอิงอิงดูมีออร่าดีมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งซุนซินอีที่ถือกระเป๋าถือใหม่ล่าสุดของ Prada แสดงให้เห็นว่าเธอมีความสามารถในการจ่ายเงิน

“ลองใส่ดูสิคะ”

พนักงานขายพูดพลางหยิบกำไลสองวงที่มีแบบเดียวกันออกมา วงหนึ่งเป็นสีทองแบบดั้งเดิม อีกวงหนึ่งเป็นสีโรสโกลด์

จางอิงอิงชอบสีทองแบบดั้งเดิมมากกว่า เธอจึงลองสวมทันที แม้ว่าจะไม่สามารถจ่ายได้ก็ตาม แต่เธอรู้ว่าในฐานะพนักงานขาย เธอต้องแสดงความมั่นใจ เพราะลองสวมไม่ได้เสียเงิน

ส่วนซุนซินอีก็ดูมีท่าทีลังเล เพราะกำไลนี้ราคาเกินห้าหมื่นหยวน ซึ่งไม่ใช่เงินจำนวนน้อย แต่เธอก็รู้ว่าไม่ควรแสดงความลังเล ไม่เช่นนั้นจะดูไม่ดี เธอจึงหยิบกำไลสีโรสโกลด์ขึ้นมาเปรียบเทียบกับสีทอง ซึ่งเธอชอบสีโรสโกลด์มากกว่าเพราะไม่ดูเด่นเกินไปและดูมีคุณภาพมากกว่า

“ซินอี เป็นยังไงบ้าง?”

จางอิงอิงใส่กำไลแล้วโบกมือไปมา ยิ้มเต็มใบหน้า

“สวยดีนะ”

ซุนซินอีพยักหน้า โดยไม่คำนึงถึงราคา กำไลนี้ดูสวยมาก แม้ว่าจะเลียนแบบดีไซน์ของ Cartier บ้าง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อความสวยงาม

แต่ปัญหาคือ ไม่สามารถไม่คำนึงถึงราคาได้!

ห้าหมื่นกว่าหยวน!

ซุนซินอีมีรายได้เฉลี่ยเดือนละหมื่นหยวน ซึ่งหมายความว่าเธอต้องเก็บเงินไม่กินไม่ใช้ครึ่งปีถึงจะซื้อได้

“ซินอี เธอกำลังดูอะไรอยู่?”

ขณะนั้นฉินเฟิงถือถุงช็อปปิ้ง LV เดินเข้ามายิ้ม เขาเพิ่งซื้อเข็มขัดราคาเกินห้าพันหยวน

“คุณซื้ออะไรมา?”

จางอิงอิงมองถุงในมือฉินเฟิงด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่าเขาจะซื้อของจริงๆ

“เข็มขัดเส้นหนึ่ง แค่ห้าพันกว่าหยวน รู้สึกว่าคุ้มค่ามาก”

ฉินเฟิงยิ้มพร้อมกับมองไปยังหยางห่าวหวังจะเห็นท่าทีตื่นเต้น แต่หยางห่าวกลับทำตัวเฉยๆ ราวกับไม่ได้ยิน

เขารู้สึกผิดหวังและเผลอบ่นในใจว่า “พี่ชายคุณไม่น่ารักเลยนะ ตอนกินข้าวคุณเล่นมุขเก่งมาก ทำไมตอนนี้ถึงเงียบไปแล้ว?”

หยางห่าวรู้ว่าฉินเฟิงคิดอะไร จึงแกล้งทำท่าตื่นเต้นว่า “เข็มขัดเส้นหนึ่งห้าพันกว่าหยวน แพงเกินไปแล้ว!”

หยางห่าวมีท่าทีดีต่อฉินเฟิงเพราะเขาไม่เคยดูถูกหยางห่าวและช่วยเล่นมุขอีกครั้ง เพราะรู้ว่าเดี๋ยวอาจต้องทำให้เขาเจ็บใจ

ฉินเฟิงไม่คิดว่าหยางห่าวจะร่วมมือ เขายิ้มกว้างและหันมองซุนซินอีหวังเห็นท่าทีของเธอ แต่ซุนซินอีสนใจเพียงกำไลที่ข้อมือของเธอ

“ซินอี กำไลนี้เหมาะกับคุณมาก!”

ฉินเฟิงกล่าวชมและถามพนักงานขายว่า “คุณผู้หญิง กำไลนี้ราคาเท่าไหร่?”

“คุณลูกค้า นี่คือรุ่นใหม่ล่าสุดของซีรีส์ ราคาปัจจุบันห้าหมื่นหกพันหยวน”

พนักงานขายยิ้มตอบ

แต่รอยยิ้มของฉินเฟิงหายไป

กำไลวงหนึ่งห้าหมื่นหกพันหยวน!

เขารู้สึกว่าไม่ควรถามเลย

“พี่ฉิน คุณจะให้ซินอีกำไลนี้หรือ?”

จางอิงอิงยิ้มแย้มถาม เพราะรู้สึกว่าเขาแสดงเกินไปตั้งแต่ตอนกินข้าว

จางอิงอิงที่ศึกษาผู้ชายตลอดเวลาได้เห็นฉินเฟิงตั้งใจแสดง แต่เธอไม่เคยคิดจะโต้แย้งเขา และตอนนี้เขาซื้อเข็มขัดราคาเกินห้าพันหยวนแล้วแสดงอีกครั้ง เธอจึงอยากเยาะเย้ย

ในใจเธอบ่นว่า: “คุณไม่มีคุณสมบัติจะมาแสดงในหน้าคนที่ขับรถหรูขนาดนี้”

คนที่จริงจังมักจะเงียบๆ แต่เขาแค่ชอบแสดงและไม่มีทรัพย์สินจริงๆ

“ถ้าซินอีชอบก็แน่นอน”

ฉินเฟิงพูดด้วยความกล้าหาญ

“กำไลนี้เหมาะกับคุณผู้หญิงจริงๆ!”

พนักงานขายกล่าวเสริม เธอเคยเห็นคนที่ซื้อของเพราะอยากรักษาหน้าอยู่บ่อยๆ

ใครที่เป็นอย่างนี้ก็ควรช่วยเธอปิดการขาย

พนักงานขายพูดจบก็รอดูท่าทีของฉินเฟิง แต่ฉินเฟิงเห็นท่าทางนี้ก็รู้ว่าไม่สามารถซื้อได้ จึงทำทีรับโทรศัพท์และเดินไปอีกมุม

พนักงานขายหงุดหงิดในใจว่าผิดหวังที่ไม่ได้ปิดการขาย

จางอิงอิงยิ้มเบาๆ เพราะพนักงานขายพูดคำเดียวก็ทำให้เขาหนีไปแล้ว

ซุนซินอีถอดกำไลวางกลับในกล่อง เพราะรู้ว่าถึงฉินเฟิงซื้อให้จริงๆ เธอก็จะไม่รับเพราะราคาแพงเกินไป

“คุณผู้หญิง กำไลนี้เหมาะกับคุณจริงๆ”

พนักงานขายพยายามปิดการขายต่อ

“เราจะดูอีกที”

จางอิงอิงถอดกำไลและวางกลับไป

“จริงๆ แล้วแหวนในซีรีส์เดียวกันก็ดีไม่แพ้กัน”

พนักงานขายแนะนำแหวนที่ราคาถูกกว่า พร้อมกับเก็บกำไลกลับกล่อง

แต่ตอนนั้นเอง มีมือใหญ่วางบนเคาน์เตอร์ พนักงานขายหันมองและเห็นว่าหยางห่าวพูดกับเธอว่า “กำไลสองวงนี้ผมเอา ไปเปิดบิลเถอะ”

“หะ?”

พนักงานขายตกใจเล็กน้อยแต่ดีใจอย่างมาก “ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการให้!”

เธอทำงานในร้านนี้มาสามปี เจอคนรวยไม่น้อย คนที่ซื้อของเงียบๆ ก็เคยเจอหลายครั้ง ดังนั้นเมื่อหยางห่าวพูดขึ้นเธอจึงรู้ว่าเจอคนรวยแล้ว

“หยาง คุณทำอะไร?”

ซุนซินอีตกใจเพราะกำไลวงหนึ่งราคาเกินห้าหมื่นหยวน เขาจะซื้อสองวงเลย

จางอิงอิงคิดว่า: เขาซื้อสองวง หนึ่งในนั้นจะเป็นของเธอหรือเปล่า?

(จบบท)